Andrey Leonidovich Leshchenko

W grudniu 2023 r. w Baranowiczach zatrzymano co najmniej osiem osób. Zarzuca się im udział w protestach w 2020 r.

Witalij został uznany za winnego na podstawie art. 342 Kodeksu karnego Republiki Białorusi za udział w protestach w Brześciu w nocy z 10 na 11 sierpnia 2020 r.

Artem został uznany za winnego na podstawie art. 342 Kodeksu karnego Republiki Białorusi za udział w protestach w Brześciu w nocy z 10 na 11 sierpnia 2020 r.

2 lutego 2024 r. kanał telegramowy zbliżony do Brześcia GUBOPiK opublikował wideo wyrażające skruchę z Timurem Łozką.

Na nagraniu siły bezpieczeństwa pokazały, jak do domu wpadli mężczyźni z tarczami i bronią, w pełnym mundurze. Następnie pojawia się materiał, na którym Timur Aleksandrowicz z rękami założonymi za plecami mówi, że znaleziono go z subskrypcjami Nechty i że przekazał także datki temu kanałowi telegramowemu. Mężczyzna twierdzi też, że pracuje w Lode jako anestezjolog i resuscytator.

W Internecie można znaleźć informację, że Łozko został zatrzymany już w październiku 2020 r. (w ramach solidarności z nim inni lekarze w Brześciu wyszli protestować z napisem „Ja/my jesteśmy Timur”). Z kolei podczas referendum w lutym 2022 roku został ponownie zatrzymany i zgodnie z art. 24.23 Kodeksu wykroczeń administracyjnych „Nielegalne pikiety” odbył najpierw karę w schronisku, a następnie otrzymał karę grzywny w wysokości 50 b.v.

O ile wiadomo, mężczyzna ten służył kiedyś w 38. Samodzielnej Gwardyjskiej Brygadzie Powietrzno-Desantowej. Następnie Dmitrij pracował jako komisarz wojskowy w komendanturze wojskowej w Brześciu, a także wykładał na wydziale wojskowym Uniwersytetu Państwowego w Brześciu. Istnieje nawet podręcznik, którego był współautorem dla Uniwersytetu Państwowego w Brześciu w 2020 roku.

Data aresztowania Pozdniakowa jest nieznana. Dmitrij został skazany 20 listopada 2023 roku przez Sąd Obwodowy w Brześciu. Postawiono mu zarzuty z części 2 artykułu 356 Kodeksu karnego – „Zdrada stanu dokonana przez funkcjonariusza”. Przewiduje on karę od 10 do 20 lat więzienia. Nie wiadomo, jaką karę otrzymał spadochroniarz.

16 stycznia 2024 roku odbyła się apelacja w sprawie Pozdniakowa. Wyrok uprawomocnił się.

Wiadomo , że latem 2024 roku Dmitrij został przeniesiony do PKT, gdzie był torturowany : łamano mu ręce, stosowano paralizator, zmuszano do podpisywania dokumentów i pustych arkuszy .

Żona Dmitrija i dwójka dzieci czekają na niego w domu.

Dmitrij Gudik został skazany na podstawie art. 358-1 Kodeksu karnego (działalność tajna). Jest obywatelem Ukrainy. W tę sprawę karną zaangażował się wraz z nim jego wujek Michaił Stolarczuk . Według prokuratury od 2018 roku na zlecenie Służby Bezpieczeństwa Ukrainy zbierają dane o sprzęcie i obiektach wojskowych na Białorusi. Razem z nimi przetrzymywany był także Igor Dirko, który zamiast pociągnąć go do odpowiedzialności karnej, został wydalony z Białorusi.

Początkowo znajdowała się w Okrestinie. Następnie został aresztowany na podstawie Kodeksu karnego. Krewni uważają Denisa za dobrego, uczciwego, sprawiedliwego i sympatycznego człowieka. Na kanałach prorządowych Denis jest nazywany „głównym redaktorem wizualnym” filmów ruchu Supraci. W nagraniu wideo Salmanovich mówi , że został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji, ponieważ „był członkiem destrukcyjnych kanałów Telegram”, „współpracował z Busly Lyatsyats” i brał udział w protestach w 2020 roku.

Sąd apelacyjny zmniejszył karę pozbawienia wolności z 10 do 9,5 roku.

Denis cierpi na poważną chorobę - przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek po krwotocznym zapaleniu naczyń. Latem 2024 roku karetka zabrała mężczyznę z kolonii. Salmanowicz przeszedł operację - usunięto mu woreczek żółciowy. Po operacji mężczyzna spędził kolejny tydzień na oddziale medycznym więzienia, aż do momentu zdjęcia szwów.

Matka więźnia politycznego twierdzi , że ostatni raz Denis kontaktował się z nią w połowie listopada 2024 r. Po rozmowie telefonicznej mężczyzna został natychmiast zabrany do celi karnej, gdzie przebywa do dziś (styczeń 2024 r.).

W kwietniu 2025 r. zaostrzono mu karę i przeniesiono go do więzienia.

Stanisław, obywatel Ukrainy, został aresztowany w maju 2021 r. w ramach postępowania karnego wszczętego po spontanicznych protestach przeciwko oszustwom wyborczym, które miały miejsce w Brześciu 10 sierpnia 2020 r. Został skazany za udział w „masowych zamieszkach”.

Rusłana zatrzymano po raz pierwszy 10 sierpnia 2020 r. podczas protestu w Brześciu przeciwko fałszerstwom w wyborach prezydenckich. Po brutalnym pobiciu trafił do szpitala, a następnie został skazany na 7 dni aresztu administracyjnego. Później wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne, ale na czas śledztwa opuścił kraj.

Po powrocie na Białoruś Rusłan próbował przekroczyć granicę z Unią Europejską, lecz został zatrzymany. W listopadzie 2021 r. został skazany za udział w „masowych zamieszkach”.

W lipcu 2024 roku został skazany ponownie, tym razem za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec żądań administracji zakładu karnego”. Artykuł ten ma na celu osądzenie więźniów, którzy odmawiają współpracy z administracją, powołując się na fikcyjne naruszenia.

Władysław, bloger, poeta i pisarz, został aresztowany w kwietniu 2021 r., a rok później skazany za oszustwo polegające na tym, że w latach 2015–2016 obiecał ponad 100 osobom udział w pierwszych reality show na Białorusi, ale obietnicy tej nie dotrzymał. Uznano go również za winnego uczestnictwa w trzech marszach w 2020 r. i organizowania protestów za pośrednictwem Instagrama. Sam Władysław przyznał się jedynie do udziału w wiecach.

W październiku 2022 r. został ponownie skazany za obrazę Łukaszenki w wierszu dołączonym do apelacji od wyroku.

Na portalu sklepu internetowego Ridero.ru, pod pseudonimem Vlad Savinn, prezentowane są jego książki - opowiadanie „Ambidextrous” i zbiór wierszy „Poezja przez”, dostępne w formie drukowanej i elektronicznej.