Усе рэпрэсаваныя

У 2004 годзе яна скончыла юрфак Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. З таго часу Кацярына працуе юрыстам.

У 2013 годзе яна перайшла на працу ў адвакацкае бюро "Вердыкт". Яе спецыялізацыя - кансультаванне і абарона ў сферы бізнесу.

Кацярына ўдзельнічала ў сацыяльных праектах — напрыклад, расказвала пра праект «Імёны».

У 2020 годзе яна перакваліфікавалася на адміністрацыйнае права і пачала бараніць пацярпелых ад рэпрэсій. Кацярына была адвакатам-валанцёрам для тых, каго саджалі на суткі, а таксама абараняла Сцяпана Латыпава да пазбаўлення яе ліцэнзіі.

У Кацярыны забралі ліцэнзію ў ліпені 2021 года. Фармальнай прычынай было "сістэматычнае парушэнне патрабаванняў і ўмоў адвакацкай дзейнасці".

Пасля гэтага Кацярына перайшла ў іншую сферу - працуе ў карэкцыйным цэнтры Маяк, дзе дапамагаюць дзецям з асаблівасцямі развіцця. Мяркуючы па сацсетках, яна выконвае там адміністрацыйныя функцыі.

У Кацярыны ёсць дачка, якой зараз 10 гадоў.

Віталь — паліттэхнолаг, жыве ў ЗША. Ён прыехаў у Гомель да бацькоў і быў затрыманы 29 ліпеня 2020 года, пасля чаго змешчаны ў СІЗА.
Паводле прад'яўленых абвінавачанняў, Віталя абвінавацілі ў арганізацыі і падрыхтоўцы групавых дзеянняў, якія груба парушалі грамадскі парадак, пры правядзенні пікету па зборы подпісаў ініцыятыўнай групай па вылучэнні ў якасці кандыдата ў прэзідэнты Святланы Ціханоўскай 29 мая 2020 года ў Гродне. Такім чынам, ён стаў адным з фігурантаў так званай «справы Ціханоўскага».

19 кастрычніка 2020 года ён быў вызвалены з-пад варты, аднак застаўся пад следствам, а 27 кастрычніка пакінуў Беларусь.

Міхаіл — дацэнт, кандыдат тэхнічных навук, аўтар манаграфій і распрацовак, першым у Беларусі зарэгістраваў аўтамабіль на альтэрнатыўным паліве. Кіраваў лабараторыяй у Віцебскім тэхналагічным універсітэце, якая займалася вадароднымі тэхналогіямі.

У 2006 годзе цікавасць да яго працы праявіў КДБ. Пасля адмовы супрацоўнічаць з органамі Міхаіла абвінавацілі ў “крадзяжы праз злоўжыванне службовымі паўнамоцтвамі” і ў 2007 годзе прыгаварылі да 5 гадоў калоніі.

Пасля вызвалення ён заняўся праваабарончай дзейнасцю: увайшоў у арганізацыю "Платформа", пазней стаў сузаснавальнікам "Платформы Інавейшн". Паўторна быў затрыманы ў жніўні 2014 года, праз тыдзень пасля абвяшчэння прысуду ў дачыненні да дырэктара ПКПУ "Платформа Інавейшн" Андрэя Бандарэнкі. У 2015 годзе Віцебскі абласны суд прызнаў яго вінаватым па некалькіх артыкулах — разгалашэнне службовай таямніцы, незаконныя сродкі для збору інфармацыі, дача хабару — і прыгаварыў да пазбаўлення волі ва ўмовах строгага рэжыму. У кастрычніку таго ж года Вярхоўны суд узмацніў пакаранне на паўгода.

Вызвалены ў лютым 2021 года, цалкам адбыўшы прызначаны судом тэрмін пакарання.

23 студзеня 2024 года Міхаіла зноў затрымалі, пры ператрусе і допытах да яго прымянялі гвалт. Пасля выхаду з ізалятара ён пакінуў Беларусь.

Наталля Ярашэнка - сястра былой палітвязні Людмілы Ганчарэнкі. Яна правяла 147 сутак у Гомельскім ІЧУ, а пасля яе дэпартавалі ва Украіну з забаронай на ўезд у РБ на пяць гадоў. Падчас зняволення жанчыну таксама дапытвалі ў КДБ, прымушалі прызнацца, што яна здымала расейскую вайсковую тэхніку. Наталлі прыйшлося прайсці праверку на паліграфе, аб выніках якой ёй так і не паведамілі. "Але я, сапраўды, нічога не здымала, нічога не рабіла", – кажа яна.

Па словах Наталлі, шэсць сутак яна правяла ў карцэры. Там не было нічога, акрамя збітых з дошак высокіх нараў, рукамыйніцы і туалета. "Мне стала дрэнна. Выклікалі медыка - у мяне быў высокі ціск", - успамінае Наталля. Пасля гэтага яе вярнулі ў звычайную камеру. У ІЧУ ў Наталлі, паводле яе слоў, лопнула вена на назе, жанчына месяц прасіла, каб яе адвезлі ў бальніцу. За амаль пяць месяцаў зняволення ў суразмоўніцы не было ні прагулак, ні перадач.

Праваслаўны сьвятар. З'яўляецца бацькам 6 дзяцей, быў вымушаны пакінуць краіну разам са сваёй сям'ёй. У цяперашні момант - уцекач у Францыі, нясе служэнне для праваслаўных беларусаў у Парыжы. Сябра групы «Хрысціянская візія» ад самага яе заснавання.

18 верасня 2020 года быў затрыманы, суд Савецкага раёна г. Гомеля (суддзя Махораў Аляксандр) наклаў на яго адміністрацыйнае спагнанне ў выглядзе 10 сутак адміністрацыйнага арышту па ч. 1 арт. 23.34 КаАП (парушэнне ўстаноўленага парадку правядзення сходу, мітынгу, вулічнага шэсця, дэманстрацыі, пікетавання, іншага масавага мерапрыемства). 28 верасня 2020 года протаіерэй Уладзімір адразу, пасля адбыцця тэрміну па суду ад 18 верасня, той жа суд, у тым жа складзе, быў зноў падвергнуты па тым жа артыкуле да адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе 15 сутак арышту.

Такім чынам, у сукупнасці протаіерэй Уладзімір Драбышэўскі правёў у зняволенні 25 сутак бесперапынна. У ІЧУ ў яго адабралі наперсны крыж і падраснік. У далейшым на святара працягнуў аказваць ціск Следчы камітэт.

Невядома дакладна, калі Марыну затрымалі, але ў сацсетках яна апошні раз была ў сярэдзіне кастрычніка 2024 года. У спісе экстрэмістаў у яе стаіць пазнака "адбывае пакаранне" — гэта значыць яна атрымала альбо хімію з кірункам, альбо калонію. Аднак мяркуючы па тым, што пасля суда яна нідзе не з'явілася анлайн, хутчэй за ўсё, Марыне Луц прысудзілі калонію.

З 2014 года да канца 2022 года яна мела ўласны бізнес-займалася арганізацый вяселляў і іншых мерапрыемстваў. А з 2023 года перакваліфікавалася ў UX/UI-дызайнера. Працавала яна ў асноўным як фрылансер. У Марыны ёсць маленькі сын.

Па падліках праваабаронцаў выйшла на волю летам 2025 года.

Павел быў затрыманы ў жніўні 2024 года і шэсць разоў запар асуджаны па адміністрацыйным артыкуле за падпіскі на "экстрэмісцкія матэрыялы".

65-гадовага дырэктара крамы аўтазапчастак Віктара Макаранкі за тое, што ён адмовіўся прадаваць тавар вайскоўцам Расійскай Федэрацыі і назваў іх акупантамі, абвінавацілі па арт. 190 Крымінальнага кодэкса ("парушэнне раўнапраўя грамадзян").

28 кастрычніка 2022 года адзін з праўладных тэлеграм каналаў апублікаваў пасаду, дзе паведаміў пра затрыманне ў Баранавічах дырэктара крамы аўтазапчастак. Па іх інфармацыі, мужчына сказаў свайму падначаленаму: "Не прадавай ім нічога, яны акупанты". Пад акупантамі меліся на ўвазе вайскоўцы Расійскай Федэрацыі.

Дырэктара крамы аўтазапчастак затрымалі. Праўладны тэлеграм-канал сцвярджаў, што пасля затрымання знайшліся доказы ўдзелу мужчыны ў пратэстах 2020 года, а таксама факты здзейсненых пасля 24 лютага грашовых пераводаў на Узброеныя сілы Украіны.

Мужчыну сапраўды затрымлівалі ў межах крымінальнай справы па арт.190 КК РБ на трое сутак, а таксама арыштоўвалі на 15 сутак па арт. 19.11 КаАП (распаўсюджванне экстрэмісцкіх матэрыялаў).

Да суда мужчына знаходзіўся на волі.

У судзе Баранавіцкага раёна і горада Баранавічы 16 лютага 2023 г. вынесены прысуд. Пракурорка Святлана Пасемка запытала для Макаранкі штраф у памеры 300 базавых велічыняў (11 100 рублёў). Суддзя Арцём Падалянец прызначыў мужчыну менавіта такое пакаранне.

Яшчэ да суда баранавіцкі пракурор накіраваў пазоў у эканамічны суд аб спыненні дзейнасці індывідуальнага прадпрымальніка Макаранкі. 19 снежня 2022 года эканамічны суд спыніў ягоную дзейнасць. Віктар Макаранка працаваў індывідуальным прадпрымальнікам з 1993 года, зараз мужчына знаходзіцца на пенсіі.

Апошняе фота ў сацсетцы дзяўчына выклала 18 лістапада 2024 года з Турцыі. Пасля гэтага яна паехала ў Беларусь - верагодна, тады яе і затрымалі. У тэлеграме яна даўно не з'яўлялася анлайн, а сацсеткі з лістапада неактыўныя. Верагодна, зараз дзяўчына ў СІЗА.

Пасля заканчэння МДЛУ Вераніка адпрацавала тры гады сцюардэсай у Катарскіх авіялініях. Яшчэ адно захапленне Веранікі - мадэлянг і акцёрства.

У сярэдзіне жніўня 2025 года з'явілася інфармацыя , што Вераніка ўжо знаходзіцца на волі. Яна апублікавала фота з Філіпін.

Быў падазраваным па ч.1 арт.342 ч. да суда. У выніку быў асуджаны па арт.328 і арт. 329 КК РБ.

Івана затрымалі 20 верасня 2024 года. Яго некалькі разоў запар асудзілі па адміністратыўнай справе па ч. 2 арт. 19 . КаАП за сутак . На волю Іван выйшаў толькі 1 снежня 2024 года, правёўшы за кратамі больш за два месяцы.