Усе рэпрэсаваныя

Кацярына, журналістка тэлеканала "Белсат", вяла прамы рэпартаж з двара "Плошчы перамен", дзе сабраліся мірныя пратэстоўцы на акцыю пратэсту, якая прайшла ў Мінску 15 лістапада 2020 года пад лозунгам "Я выходжу". Гэта былі апошнія словы забітага сілавікамі Рамана Бандарэнкі, і прысутныя прыйшлі ўшанаваць яго памяць. Кацярына была затрыманая разам са сваёй калегай Дар'яй Чульцовай падчас жорсткага разгону акцыі і пазней асуджаная за «ўдзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак».

У красавіку 2022 года супраць Кацярыны распачалі новую крымінальную справу, і ўжо ў ліпені таго ж года яе паўторна асудзілі, абвінаваціўшы ў "здрада дзяржаве" і прыгаварыўшы да васьмі гадоў пазбаўлення волі за тры месяцы да заканчэння тэрміну па першым прыгаворы.

Сяргей быў затрыманы 30 жніўня 2020 года ў Менску падчас нядзельнай акцыі пратэсту. Ягоны арышт адбыўся пасля сутыкнення паміж міліцыяй і пратэстоўцамі, якія спрабавалі прадухіліць затрыманне аднаго з удзельнікаў акцыі. Пазней ён быў асуджаны за "гвалт у дачыненні да супрацоўніка органаў унутраных спраў".

У студзені 2024 года пераведзены ў іншую калонію, хутчэй за ўсё ў ВК -2.

Аляксей быў затрыманы і асуджаны за захоўванне зброі і меркаваную падрыхтоўку да масавых беспарадкаў з яе выкарыстаннем. У інтэрв'ю ён заявіў, што прызнаў віну толькі ў захоўванні зброі і не разумее, чаму суд адбываўся ў закрытым рэжыме. Абвінавачанне ў падрыхтоўцы беспарадкаў Аляксей назваў "паляваннем на ведзьмаў".

У канцы снежня 2021 года стала вядома аб узмацненні жорсткасці пакарання для Аляксея і яго пераводзе на турэмны рэжым.

Зімой 2024 года над палітвязнем адбыўся суд па новай крымінальнай справе за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы". Па дадзеным артыкуле судзяць зняволеных, якія адмаўляюцца ад супрацоўніцтва з адміністрацыяй, за выдуманыя парушэнні.

Павел быў затрыманы ў верасні 2020 года пасля публікацыі новага відэароліка. Ён планаваў балатавацца ў прэзідэнты, але ЦВК адмовіла яму ў рэгістрацыі. Павел стаў даверанай асобай Святланы Ціханоўскай. Яго абвінавацілі ў "распальванні сацыяльнай варожасці" з-за відэа, у якім крытыкаваліся прадстаўнікі ўладаў, уключаючы пракурораў, суддзяў і міліцыю.

У лістападзе 2024 года над палітвязнем адбыўся чарговы суд. Па падліках праваабаронцаў, Павел павінен быў выйсці на волю ў снежні пасля завяршэння тэрміну, але з ініцыятывы адміністрацыі бабруйскай калоніі №2 супраць яго завялі крымінальную справу за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы".

Антон быў затрыманы, моцна збіты, а пазней асуджаны за пашкоджанне машыны жонкі міліцыянта ў Новай Баравой.

Ягоная жонка з дзецьмі паспела пакінуць Беларусь.

Быў затрыманы і моцна збіты супрацоўнікамі ГУБАЗіку для атрымання "патрэбных паказанняў". Мікіту асудзілі за намер удзельнічаць у акцыі пратэсту з выкарыстаннем кактэйлю Молатава.

Зміцер быў затрыманы і асуджаны за тое, што заступіў дарогу машынай камунальнай службы падчас акцыі пратэсту, якая праходзіла з 10 на 11 жніўня 2020 года ў Менску.

Уладзімір быў затрыманы 18 жніўня 2020 года ў рамках так званай «Карэліцкай справы», звязанай з меркаванымі беспарадкамі ў Карэлічах і Навагрудку пасля прэзідэнцкіх выбараў. Яго асудзілі паводле абвінавачання ў «арганізацыі масавых беспарадкаў» і за абразу Лукашэнкі.

У папраўчай калоніі №17 Уладзімір падвяргаўся сістэматычным збіццям і прадузятым адносінам, у тым ліку частае адпраўленне ў штрафны ізалятар і памяшканне камернага тыпу.

У красавіку 2023 года яму ўзмацнілі жорсткасць пакарання, перавёўшы на турэмны рэжым.

Алег быў затрыманы і асуджаны за "падсечку" міліцыянту падчас вулічнага шэсця ў Віцебску 13 верасня 2020 года. У верасні 2021 года яго перавялі на турэмны рэжым за "парушэнне правілаў распарадку".

У жніўні 2022 года Алега паўторна асудзілі за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы" і дадалі яшчэ адзін год пазбаўлення волі.

25 ліпеня 2023 года палітвязня зноў асудзілі за "непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі" і прыгаварылі да яшчэ аднаго года пазбаўлення волі.

У верасні 2024 года адбыўся чарговы разгляд крымінальнай справы супраць Алега за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы" — абвінавачанне, якое часта ўжываецца да зняволеных, якія адмовіліся супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй.

На працягу ўсяго тэрміну зняволення на Алега ўвесь час аказваюць ціск. Яго рэгулярна адпраўляюць у ШІЗА, дзе ён утрымліваецца ў ізаляцыі на працягу дзясяткаў дзён.

Сяргея затрымалі ў ягонай кватэры, моцна збілі і асудзілі за "гвалт над міліцыянтам" у Гомелі. Сяргей расказаў, што пасля жорсткага затрымання яго працягвалі біць у Цэнтральным РАУС.

"Білі, скакалі па галаве, абражалі і смяяліся, калі я плакаў", — сказаў Верашчагін. Адвакат дадала, што ён атрымаў сама меней 100 удараў у розныя часткі цела.

У кастрычніку 2021 года пераведзены на турэмны рэжым.

Андрэй быў затрыманы 30 жніўня 2020 года падчас нядзельнай акцыі пратэсту ў Мінску і асуджаны за тое, што спрабаваў адбіць іншага пратэстоўца ад затрымання.

З 28 верасня 2021 года пераведзены на турэмны рэжым на 3 гады.

Быў асуджаны за тое, што кінуў кактэйль Молатава ў бок сілавікоў падчас акцыі пратэсту, якая прайшла 10 жніўня 2020 года ў Баранавічах.

Сяргея затрымалі і асудзілі за распыленне газавага балончыка ў супрацоўніка АМАПа на акцыі пратэсту 9 жніўня 2020 года ў Гомелі, накіраванай супраць фальсіфікацый на прэзідэнцкіх выбарах.

У чэрвені 2023 года і траўні 2024 года яго двойчы асудзілі за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі калоніі». Па гэтым артыкуле судзяць зняволеных, якія адмаўляюцца супрацоўнічаць з адміністрацыяй, часта паводле надуманых абвінавачанняў. У выніку яго тэрмін зняволення быў працягнуты на 2 гады і склаў 5 год.

Зміцер быў затрыманы 15 жніўня 2020 года і асуджаны за пагрозы ў адрас падпалкоўніка міліцыі, а таксама за падпал яго гаспадарчай пабудовы.

Мікіта быў затрыманы ў кастрычніку 2019 года і асуджаны за атакі на будынкі СІЗА-1 і Мінгарсудзя ў Мінску ў знак салідарнасці з палітвязнямі. Першапачаткова яму прызначылі 7 гадоў пазбаўлення волі, але пасля апеляцыі тэрмін быў скарочаны да 4 год. У траўні 2020 года Мікіту перавялі на турэмны рэжым.

У сакавіку 2022 года яго паўторна асудзілі за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы» — абвінавачванне, якое часта ўжываецца да зняволеных, якія адмовіліся супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй. У сакавіку 2023 году яго зноў перавялі на турэмны рэжым.

На працягу ўсяго зняволення да Мікіты ўвесь час ужываецца ціск. Ён часта трапляе ў ШІЗА, дзе ўтрымліваецца ў ізаляцыі на працягу дзясяткаў дзён. Яго пазбаўляюць спатканняў з роднымі, абмяжоўваюць перапіску і канфіскоўваюць асабістыя рэчы. У адказ на цяжкія ўмовы ўтрымання Мікіта пратэстуе галадоўкамі і адмовай ад выканання патрабаванняў адміністрацыі. Ён таксама рэгулярна падвяргаецца спагнанням за дробныя парушэнні, такія як адмова прыбіраць дворык ці за міжкамерную сувязь.

За тры месяцы да вызвалення, у лютым 2025 года, у дачыненні да Мікіты прайшло чарговае судовае паседжанне па артыкуле аб «злосным непадпарадкаванні патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы», па выніках якога яго прысудзілі да яшчэ аднаго года пазбаўлення волі.