Усе рэпрэсаваныя

Аляксандра затрымалі пасля акцыі пратэсту супраць вынікаў прэзідэнцкіх выбараў, якая праходзіла 11 жніўня 2020 года ў Брэсце. На гэтай акцыі ў патыліцу быў застрэлены Генадзь Шутаў, чаму Аляксандр стаў сведкам. Пазней яго асудзілі за супраціў і замах на капітана Рамана Гаўрылава, які застрэліў пратэстуючага, і прапаршчыка Арсенія Галіцына, якія выступілі ў ролі пацярпелых.

Мікіта быў затрыманы і асуджаны за тое, што, паводле версіі следства, 10 жніўня 2020 года кінуў "кактэйль Молатава" ў бок вайскоўцаў. Абвінавачанне сцвярджала, што бутэлькі былі схаваныя і перададзеныя яму Леанідам Кавалёвым з прапановай падпаліць будынак, аўтобус ці аўтазак. Мікіта адмовіўся даваць паказанні, не прызнаў віну і заявіў аб фізічным і псіхалагічным ціску ў СІЗА. На момант затрымання яму было 16 гадоў, і ён пакутуе на эпілепсію.

У ліпені 2021 года яго зноў асудзілі па артыкуле аб "гвалце або пагрозе гвалту" за інцыдэнт з супрацоўнікамі СІЗА. У чэрвені 2022 года Мікіту перавялі ў дарослую калонію пасля дасягнення 18 гадоў, а ў жніўні таго ж года ўзмацнілі жорсткасць пакарання, адправіўшы на турэмны рэжым.

У ліпені 2024 года палітвязня судзілі за "злоснае непадпарадкаванне адміністрацыі калоніі" — артыкул, які часта ўжываецца да зняволеных, якія адмаўляюцца супрацоўнічаць з адміністрацыяй.

Зміцер быў затрыманы і асуджаны за тое, што 10 жніўня 2020 года кінуў «кактэйль Молатава» ў бок вайскоўцаў. Бутэлькі, паводле версіі следства, былі перавезены ў цэнтр Гомеля Леанідам Кавалёвым, які схаваў іх, а вечарам таго ж дня перадаў Дзмітрыю і Мікіце Залатарову з прапановай падпаліць будынак, аўтобус або аўтазак. Зміцер часткова прызнаў сваю віну, патлумачыўшы, што кінуў «кактэйль» для таго, каб выйграць час і пазбегнуць затрымання.

У снежні 2021 года быў пераведзены на турэмны рэжым за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы».

Леанід быў затрыманы і асуджаны за тое, што, паводле версіі следства, вырабіў два «кактэйлі Молатава», перавёз іх у цэнтр Гомеля і схаваў. Увечары 10 жніўня 2020 года ён нібыта знайшоў двух выканаўцаў - Дзмітрыя Карнеева і Мікіту Залатарова - і перадаў ім бутэлькі, прапаноўваючы падпаліць будынак, аўтобус або аўтазак. Леанід віну не прызнаў.

Віктар быў затрыманы 18 кастрычніка 2020 года пасля пратэстнага "Партызанскага маршу". Убачыўшы сілавікоў, ён паспрабаваў уцячы, але быў збіты з ног і ўпаў разам з байцом АМАПа, які атрымаў пералом. Віктара жорстка збілі і шпіталізавалі. На судзе ён заявіў аб катаваннях, але быў асуджаны за нібыта падстаўленую падножку амапаўцу, віну не прызнаўшы.

Улетку 2021 года яго асудзілі паўторна па артыкуле аб "злосным непадпарадкаванні патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы". Гэты артыкул прымяняецца да зняволеных, якія адмаўляюцца супрацоўнічаць з адміністрацыяй і за выдуманыя парушэнні. У выніку ягоны агульны тэрмін пазбаўлення волі склаў 7 гадоў.

У снежні 2023 года Віктару ўзмацнілі жорсткасць умоваў утрымання і перавялі на турэмны рэжым.

Кацярына, журналістка тэлеканала "Белсат", вяла прамы рэпартаж з двара "Плошчы перамен", дзе сабраліся мірныя пратэстоўцы на акцыю пратэсту, якая прайшла ў Мінску 15 лістапада 2020 года пад лозунгам "Я выходжу". Гэта былі апошнія словы забітага сілавікамі Рамана Бандарэнкі, і прысутныя прыйшлі ўшанаваць яго памяць. Кацярына была затрыманая разам са сваёй калегай Дар'яй Чульцовай падчас жорсткага разгону акцыі і пазней асуджаная за «ўдзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак».

У красавіку 2022 года супраць Кацярыны распачалі новую крымінальную справу, і ўжо ў ліпені таго ж года яе паўторна асудзілі, абвінаваціўшы ў "здрада дзяржаве" і прыгаварыўшы да васьмі гадоў пазбаўлення волі за тры месяцы да заканчэння тэрміну па першым прыгаворы.

Сяргей быў затрыманы 30 жніўня 2020 года ў Менску падчас нядзельнай акцыі пратэсту. Ягоны арышт адбыўся пасля сутыкнення паміж міліцыяй і пратэстоўцамі, якія спрабавалі прадухіліць затрыманне аднаго з удзельнікаў акцыі. Пазней ён быў асуджаны за "гвалт у дачыненні да супрацоўніка органаў унутраных спраў".

У студзені 2024 года пераведзены ў іншую калонію, хутчэй за ўсё ў ВК -2.

Аляксей быў затрыманы і асуджаны за захоўванне зброі і меркаваную падрыхтоўку да масавых беспарадкаў з яе выкарыстаннем. У інтэрв'ю ён заявіў, што прызнаў віну толькі ў захоўванні зброі і не разумее, чаму суд адбываўся ў закрытым рэжыме. Абвінавачанне ў падрыхтоўцы беспарадкаў Аляксей назваў "паляваннем на ведзьмаў".

У канцы снежня 2021 года стала вядома аб узмацненні жорсткасці пакарання для Аляксея і яго пераводзе на турэмны рэжым.

Зімой 2024 года над палітвязнем адбыўся суд па новай крымінальнай справе за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы". Па дадзеным артыкуле судзяць зняволеных, якія адмаўляюцца ад супрацоўніцтва з адміністрацыяй, за выдуманыя парушэнні.

Павел быў затрыманы ў верасні 2020 года пасля публікацыі новага відэароліка. Ён планаваў балатавацца ў прэзідэнты, але ЦВК адмовіла яму ў рэгістрацыі. Павел стаў даверанай асобай Святланы Ціханоўскай. Яго абвінавацілі ў "распальванні сацыяльнай варожасці" з-за відэа, у якім крытыкаваліся прадстаўнікі ўладаў, уключаючы пракурораў, суддзяў і міліцыю.

У лістападзе 2024 года над палітвязнем адбыўся чарговы суд. Па падліках праваабаронцаў, Павел павінен быў выйсці на волю ў снежні пасля завяршэння тэрміну, але з ініцыятывы адміністрацыі бабруйскай калоніі №2 супраць яго завялі крымінальную справу за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы".

Антон быў затрыманы, моцна збіты, а пазней асуджаны за пашкоджанне машыны жонкі міліцыянта ў Новай Баравой.

Ягоная жонка з дзецьмі паспела пакінуць Беларусь.

Быў затрыманы і моцна збіты супрацоўнікамі ГУБАЗіку для атрымання "патрэбных паказанняў". Мікіту асудзілі за намер удзельнічаць у акцыі пратэсту з выкарыстаннем кактэйлю Молатава.

Зміцер быў затрыманы і асуджаны за тое, што заступіў дарогу машынай камунальнай службы падчас акцыі пратэсту, якая праходзіла з 10 на 11 жніўня 2020 года ў Менску.

Уладзімір быў затрыманы 18 жніўня 2020 года ў рамках так званай «Карэліцкай справы», звязанай з меркаванымі беспарадкамі ў Карэлічах і Навагрудку пасля прэзідэнцкіх выбараў. Яго асудзілі паводле абвінавачання ў «арганізацыі масавых беспарадкаў» і за абразу Лукашэнкі.

У папраўчай калоніі №17 Уладзімір падвяргаўся сістэматычным збіццям і прадузятым адносінам, у тым ліку частае адпраўленне ў штрафны ізалятар і памяшканне камернага тыпу.

У красавіку 2023 года яму ўзмацнілі жорсткасць пакарання, перавёўшы на турэмны рэжым.

Алег быў затрыманы і асуджаны за "падсечку" міліцыянту падчас вулічнага шэсця ў Віцебску 13 верасня 2020 года. У верасні 2021 года яго перавялі на турэмны рэжым за "парушэнне правілаў распарадку".

У жніўні 2022 года Алега паўторна асудзілі за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы" і дадалі яшчэ адзін год пазбаўлення волі.

25 ліпеня 2023 года палітвязня зноў асудзілі за "непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі" і прыгаварылі да яшчэ аднаго года пазбаўлення волі.

У верасні 2024 года адбыўся чарговы разгляд крымінальнай справы супраць Алега за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы" — абвінавачанне, якое часта ўжываецца да зняволеных, якія адмовіліся супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй.

На працягу ўсяго тэрміну зняволення на Алега ўвесь час аказваюць ціск. Яго рэгулярна адпраўляюць у ШІЗА, дзе ён утрымліваецца ў ізаляцыі на працягу дзясяткаў дзён.

Сяргея затрымалі ў ягонай кватэры, моцна збілі і асудзілі за "гвалт над міліцыянтам" у Гомелі. Сяргей расказаў, што пасля жорсткага затрымання яго працягвалі біць у Цэнтральным РАУС.

"Білі, скакалі па галаве, абражалі і смяяліся, калі я плакаў", — сказаў Верашчагін. Адвакат дадала, што ён атрымаў сама меней 100 удараў у розныя часткі цела.

У кастрычніку 2021 года пераведзены на турэмны рэжым.