Wszyscy ścigani

Ekaterina, dziennikarka telewizji Biełsat, relacjonowała na żywo z dziedzińca Placu Przemian, gdzie 15 listopada 2020 r. pokojowi protestujący zebrali się na wiecu protestacyjnym, który odbył się w Mińsku pod hasłem „Wychodzę”. To były ostatnie słowa Romana Bondarenki, który został zamordowany przez siły bezpieczeństwa, a zgromadzeni przybyli, aby uczcić jego pamięć. Ekaterina została zatrzymana wraz ze swoją koleżanką Darią Chultsovą podczas ostrego stłumienia protestu, a później została skazana za „udział w akcjach zbiorowych, które w rażący sposób naruszają porządek publiczny”.

W kwietniu 2022 r. przeciwko Ekaterinie wszczęto nową sprawę karną, która już w lipcu tego samego roku została ponownie skazana, oskarżona o „zdradę” i skazana na osiem lat więzienia na trzy miesiące przed upływem pierwszego wyroku.

Siergiej został zatrzymany 30 sierpnia 2020 r. w Mińsku podczas niedzielnego protestu. Do jego aresztowania doszło po starciu policji z protestującymi, którzy próbowali uniemożliwić aresztowanie jednego z protestujących. Później został skazany za „przemoc wobec funkcjonariusza policji”.

W styczniu 2024 roku został przeniesiony do innej kolonii, najprawdopodobniej do IK-2.

Aleksiej został zatrzymany i skazany za posiadanie broni i rzekome przygotowanie jej do masowych zamieszek. W przesłuchaniu oświadczył, że przyznał się jedynie do posiadania broni i nie rozumie, dlaczego proces toczył się za zamkniętymi drzwiami. Aleksiej nazwał oskarżenie o przygotowywanie zamieszek „polowaniem na czarownice”.

Pod koniec grudnia 2021 roku okazało się, że kara dla Aleksieja jest zaostrzona i przenosi się go do więzienia.

Zimą 2024 r. więzień polityczny stanął przed sądem w nowej sprawie karnej za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymogów administracji Zakładu Karnego”. Na mocy tego artykułu więźniowie odmawiający współpracy z administracją są sądzeni za fikcyjne naruszenia.

Paweł został zatrzymany we wrześniu 2020 r. po opublikowaniu nowego filmu. Planował kandydować na prezydenta, ale Centralna Komisja Wyborcza odmówiła jego rejestracji. Paweł został powiernikiem Swietłany Tichanowskiej. Został oskarżony o „podżeganie do niezgody społecznej” w związku z filmem, w którym krytykowano urzędników państwowych, w tym prokuratorów, sędziów i policję.

W listopadzie 2024 r. odbył się kolejny proces więźnia politycznego. Według obrońców praw człowieka Paweł miał zostać zwolniony w grudniu po odbyciu kadencji, jednak z inicjatywy administracji kolonii Bobrujsk nr 2 wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymagań administracji zakładu poprawczego.”

Anton został zatrzymany, dotkliwie pobity, a później skazany za uszkodzenie samochodu żony policjanta w Nowej Borowej.

Jego żonie i dzieciom udało się opuścić Białoruś.

W celu uzyskania „niezbędnych zeznań” został zatrzymany i dotkliwie pobity przez funkcjonariuszy GUBOPiK. Nikita został skazany za zamiar wzięcia udziału w proteście przy użyciu koktajlu Mołotowa.

Dmitry został zatrzymany i skazany za blokowanie drogi pojazdem użytkowym podczas protestu, który odbył się w dniach 10–11 sierpnia 2020 r. w Mińsku.

Władimir został zatrzymany 18 sierpnia 2020 r. w ramach tzw. „sprawy Korelicza” związanej z rzekomymi zamieszkami w Korelichi i Nowogródku po wyborach prezydenckich. Został skazany pod zarzutem „organizowania masowych zamieszek” i znieważenia Łukaszenki.

W kolonii poprawczej nr 17 Władimir był ofiarą systematycznego bicia i uprzedzonego traktowania, w tym częstego przenoszenia do celi karnej i pomieszczeń o charakterze celi.

W kwietniu 2023 roku zaostrzono mu karę i przeniesiono go do więzienia.

Oleg został zatrzymany i skazany za „pobicie” policjanta podczas marszu ulicznego w Witebsku w dniu 13 września 2020 r. We wrześniu 2021 r. został przeniesiony do więzienia za „naruszenie przepisów”.

W sierpniu 2022 r. Oleg został ponownie skazany za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymogów kierownictwa zakładu poprawczego” i dodano mu kolejny rok pozbawienia wolności.

25 lipca 2023 r. więzień polityczny został ponownie uznany winnym „nieposłuszeństwa wobec żądań administracji” i skazany na kolejny rok więzienia.

We wrześniu 2024 r. odbyła się kolejna rozprawa w sprawie karnej przeciwko Olegowi za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymogów administracji Zakładu Karnego” – zarzut często stawiany więźniom, którzy odmówili współpracy z administracją więzienną.

Przez cały okres odbywania kary Oleg znajduje się pod ciągłą presją. Regularnie trafia do celi karnej, gdzie przez kilkadziesiąt dni przetrzymywany jest w izolacji.

Siergiej został zatrzymany w swoim mieszkaniu, dotkliwie pobity i skazany za „przemoc wobec policjanta” w Homlu. Siergiej powiedział, że po brutalnym zatrzymaniu nadal go bili w Centralnym Okręgowym Wydziale Spraw Wewnętrznych.

„Bili mnie, skakali na głowę, obrażali i śmiali się, kiedy płakałam” – powiedział Wierieszczagin. Prawnik dodał, że otrzymał co najmniej 100 ciosów w różne części ciała.

W październiku 2021 roku został przeniesiony do reżimu więziennego.

Andriej został zatrzymany 30 sierpnia 2020 r. podczas niedzielnego protestu w Mińsku i skazany za próbę uniemożliwienia zatrzymania innego protestującego.

Od 28 września 2021 roku został przeniesiony na karę więzienia na 3 lata.

Został skazany za rzucenie koktajlem Mołotowa w stronę sił bezpieczeństwa podczas protestu, który odbył się 10 sierpnia 2020 r. w Baranowiczach.

Siergiej został zatrzymany i skazany za spryskanie kanistra gazem funkcjonariusza policji podczas zamieszek podczas protestu, który odbył się 9 sierpnia 2020 r. w Homlu, mającego na celu przeciwdziałanie oszustwom w wyborach prezydenckich.

W czerwcu 2023 r. i maju 2024 r. został dwukrotnie skazany za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymagań administracji kolonii”. Na mocy tego artykułu więźniowie odmawiający współpracy z administracją są sądzeni, często na podstawie zmyślonych zarzutów. W rezultacie jego kara pozbawienia wolności została przedłużona o 2 lata i wyniosła 5 lat.

Dmitry został zatrzymany 15 sierpnia 2020 r. i skazany za grożenie podpułkownikowi policji oraz podpalenie jego oficyny.

Nikitę zatrzymano w październiku 2019 r. i skazano za ataki na budynki Aresztu Śledczego nr 1 i Sądu Miejskiego w Mińsku w ramach solidarności z więźniami politycznymi. Początkowo skazano go na 7 lat więzienia, ale po apelacji karę zmniejszono do 4 lat. W maju 2020 r. Nikitę przeniesiono do więzienia.

W marcu 2022 r. został ponownie skazany za „umyślne nieposłuszeństwo wobec poleceń funkcjonariuszy służby więziennej”, co jest zarzutem często stawianym więźniom odmawiającym współpracy z funkcjonariuszami więziennymi. W marcu 2023 r. został ponownie przeniesiony do więzienia.

Przez cały okres pobytu w więzieniu Nikita jest pod ciągłą presją. Często trafia do izolatki, gdzie przetrzymuje się go w izolacji przez dziesiątki dni. Nie wolno mu odwiedzać rodziny, ogranicza się jego korespondencję i konfiskuje jego rzeczy osobiste. W odpowiedzi na trudne warunki przetrzymywania Nikita protestuje głodówkami i odmawia spełnienia żądań władz. Regularnie grożą mu także kary za drobne wykroczenia, na przykład niesprzątanie dziedzińca lub niekomunikację międzykomórkową.

Trzy miesiące przed zwolnieniem, w lutym 2025 r., Nikita odbył kolejną rozprawę sądową pod zarzutem „złośliwego nieposłuszeństwa wobec żądań administracji zakładu karnego”, w wyniku której został skazany na kolejny rok więzienia.