Усе рэпрэсаваныя

Ігара Карнея затрымалі 17 ліпеня ў Менску і арыштавалі на 10 сутак, ён знаходзіўся ў ізалятары на Акрэсціна. У яго дома правялі ператрус. Пасля 10 сутак арышту яго не выпусцілі і перавялі ў СІЗА.

Ігар доўгі час працаваў журналістам на "Радыё Свабода", вядомы як эсэіст, аўтар тэкстаў аб культурна-гістарычнай спадчыне Беларусі, трэвел-блогер. Неўзабаве пасля затрымання сям'я Ігара выехала за мяжу.

Паводле абвінавачання Ігар актыўна пісаў "негатыўныя матэрыялы з абразамі кіраўніка дзяржавы, прадстаўнікоў улады, журналістаў і грамадзян, якія не падтрымліваюць неканстытуцыйную змену ўлады. Акрамя таго, у сваіх артыкулах ён даваў ілжывую карціну аб эканамічным, сацыяльным, ваенным і міжнародным становішчы Рэспублікі Беларусь" .

Нібыта з 1 чэрвеня па 14 ліпеня 2023 года ён размясціў на рэсурсах БАЖ не менш як 54 інфармацыйныя матэрыялы. Неўзабаве пасьля гэтага быў затрыманы.

07.06.2024 адбыўся разгляд апеляцыйнай скаргаў, прысуд уступіў у сілу.

23.08.2023 адбылося апеляцыйнае паседжанне суда. Прысуд уступіў у сілу

Быў асуджаны за ўдзел у пратэстах 2020 году.

12.06.2024 зноў прызначылі суд над Ягорам за злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы. Яму пагражае падаўжэнне тэрміна зняволення яшчэ на адзін год.

4 студзеня 2023 г. разгледзелі апеляцыю на прысуд.

2 лістапада 2022 года ў судзе Бабруйскага раёна і г. Бабруйска суддзя Павел Карцінін прымаў рашэнне па справе "Аб умоўна-датэрміновым вызваленні ад асноўнага пакарання ў выглядзе папраўчых работ". 8 лютага 2023 года ў судзе Мазырскага раёна прадметам паседжання было "прывядзенне прысуду ў адпаведнасць з новым крымінальным законам".

19 красавіка 2023 года суддзя Павел Карцінін прымаў рашэнне па справе "Аб спыненні прымусовых мер бяспекі і лячэння".

27 лютага 2024 года ў судзе Барысаўскага раёна была прызначана справа "Аб устанаўленні прэвентыўнага нагляду", аднак ужо 11 чэрвеня 2024 года суддзя Зінкевіч Людміла разгледзела справу па ч. 1 арт. 411 КК (Злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы, якая выконвае пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі). 6 верасня 2024 года разгледзяць апеляцыю.

У пачатку верасня тэлеграм-канал валанцёрскай ініцыятывы "Спісы затрыманых" апублікаваў інфармацыю аб затрыманні цэлай сям'і: Яна, Анастасіі і Алеся Папковічаў.

У кватэру Яна ўварваўся спецназ. Падчас затрымання сілавікі стрэлам з аўтамата паранілі сабаку , які пачаў на іх брахаць.

Месяц Ян знаходзіўся ў СІЗА КДБ, дзе яго катавалі і ён ня мог хадзіць. У сюжэтах на БТ Яна паказалі як найміта, які збіраўся ва Украіну. Вядома , што на судзе Ян сваю віну не прызнаў. Адзін са сведкаў на судзе заявіў, што "на яго ціснулі, і ён падпісваў усё, што скажуць". У якасці доказаў віны Яна агучваліся яго прыватныя перапіскі з жонкай, а таксама сябрамі, якія, паводле следства, служаць ва Украіне ў паліцы Каліноўскага.

Ян працаваў інкасатарам у "Белгазпрамбанку".

У сакавіку 2024 года Яна асудзілі па арт.411 КК РБ і дадалі яшчэ 3 месяцы пазбаўлення волі да ўжо існуючага прысуду.

Хлопец вучыўся на 1-м курсе, але пасля 24 лютага гэтага года, паводле яго прызнання на судзе, стаў менш цікавіцца вучобай. І стаў шукаць варыянты, як дапамагчы ўкраінскаму боку перамагчы.

На судовым допыце хлопец выклаў сваю версію: ён вырашыў патрапіць ва Украіну, каб аказаць любую дапамогу, якая можа спатрэбіцца. Але прыярытэт у дапамозе быў бы такі: у першую чаргу медыцынская, потым лагістычная, тэхнічная.

У Бабруйску 6 чэрвеня 2023 г. над хлопцам прайшоў суд па ч. 1 арт. 411 КК за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы". Прысуд невядомы.

Палітычны актывіст з Гродна. У 2017 годзе ён выступаў на акцыях пратэсту, звязаных з увядзеннем «падатку на дармаедства». У 2019 годзе паставіў намёт перад адміністрацыяй Кастрычніцкага раёна Гродна, каб вырашыць жыллёвае пытанне. У 2020 годзе Лаўрэнцьеў разам з актывістам Мікалаем Салянікам правёў шэраг акцый за ўвядзенне каранціну ў Беларусі падчас пандэміі каранавіруса. Перад прэзідэнцкімі выбарамі 2020 года актывіст адбываў адміністратыўны арышт за акцыю падчас сустрэчы з Сяргеем Ціханоўскім. Восенню 2020 года з'ехаў з Беларусі ў Польшчу.

У Польшчы падахвоціўся дапамагчы двум беларускім уцекачам. але ў снежні 2020 года Аляксандр знік са здымнай кватэры ў Беластоку. Разам з ім зніклі і грошы дзяўчат. На званкі і паведамленні ён не адказваў. Свайму знаёмаму ён расказваў, што спакойна перасек польска-беларускую мяжу, а яго справу ў Беларусі закрылі з-за недахопу доказаў. У 2021 годзе Аляксандр набыў фудтрак і працаваў у адным з мікрараёнаў Гродна. Прадаваў шаурма. 2 мая 2022 года Лаўрэнцьева затрымалі проста на працоўным месцы. Затрымліваў ГУБАЗ Гродзенскай вобласці. Пасля затрымання гродзенец сказаў на камеру, што яго затрымалі за распаўсюджванне ў сетцы экстрэмісцкай інфармацыі і абразу прэзідэнта. Ён прызнаў віну.

11.10.2022 адбылося апеляцыйнае пасяджэнне суда, прыгавор уступіў у сілу.

Улетку 2024 года стала вядома , што гродзенцу Аляксандру Лаўрэнцьеву дадалі яшчэ 1 год зняволення ў калоніі па артыкуле 411 КК РБ ("злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы").

Абвінавачваецца ў падрыхтоўцы тэрактаў у Чыжоўцы і ў вайсковай часці ў Печах напярэдадні Дня Волі ў 2021 годзе.

Дзеянні, якія сілавікі яму прыпісваюць, сталі падставай для ўключэння Святланы Ціханоўскай, Паўла Латушкі, Антона Матолькі і ўдзельнікаў ініцыятывы былых сілавікоў.   у спіс тэрарыстаў і ўстановы ў дачыненні да іх крымінальнай справы за падрыхтоўку акта тэрарызму.

Супраць Вячаслава была ўзбуджаная справа за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі калоніі" па арт. 411 КК. 10 лютага 2023 г. адбыўся суд. Прызначылі год пазбаўлення волі.

Вячаслава судзілі 23.08.2023 года паводле ч. 2 арт. 411 КК у Горках і прызначылі да агульнага тэрміну яшчэ два гады пазбаўлення волі, па сукупнасці пакаранняў неадбытай часткі на момант суда (20 гадоў і 5 месяцаў) і новага пакарання (2 гады) яму засталося адбыць з моманту трэцяга суда яшчэ 22 гады 5 месяцаў.

7 жніўня мазырскі суддзя Анатоль Стральчанка будзе праводзіць чарговы суд па арт.411 над Вячаславам.

Зміцер Дашкевіч з'яўляецца адной з самых вядомых палітычных фігур у Беларусі. Грамадскай дзейнасцю займаўся з 2001 года. Быў кіраўніком “Маладога фронту”, некалькі разоў адбываў працяглыя тэрміны за палітычную дзейнасьць у Беларусі. Дашкевіч таксама з'яўляецца адным з арганізатараў акцыі "Ноч расстраляных паэтаў" і "Абароны Курапатаў".

Пасля выбараў 2020 года Дашкевіч заставаўся, бадай, адзіным публічным апазіцыйным палітыкам, які застаўся ў Беларусі.

Быў затрыманы 23 сакавіка 2022 года, асуджаны на 15 сутак па адміністрацыйным артыкуле, за гэты час на Дзмітрыя распачалі крымінальную справу і пасля заканчэння 15 сутак пакінулі ў зняволенні.

У ліпені 2023 года стала вядома, што супраць Дзмітрыя распачалі новую крымінальную справу за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы» (арт. 411 КК). 18 кастрычніка суддзя Таццяна Дзеравянка прызначыла Дзмітрыю яшчэ адзін год калоніі ва ўмовах строгага рэжыму.

У студзені 2024 г. палітвязня зноў перавялі ў ВК №14. У калоніі яго змясцілі ў ШІЗА, дзе страшна холадна. За ноч Зміцеру даводзіцца ўставаць да васьмі разоў, каб зрабіць зарадку і хоць неяк сагрэцца. За гэта на яго складаюць рапарты, што не ляжыць пасьля адбою.

У канцы траўня 2024 г. стала вядома , што супраць Зміцера завялі новую крымінальную справу.

Зміцеру інкрымінавалі "народны" арт. 342 КК (актыўны ўдзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак), а таксама ч. 1 арт. 411 КК (Злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі калоніі) і зноў асудзілі на новы тэрмін.

Грамадзянін РФ, 16 гадоў жыве ў Менску.

Па дадзеных праўладных каналаў, затрыманы за ўдзел у акцыях пратэсту ў 2020 годзе.

Асуджаны за ўдзел у акцыях пратэсту і падпале машыны (дакладная інфармацыя па абвінавачанні невядомая).

Стала вядома, што Максіма 12.05.2023 г. судзілі па ч. 2 арт. 411 КК. Прысуд невядомы.

Затрыманы за акцыю на чыгунцы.

Затрыманы за падпал 28 лютага 2022 года на станцыі "Жэрдзь-Астанковічы" рэлейнай шафы сігналізацыі, цэнтралізацыі і блакіроўкі (СЦБ), у выніку чаго святлафоры і стрелочные пераклады на гэтым участку былі прыведзены ў непрацоўны стан.

Перагон знаходзіцца на лініі Жлобін-Калінкавічы, якая затым працягваецца на Оўруч (Жытомірская вобласць Украіны).

25 сакавіка 2024 г. у Горках Дзяніса пачалі судзіць па ч. 2 арт. 411 КК (злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі калоніі). Справу разглядала суддзя Наталля Фамічова. Яна дадала палітвязню яшчэ два гады зняволення .

У пачатку красавіка 2024 г. стала вядома, што Дзяніса этапавалі ў турму № 4 у Магілёве.

У Магілёўскім абласным судзе 18 чэрвеня 2024 г. адбудзецца разгляд апеляцыйнай скаргі Дзяніса.

17-гадовы Елісей абвінавачваўся ў тым, што кінуў бутэльку з гаручай сумессю ў міліцэйскую машыну. За парушэнні на "хатняй хіміі" Елісею ўзмацнілі пакаранне да пазбаўлення волі і Елісей узяты пад варту 20 красавіка 2022 года і з 27 траўня малады чалавек знаходзіўся ў калоніі.

17.12.2022 вызвалены поўнасцю адбыўшы тэрмін пакарання, прызначаны судом.

Быў зноў затрыманы ў маі 2023 года і ў жніўні асуджаны за тое, што разам з сябрам сарваў тры дзяржаўныя флагі, устаноўленыя на фасадах установы адукацыі, гандлёвага аб'екта і аддзялення паштовай сувязі ў аграгарадку Войска Камянецкага раёна.

18 снежня 2024 г. у судзе Барысаўскага раёна адбудзецца разгляд справы Елісея па ч. 1 арт. 411 (злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы ).

Уладальнік ютуб-канала "Трэці рэгіён Беларусь" быў затрыманы 10 студзеня 2022 года, калі вярнуўся ў Беларусь на святы.

Яго абвінавачваюць у тым, што ён дэананімізаваў сілавікоў і ўжо пасля ад'езду ва Украіну працягваў «размяшчаць у сацсетцы інфармацыю антыдзяржаўнага кшталту, прапагандаваць супраціўленне прадстаўнікам улады».

Мужчына загружаў на свой канал відэа з акцыяў салідарнасці беларусаў у Кіеве. Таксама яму ў віну ставяць у віну цынічныя каментары пра загінулага супрацоўніка КДБ Дзмітрыя Федасюка.

У судзе Шклоўскага раёна 18 ліпеня 2023 г. разгледзелі справу Алега па ч. 2 арт. 411 КК РБ. Алега перавялі на турэмны рэжым.

пад вартай з 1 чэрвеня 2021 года. Ён адмовіўся ад адваката, бо ўпэўнены, што зможа сам паспяхова абараняць сябе.

Андрэя Навіцкага прызналі вінаватым у тым, што ён браў удзел у маршах 27 верасня 2020 года, трымаў на выцягнутых руках БЧБ-сцяг, публічна выкрыкваў лозунгі. Ён жа прыняў удзел у маршы 11 кастрычніка на вул. Кальварыйская і інш. Пераможцаў, дзе ў тым ліку "апрануў на плечы БЧБ-сцяг і прадэманстраваў сціснуты кулак з выцягнутай уверх рукой" . У падобных дзеяньнях яго абвінавачваюць па падзеях 25 кастрычніка. Таксама яго прызналі вінаватым у тым, што не пазней за 7 снежня 2020 года ён абразіў Лукашэнку ў YouTube. Таксама Андрэя Навіцкага асудзілі за тое, што не пазней за 27 студзеня 2021 года ён набыў сыпкае рэчыва і незаконна захоўваў і перавозіў яго, не паведаміўшы ўпаўнаважаныя органы.

13 чэрвеня 2022 года ў судзе Бабруйскага раёна і г. Бабруйска адбыўся працэс па арт.411, у выніку якога палітвязню дадалі яшчэ чатыры месяцы зняволення і змянілі рэжым з узмоцненага на строгі.

17 студзеня 2023 г. палітвязня зноў судзілі па арт. 411 КК. Прыгавор невядомы.

Пераведзены ў ВК №20 .

З красавіка 2024 г. і па стане на пачатак снежня гэтага ж года родныя нічога не ведаюць пра Андрэя, на іх запыт да адміністрацыі калоніі прыйшла адпіска , паводле якой палітвязень, нібыта, сам усё раскажа "праз перапіску", але лістоў ад яго няма.