Wszyscy ścigani
- Strona główna
- Wszyscy ścigani
- Stowarzyszenia
- Przedsiębiorcy
- Stowarzyszenia
- Przedsiębiorcy
Został zatrzymany we wrześniu 2024 r. i skazany dwukrotnie na podstawie artykułu administracyjnego (część 2 artykułu 19.11. Kodeksu wykroczeń administracyjnych Republiki Białorusi). Po czym wszczęto postępowanie karne. Najprawdopodobniej przed rozprawą przebywał w areszcie śledczym nr 6.
Po ukończeniu studiów w 2010 r. poszedł do pracy w policji. Mężczyzna pełnił funkcję policjanta powiatowego i inspektoratu ds. nieletnich. Awansował do stopnia starszego porucznika i został zwolniony pod koniec 2014 r. Powodem było „w związku z popełnieniem przestępstwa”. Następnie otworzył indywidualnego przedsiębiorcę i zajął się wyrębem.
Nie wiadomo, kiedy dokładnie odbył się proces i jak się zakończył. Strizhich został prawdopodobnie skazany na karę więzienia (za sprawę polityczną).
Anton studiował prawo na Wydziale Działalności Administracyjnej Organów Spraw Wewnętrznych Wydziału Policji.
W wywiadzie dla gazety „Na Strazhe” powiedział, że poszedł na uniwersytet specjalnie po to, aby zostać prawnikiem wojskowym. Po przyjęciu zdobył ponad 300 punktów, uczył się na dziewiątki, uprawiał sport, pisał do gazet policyjnych i brał udział w konferencjach. Jednocześnie w 2022 roku ukończył Instytut Biznesu Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego ze stopniem z zakresu administracji biznesowej. Ostatni raz był online na swojej pustej stronie VKontakte 31 lipca 2024 roku.
Data rozprawy i istota sprawy nie są znane, ale zarzut brzmi „naruszenie wymogów ochrony tajemnicy państwowej” (art. 375-2 Kodeksu karnego).
Sądząc po jego statusie „odsiadującego karę” na liście ekstremistów i całkowitej nieaktywności w mediach społecznościowych, skazano go na karę pozbawienia wolności.
- Stowarzyszenia
- Przedsiębiorcy
- Stowarzyszenia
- Przedsiębiorcy
Był dyrektorem białorusko-amerykańskiego joint venture
„Fabryka szyb zespolonych i szkła architektonicznego”, a także dyrektor Przedsiębiorstwa Inżynierii Szkła w Federacji Rosyjskiej.
Pierwotnie skazano go 02.07.2025 r. na podstawie artykułu administracyjnego 19.11 Kodeksu wykroczeń administracyjnych Republiki Białorusi, w związku z czym wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne.
- Stowarzyszenia
- Przedsiębiorcy
- Rodzice nieletnich
- Stowarzyszenia
- Przedsiębiorcy
- Rodzice nieletnich
Mężczyźnie postawiono zarzut „zdyskredytowania Białorusi” (art. 369-1 Kodeksu karnego). Istota sprawy nie jest znana. Siemionowi groziło aresztowanie, katorga lub kolonia karna na okres do czterech lat. Na liście „ekstremistów” widnieje informacja, że „odbywa karę” – oznacza to, że dana osoba została skazana na pobyt w kolonii karnej lub kolonii karnej ze skierowaniem.
W 2016 roku założył własną firmę konsultingową Strategy and Capital OJSC, a kilka lat później stanął na czele białoruskiego oddziału Civitta, gdzie jest również wymieniony jako partner stowarzyszony. Civitta jest dużą firmą konsultingową o litewskich korzeniach. Założycielem firmy jest były partner McKinsey, jednej z tzw. Wielkiej Trójki firm konsultingowych (McKinsey, BCG, Bain). Obecnie firma działa w 15 krajach i zatrudnia setki konsultantów i programistów.
- Stowarzyszenia
- Aktywiści
- Emeryci
- Stowarzyszenia
- Aktywiści
- Emeryci
78-letnia Nina Baginska stała się symbolem protestów 2020 roku. Zdjęcia przedstawiające ją trzymającą w rękach flagę narodową opublikowano w wielu zagranicznych mediach.
Swój pierwszy protest zorganizowała w 1988 roku w Kuropatach koło Mińska, gdzie znajdują się masowe groby białoruskich ofiar reżimu stalinowskiego. Później Baginskaja wzięła udział w akcjach opozycyjnych organizowanych w celu upamiętnienia katastrofy w Czarnobylu, zaginionych polityków opozycyjnych, a także w proteście przeciwko aneksji Krymu. Była wielokrotnie zatrzymywana i karana grzywną. „Muszę przeżyć 120 lat, żeby je wszystkie spłacić” – powiedziała Nina w wywiadzie. Od 2016 r. 20% emerytury Baginskiej jest potrącane na pokrycie kar pieniężnych, a od 2017 r. jest to 50%. W 2016 roku komornicy skonfiskowali emerytowi kuchenkę mikrofalową i pralkę. Kilka lat później państwo przejęło i wystawiło na sprzedaż dwa jej domy letniskowe.
Baginskaja tłumaczy swoją działalność poczuciem obowiązku wobec potomków.
W 2025 roku podstawą zarzutów w sprawie karnej przeciwko Baginskiej były protokoły administracyjne i orzeczenia sądowe z 2024 roku.
Nina Baginskaya cierpi na szereg poważnych chorób i wymaga szybkiego leczenia. W warunkach więziennych jej życie mogło być wystawione na poważne niebezpieczeństwo.
Ninę uznano za winną „wielokrotnych naruszeń prawa dotyczącego organizacji imprez masowych”, ale zamiast kary zastosowano wobec niej „obserwację zapobiegawczą”.