Wszyscy ścigani

Treść oskarżenia nie jest jeszcze znana obrońcom praw człowieka.

Proces, który trwał od 9 lutego, uznał Degterenko za winnego „przyłączenia się do formacji ekstremistycznej” i na podstawie części 3 art. 361-1 Kodeksu karnego, został skazany na karę trzech lat pozbawienia wolności.

Uznano go także za winnego „przekazania w jakikolwiek sposób środków finansowych na działalność terrorystyczną, wsparcia materialnego i innego wsparcia” przez osobę, która popełniła wcześniej przestępstwo z art. 361-1 Kodeksu karnego oraz zgodnie z częścią 2 art. 290-1 Kodeksu karnego (ze zmianami Ustawa Republiki Białorusi z dnia 9 stycznia 2019 r. nr 171-Z) został skazany na karę pozbawienia wolności do lat 8 z karą grzywny w wysokości 100 jednostek podstawowych.

Częściowym uzupełnieniem wyroków oskarżonego skazano ostatecznie na karę pozbawienia wolności na okres 8 lat i 6 miesięcy.

W dniu 10 maja 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

W 2017 roku facet otrzymał dyplom pedagogiki społecznej po ukończeniu Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Shamyakina w Mozyrze. Mniej więcej w tym czasie, jak widać z jego sieci społecznościowych, zaczął krytycznie wypowiadać się o władzach. Mężczyzna ten szczególnie aktywnie sprzeciwiał się ohydnemu dekretowi „w sprawie pasożytów”.

Z materiałów sprawy wynika , że mężczyzna regularnie wypowiadał się w mediach społecznościowych negatywnie na temat Łukaszenki, a także nawoływał do nałożenia sankcji na Białoruś. Dołączył także do „ekstremistycznej” formacji „BYPOL”, zgodził się z członkami „Pułku Kalinowskiego” na udział w operacjach wojskowych na Ukrainie, a także przekazał pieniądze na pomoc Ukraińskim Siłom Zbrojnym i „ekstremistycznemu” kanałowi telegramowemu.

Matka blogerki-więźniarki politycznej Olgi Tokarczuk (została zwolniona w czerwcu 2022 r. po odbyciu kary). Została zatrzymana w wyniku masowego nalotu sił bezpieczeństwa w dniach 23–24 stycznia 2024 r. na krewnych więźniów politycznych oraz osoby wysyłające paczki i listy do więźniów politycznych.

Natalia została zatrzymana podczas masowej akcji sił bezpieczeństwa przeprowadzonej w dniach 23–24 stycznia 2024 r. przeciwko krewnym więźniów politycznych i osobom wyrażającym z nimi solidarność. Została skazana w sprawie karnej wszczętej na podstawie artykułu „pomoc w działalności ekstremistycznej”.

Została zatrzymana w wyniku masowego nalotu sił bezpieczeństwa w dniach 23–24 stycznia 2024 r. na krewnych więźniów politycznych oraz osoby wysyłające paczki i listy do więźniów politycznych.

2 lutego 2024 r. kanał telegramowy zbliżony do Brześcia GUBOPiK opublikował wideo wyrażające skruchę z Timurem Łozką.

Na nagraniu siły bezpieczeństwa pokazały, jak do domu wpadli mężczyźni z tarczami i bronią, w pełnym mundurze. Następnie pojawia się materiał, na którym Timur Aleksandrowicz z rękami założonymi za plecami mówi, że znaleziono go z subskrypcjami Nechty i że przekazał także datki temu kanałowi telegramowemu. Mężczyzna twierdzi też, że pracuje w Lode jako anestezjolog i resuscytator.

W Internecie można znaleźć informację, że Łozko został zatrzymany już w październiku 2020 r. (w ramach solidarności z nim inni lekarze w Brześciu wyszli protestować z napisem „Ja/my jesteśmy Timur”). Z kolei podczas referendum w lutym 2022 roku został ponownie zatrzymany i zgodnie z art. 24.23 Kodeksu wykroczeń administracyjnych „Nielegalne pikiety” odbył najpierw karę w schronisku, a następnie otrzymał karę grzywny w wysokości 50 b.v.

W dniu 6 lutego 2024 roku odbyła się rozprawa apelacyjna, na której wyrok uprawomocnił się.

Zarzucono mu, że we wrześniu 2020 r. pozostawił ostry komentarz pod jedną z publikacji w Odnoklassnikach, w którym skrytykował Aleksandra Łukaszenkę, zamieszczając go na swojej stronie. Sędzia Sądu Rejonowego Shamal uznał go za winnego znieważenia Łukaszenki (art. 368 art. 368 kodeksu karnego część 2) i pomówienia go (art. 367 art. 367 kodeksu karnego część 2). Wiadomo, że mężczyzna odwołał się od wyroku do Sądu Okręgowego w Mohylewie. Apelacja odbyła się 11 kwietnia 2024 r. za zamkniętymi drzwiami z udziałem składu orzekającego, któremu przewodniczy sędzia Irina Teplova. Sąd okręgowy uznał, że kwalifikacja czynów jako „obraza Łukaszenki” na podstawie art. 368 części 2 kk jest nadmiernie przypisana i powinna zostać wyłączona z zarzutu.

Nie przyniosło to jednak większego skutku: wyrok wydany na Siergieja Szecha został podtrzymany.

Dokładna data zatrzymania Aleksandra nie jest znana, ale aktywnie prowadzona przez niego strona w Odnoklassnikach przestała być aktualizowana w październiku 2021 r. Być może właśnie wtedy został zatrzymany. Nie wiadomo, czym jeszcze Skorochod się zajmował, ale od czerwca 2018 r. do początków 2020 r. podróżował na Ukrainę 500 razy i wkrótce wracał, często dwa, trzy razy dziennie. Oczywiście przewoził coś przez granicę, ale nie wiadomo, czy była to praca służbowa i jaka była jej istota.

Proces Aleksandra zakończył się 1 lutego 2024 r. A 19 kwietnia odbył się apel. Skorochod był sądzony za „zdradę państwa” (część 1 art. 356 Kodeksu karnego Republiki Białorusi). Sankcja artykułu przewiduje karę od siedmiu do piętnastu lat więzienia. Wyrok nie jest znany, podobnie jak istota zarzutu.

Członek Naftana i perkusista grupy Paranoia Dolls Dmitry Shalak został zatrzymany latem ubiegłego roku, a następnie otrzymał areszt administracyjny.

Ale prześladowania Dmitrija nie zakończyły się tym aresztowaniem. Przeciwko mężczyźnie wszczęto postępowanie karne na podstawie dwóch artykułów karnych Kodeksu karnego: 369 – Znieważenie funkcjonariusza państwowego; 368 cz. 1 – Znieważenie Prezydenta Republiki Białorusi.

21 lutego 2024 r. w Sądzie Rejonowym w Pińsku sędzia Andriej Bycziło rozpatrywał sprawę na podstawie części 2 art. Art. 19.11 Kodeksu wykroczeń administracyjnych (Rozpowszechnianie produktów informacyjnych objętych republikańską listą materiałów ekstremistycznych, a także wytwarzanie, publikowanie, przechowywanie lub transport w celu rozpowszechniania takich produktów informacyjnych).

Najwyraźniej po tym wszczęto postępowanie karne.

Został skazany na 5 lat więzienia za datki na rzecz pułku Kalinowskiego (pierwszy - 13,63 euro, drugi - 35 euro, łącznie 133 rubli 30 kopiejek).

O ile wiadomo, mężczyzna ten służył kiedyś w 38. Samodzielnej Gwardyjskiej Brygadzie Powietrzno-Desantowej. Następnie Dmitrij pracował jako komisarz wojskowy w komendanturze wojskowej w Brześciu, a także wykładał na wydziale wojskowym Uniwersytetu Państwowego w Brześciu. Istnieje nawet podręcznik, którego był współautorem dla Uniwersytetu Państwowego w Brześciu w 2020 roku.

Data aresztowania Pozdniakowa jest nieznana. Dmitrij został skazany 20 listopada 2023 roku przez Sąd Obwodowy w Brześciu. Postawiono mu zarzuty z części 2 artykułu 356 Kodeksu karnego – „Zdrada stanu dokonana przez funkcjonariusza”. Przewiduje on karę od 10 do 20 lat więzienia. Nie wiadomo, jaką karę otrzymał spadochroniarz.

16 stycznia 2024 roku odbyła się apelacja w sprawie Pozdniakowa. Wyrok uprawomocnił się.

Wiadomo , że latem 2024 roku Dmitrij został przeniesiony do PKT, gdzie był torturowany : łamano mu ręce, stosowano paralizator, zmuszano do podpisywania dokumentów i pustych arkuszy .

Żona Dmitrija i dwójka dzieci czekają na niego w domu.

Najprawdopodobniej do czasu procesu przebywał w areszcie.

W dniu 26 stycznia 2024 roku odbyła się rozprawa apelacyjna. Wyrok wszedł w życie.

Władysław Fiodorowicz został zatrzymany w grudniu 2023 r. W „wideo pokutnym” opublikowanym 18 grudnia przez prorządowy kanał TG zatrzymany twierdzi, że brał udział w wiecach i nadal nie usunął zdjęć z portali społecznościowych.