Julia Cheslavovna Gustyr
Julia Cheslavovna Gustyr jest zaangażowana w represje na tle politycznym w Republice Białorusi. Gustyr jako sędzia Centralnego Sądu Rejonowego w Mińsku jest odpowiedzialny za wydanie licznych wyroków o podłożu politycznym wobec dziennikarzy, przywódców opozycji, działaczy i protestujących. W praktyce sądowej Julia Cheslavovna Gustyr rozpatrywała nie tylko sprawy administracyjne, ale także karne. W wyniku jej decyzji nałożono kary pieniężne na łączną kwotę nie mniejszą niż 38 975 rubli oraz areszty administracyjne na łączny czas nie krótszy niż 607 dni, a przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego Republiki Białorusi zostali skazani na różne kary pozbawienia wolności. W 2020 roku Gustyr skazał Siergieja Szabanowa na 15 dni, którego cała wina polegała na tym, że 30 października rano w pobliżu Mińskiej Areny, gdzie w tym czasie przejeżdżała konwój A. Łukaszenki, Siergiej pokazał samochodom znak „Zwycięstwo” jego palce trąbiły w korku. W sierpniu 2020 roku przyznała 10 dni „DJ-owi zmian” Władysławowi Sokołowskiemu tylko za piosenkę Wiktora Tsoia, którą on i jego kolega zagrali na uroczystości państwowej na placu Kijowskim w Mińsku. W 2020 roku Julia Gustyr podjęła decyzję o przedłużeniu aresztu kandydata na prezydenta Wiktora Babariko. Za swoje przestępstwa znalazła się na listach sankcyjnych UE, Wielkiej Brytanii, USA i Kanady. Tym samym Julia Cheslavovna Gustyr ponosi odpowiedzialność za łamanie praw człowieka i podważanie praworządności, a także propagowanie represji wobec przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej. Jej praca w wymiarze sprawiedliwości skupiała się na utrzymaniu stanowiska istniejącego rządu, a nie na stanie na straży prawa. Działania Gustyra przyczyniły się do łamania praw człowieka, wzmocnienia władzy Aleksandra Łukaszenki i nasilenia represji o charakterze politycznym w Republice Białorusi.
Julia Cheslavovna Gustyr jest zaangażowana w represje na tle politycznym w Republice Białorusi. Gustyr jako sędzia Centralnego Sądu Rejonowego w Mińsku jest odpowiedzialny za wydanie licznych wyroków o podłożu politycznym wobec dziennikarzy, przywódców opozycji, działaczy i protestujących. W praktyce sądowej Julia Cheslavovna Gustyr rozpatrywała nie tylko sprawy administracyjne, ale także karne. W wyniku jej decyzji nałożono kary pieniężne na łączną kwotę nie mniejszą niż 38 975 rubli oraz areszty administracyjne na łączny czas nie krótszy niż 607 dni, a przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego Republiki Białorusi zostali skazani na różne kary pozbawienia wolności. W 2020 roku Gustyr skazał Siergieja Szabanowa na 15 dni, którego cała wina polegała na tym, że 30 października rano w pobliżu Mińskiej Areny, gdzie w tym czasie przejeżdżała konwój A. Łukaszenki, Siergiej pokazał samochodom znak „Zwycięstwo” jego palce trąbiły w korku. W sierpniu 2020 roku przyznała 10 dni „DJ-owi zmian” Władysławowi Sokołowskiemu tylko za piosenkę Wiktora Tsoia, którą on i jego kolega zagrali na uroczystości państwowej na placu Kijowskim w Mińsku. W 2020 roku Julia Gustyr podjęła decyzję o przedłużeniu aresztu kandydata na prezydenta Wiktora Babariko. Za swoje przestępstwa znalazła się na listach sankcyjnych UE, Wielkiej Brytanii, USA i Kanady. Tym samym Julia Cheslavovna Gustyr ponosi odpowiedzialność za łamanie praw człowieka i podważanie praworządności, a także propagowanie represji wobec przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej. Jej praca w wymiarze sprawiedliwości skupiała się na utrzymaniu stanowiska istniejącego rządu, a nie na stanie na straży prawa. Działania Gustyra przyczyniły się do łamania praw człowieka, wzmocnienia władzy Aleksandra Łukaszenki i nasilenia represji o charakterze politycznym w Republice Białorusi.
Lista represjonowanych
- Stowarzyszenia
- Pracownicy
Według śledczych, 12 października 2020 roku około godziny 21:00 Zajkowski w stanie upojenia alkoholowego stawiał opór funkcjonariuszom policji na Alei Dzierżyńskiego wraz z innymi niezidentyfikowanymi osobami, groził im przemocą i rzucił szklanką piwa w kierunku policyjnego autobusu .
Nie przyznał się do winy za popełnione przestępstwo.
W dniu 20 października 2022 roku w kolonii nr 2 rozpatrzono sprawę przeciwko Aleksandrowi z części 1 art. 411 Kodeksu karnego Republiki Białorusi
W grudniu 2023 roku po upływie kary został zwolniony.
Andrieja skazano na podstawie artykułów „Chuligaństwo” i „Zbezczeszczenie wartości historycznych i kulturowych”.
14 sierpnia 2020 r. narysował okrąg poziomą linią na posągu kobiety w kompleksie obeliskowym Mińskiego Miasta Bohatera, tym samym – zdaniem śledczych – zbezcześcił wartości kulturowe i pamięć o poległych w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej.
Został zwolniony we wrześniu 2022 r., po odbyciu pełnej kary ustalonej przez sąd.
- Stowarzyszenia
- Rodzice nieletnich
Wadima zatrzymano w ramach postępowania karnego wszczętego w związku z wydarzeniami, które miały miejsce od 9 do 10 sierpnia 2020 r. w Mińsku, i skazano za udział w proteście, a także za rzekome umyślne grożenie funkcjonariuszom policji drogowej i uszkodzenie ich samochodu.
Został zwolniony na wolność w grudniu 2022 r. po odbyciu pełnej kary ustalonej przez sąd.
- Stowarzyszenia
- Struktury władzy
Jewgienij, strażak i ratownik Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych, został zatrzymany i skazany za udział w akcji protestacyjnej - „Marszu Wyzwolenia Więźniów Politycznych”, który odbył się 4 października 2020 r. w Mińsku.
Zwolniony w lipcu 2022 r. po odbyciu pełnej kary ustalonej przez sąd
Artem został zatrzymany i skazany w ramach postępowania karnego wszczętego w związku z wydarzeniami z 14 lipca 2020 r. w Mińsku, kiedy ludzie wyszli na ulice, aby zaprotestować przeciwko decyzji Centralnej Komisji Wyborczej o niezarejestrowaniu Wiktora Babariko i Walerego Tsepkalo jako kandydatów na prezydenta.
Według obrońców praw człowieka wyjdzie na wolność latem 2023 roku, po odbyciu kary nałożonej przez sąd.
- Stowarzyszenia
Został zatrzymany i skazany za stawianie oporu żołnierzowi podczas „Marszu Bohaterów” zorganizowanego w Mińsku 13 września 2020 r.
W swoim ostatnim przemówieniu Artem prosił , aby nie pozbawiać go wolności, lecz pozwolić mu robić to, co kocha – zajmować się architekturą. Brał udział w konkursach międzynarodowych i otrzymał certyfikat Ministra Informacji za projekt budynku Belteleradiocompany. Ranny żołnierz jednostki wojskowej 3214, Maksim Czerniakow, również zwrócił się do sądu z prośbą o niesyłanie architekta do kolonii karnej.
Został zwolniony na wolność w styczniu 2024 r. po odbyciu pełnej kary ustalonej przez sąd.
