Усе рэпрэсаваныя

Яўген Глушкоў - былы магілёўскі журналіст, у 90-я і 2000-я працаваў на гарадскім тэлебачанні, пасля гэтага супрацоўнічаў з некалькімі гарадскімі парталамі.

Глушкова затрымалі ў пачатку студзеня пры дапамозе штурму, паколькі мужчына не адчыніў дзверы сілавікам. Яго выцягнулі на вуліцу прама ў тым адзенні, у якім ён знаходзіўся дома.

Па некаторых дадзеных устаноўлена, што крымінальная справа заведзена ў дачыненні да Глушкова за журналісцкую дзейнасць. Меркаваны артыкул - 361-1 КК РБ (стварэнне або ўдзел у экстрэмісцкім фарміраванні).

У Магілёве Сабалеўскі вядомы як адзін з фрылансераў, якія супрацоўнічалі да 2020 года з гарадскімі анлайн-выданнямі. Алеся два разы асуджалі за адміністратыўнае парушэньне на суткі, пасьля чаго ён не выйшаў на волю.

Журналіст-фрылансер з Пінска, уладальнік сайта і старонкі ў TikTok "пра Столін".

Аляксандр даўно жыў адзін на Палессі, таму пра яго затрыманне стала вядома выпадкова. Неабыякавыя людзі занепакоіліся, што ён даўно не выходзіць на сувязь. Аказалася, што Аляксандр змешчаны ў брэсцкае СІЗА-7. паводле неправеранай інфармацыі, яму інкрымінуюць "садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці".

Таксама Аляксандр - бацька хлопца, які "разабраў" вадамёт у Мінску на пратэстах 2020.

Па версіі МУС , мужчына рабіў ролікі з кампраматам, паказваў іх мясцовым прадпрымальнікам і патрабаваў грошы за «маўчанне». Таксама ён нібыта "садзейнічаў дзейнасці экстрэмісцкага тэлеграм-канала, адміністратары якога знаходзяцца за мяжой».

28.05.2024 адбыўся разгляд апеляцыйнай скаргі, прысуд уступіў у сілу.

Андрэю Фаміну 29 гадоў, ён родам з Магілёва, але жыў у Менску. Хлопец скончыў Беларускую дзяржаўную акадэмію мастацтваў. У пакаяльным відэа ён кажа, што нібыта быў рэдактарам і аўтарам артыкулаў для сеткі газет «Веснікі». Паводле інфармацыі ад актывістаў ініцыятывы ByProsvet, Андрэй не меў доступаў да акаўнтаў газет і не ведаў тых, хто распаўсюджвае іх у Беларусі.

У выніку хлопцу прад'явілі абвінавачанне за ўдзел у Маршы 30 жніўня 2020 года і перавялі ў СІЗА-1. Андрэй прынцыпова не хацеў з'язджаць са сваёй краіны, піша кнігу, дамы яго чакаюць шэсць катоў.

Журналіст, яго затрымалі 26 траўня 2022 года пасля ператрусу.

На дадзены момант журналісту прад'явілі абвінавачанні, але дакладны крымінальны артыкул, інкрымінаваны Любянчуку, невядомы (адвакат знаходзіцца пад падпіскай аб неразгалошванні).

У пачатку лістапада 2023 г. стала вядома , што ў Алеся за кратамі пачаліся праблемы з хрыбетнікам (яшчэ год таму). "Яму цяжка займацца нават спортам, чым там усе ратуюцца. Гэта яго заўважна засмучае" , — паведаміла крыніца "Радыё Свабода". Працаваў Алесь на ачыстцы правадоў ад ізаляцыі.

Выйшаў на волю ў пачатку студзеня 2025 г.

Журналіст «Intex-press» з Баранавічаў.

Ён быў затрыманы 27 красавіка 2022 года. 29 красавіка яго асудзілі на 10 сутак арышту.

Прыкладна праз тыдзень пасля затрымання журналіста, у праўладных тэлеграм-каналах з'явіўся фрагмент відэа з яго допыту і інфармацыя аб прычыне затрымання Ганцарэвіча: ён нібыта фатаграфаваў расійскую ваенную тэхніку і адпраўляў здымкі ў СМІ, прызнаныя беларускімі ўладамі экстрэмісцкімі.

Журналіст-расследавальнік, рэдактар беларускага партала «Штодзённік» (ej.by).

Быў затрыманы 8 снежня 2021 года. Раней Сяргей быў затрыманы з 25 сакавіка да 4 красавіка 2020 года па гэтай жа справе.

Частка праваабарончых арганізацый расцаніла рэпрэсіі як пасведчанне аб наяўнасці палітычнага матыву ў пераследзе журналіста, накіраванага на прымус да спынення або змены характару ягонай дзейнасці па распаўсюдзе інфармацыі аб карупцыі.

Падставай для пераследу журналіста, на думку калег Сацука, сталі гучныя расследаванні, якія ў першую чаргу тычацца маштабнай карупцыі ў медыцынскай сферы. На падставе атрыманых фактаў ён распавёў аб беспрэцэдэнтных «адкатах» за пастаўку дарагога абсталявання; аб закупцы незарэгістраванай вакцыны, якую фактычна апрабавалі на беларускіх дзецях; аб фальсіфікацыі дадзеных па распаўсюджванні COVID-19 у Беларусі. І ўсё гэта пры адабрэнні кантрольнага ведамства — Міністэрства аховы здароўя.

Былы дырэктар інфармацыйнага агенцтва "БелаПАН". Быў затрыманы 18 ліпеня пасля ператрусу і допыту ў Следчым камітэце. 28 жніўня 2021 пераведзены ў СІЗА-1.

Ігар — журналіст "Белсат", раней працаваў у газеце «Беларусы і рынак» і ў беларускай службе "Радыё Свабода", публікаваўся ў расійскіх і ўкраінскіх выданнях. Разам з жонкай, журналісткай Кацярынай Андрэевай, ён напісаў кнігу "Беларускі Данбас" — даследаванне аб ролі беларусаў у вайне на ўсходзе Украіны.

Упершыню яго затрымалі 16 ліпеня 2021 года падчас масавых ператрусаў у незалежных журналістаў па справе аб "арганізацыі і падрыхтоўцы дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак або актыўным удзеле ў іх". У кватэры журналіста правялі ператрус, канфіскавалі тэхніку і кнігі, пасля чаго яго змясцілі ў ІЧУ. На волю ён выйшаў 26 ліпеня.

У кастрычніку 2024 года стала вядома аб яго паўторным затрыманні. Праўладныя тэлеграм-каналы апублікавалі фота Ігара ў кайданках і відэа, дзе ён заявіў, што яго пераследуюць за інтэрв'ю медыя, прызнаным у Беларусі «экстрэмісцкімі». Незадоўга да арышту ў каментары тэлеканалу "Дождж" ён адзначыў, што "Пуцін узяў курс на рэзкую эскалацыю і вядзе краіну да татальнай вайны", а Лукашэнка, на яго думку, "верагодней за ўсё, не хоча наўпрост удзельнічаць у ёй, але вымушаны сутыкацца з узмацненнем ціску Крамля".

У лютым 2025 года Ігару прад'явілі абвінавачанні ў "дыскрэдытацыі Беларусі" і "садзейнічанні экстрэмісцкай дзейнасці". Судовы працэс пачаўся 21 лютага ў Менску. Хадайніцтва аб незалежнай экспертызе суд адхіліў, а 5 верасня таго ж года журналіста прызналі вінаватым і прыгаварылі да пазбаўлення волі ў калоніі.

Валерыя — паліталогія, заснавальніца і рэдактарка сайта экспертнай супольнасці "Наша думка", аўтарка і рэдактарка "Беларускага штогодніка", кіраўніца групы экспертаў па маніторынгу "Беларусь у фокусе".

30 чэрвеня 2021 года пасля ператрусу ў яе доме, праведзенага супрацоўнікамі КДБ, Валерыю затрымалі і змясцілі ў ізалятар, пазней перавёўшы ў СІЗА.

6 лютага 2023 года ў судзе пачалі разглядаць яе справу па абвінавачанні ў "дапамозе дзеянням, накіраваным на захоп улады", "заклікам да дзеянняў, якія наносяць шкоду нацыянальнай бяспецы" і "распальванні сацыяльнай варожасці". 17 сакавіка 2023 года суд у закрытым рэжыме прыгаварыў Валерыю да 10 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму.

Людміла — былая генеральная дырэктарка TUT.BY. Працавала ў TUT.BY з 2008 года: спачатку — юрысконсультам, пазней — дырэктаркай. У 2017 годзе ўзначаліла "Тут Бай Медыя".

У траўні 2021 года яе затрымалі ў рамках крымінальнай справы, узбуджанай па абвінавачанні ва ўхіленні ад выплаты падаткаў.

У кастрычніку 2022 года КДБ унёс Людмілу ў спіс "датычных да тэрарыстычнай дзейнасці". Пазней ёй таксама прад'явілі абвінавачанні ў "распальванні варожасці" і "закліках да дзеянняў супраць нацыянальнай бяспекі".

Судовы працэс праходзіў у закрытым рэжыме і доўжыўся больш за два месяцы — усяго адбылося 37 паседжанняў. У сакавіку 2023 года Людміла была прыгаворана да працяглага тэрміну пазбаўлення волі і буйнога штрафу.

Марына — галоўная рэдактарка TUT.BY з 2004 года, вядомая цікавасцю да балканскай культуры і веданнем балгарскай мовы.

У 2019 годзе яе аштрафавалі ў рамках крымінальнай справы па артыкуле аб «бяздзеянні службовай асобы» — за доступ да матэрыялаў БелТА; праваабаронцы прызналі гэтую справу палітычна матываванай.

У траўні 2021 года яе затрымалі па абвінавачанні ва ўхіленні ад выплаты падаткаў, аднак пазней гэтае абвінавачанне было знята.

У кастрычніку 2022 года КДБ унёс Марыну ў спіс «датычных да тэрарыстычнай дзейнасці». Пазней ёй таксама прад'явілі абвінавачанні ў «распальванні варожасці» і «закліках да дзеянняў супраць нацыянальнай бяспекі».

Судовы працэс праходзіў у закрытым рэжыме і доўжыўся больш за два месяцы — усяго адбылося 37 паседжанняў. У сакавіку 2023 года яна была прыгаворана да працяглага тэрміну пазбаўлення волі.

Андрэй – гарадзенскі журналіст, публіцыст і сябра “Саюзу палякаў Беларусі”. У 2011 годзе яго асудзілі на 3 гады пазбаўлення волі з адтэрміноўкай выканання пакарання на 2 гады па абвінавачанні ў паклёпе на Лукашэнку. Ён быў вызвалены ў зале суда пад падпіску аб нявыездзе. У 2012 годзе супраць яго распачалі новую крымінальную справу за публікацыі ў СМІ, але ў 2013 годзе яна была закрытая за адсутнасцю складу злачынства. Увосень таго ж года ён быў вызвалены ад адбывання пакарання па першай справе.

25 сакавіка 2021 года Андрэя зноў затрымалі. Яго абвінавацілі ў распальванні варожасці і закліках да санкцый. У абвінавачанні фігуравалі артыкулы аб беларускіх пратэстах 2020 года, абароне польскай меншасці і публікацыі аб нападзенні СССР на Польшчу ў 1939 годзе. Ён правёў у СІЗА больш за 1,5 гады і быў асуджаны ў лютым 2023 года.

Вядома, што Андрэй адмовіўся пісаць прашэнне аб памілаванні. У цяперашні час ён працягвае падвяргацца ціску, пазбаўлены спатканняў і перадач. Таксама ад яго няма званкоў.

Дзяніс — журналіст і рэдактар-валанцёр беларускай версіі InformNapalm, пазаштатны карэспандэнт "Новага Часу". Яго расследаванні датычыліся ўплыву «рускага свету» на Беларусь і Сірыю, забудовы ў Курапатах і пераходу былых украінскіх беркутаўцаў у сілавыя структуры Беларусі.

У сакавіку 2021 года яго затрымалі супрацоўнікі КДБ па абвінавачанні ва "ўмяшанні ў дзейнасць міліцыі". Ператрусы прайшлі ў яго кватэры, у маці і 95-гадовай бабулі. У 2022 годзе стала вядома, што яму таксама інкрымінуюць супрацу з украінскай разведкай.

У верасні 2022 года Дзяніса асудзілі па артыкулах пра "здраду дзяржаве" і "ўмяшанні ў дзейнасць супрацоўніка ўнутраных справаў", аднак пазней апошняе абвінавачанне замянілі на "незаконны збор ці распаўсюд дадзеных аб асабістым жыцці".

У чэрвені 2023 года яго перавялі на строгі турэмны рэжым без апавяшчэння сваякоў і адваката.

У красавіку 2024 года палітвязня пазбавілі перадач, а адпраўка вітамінаў зараз патрабуе дазволу турэмнага лекара.

Кацярына, журналістка тэлеканала "Белсат", вяла прамы рэпартаж з двара "Плошчы перамен", дзе сабраліся мірныя пратэстоўцы на акцыю пратэсту, якая прайшла ў Мінску 15 лістапада 2020 года пад лозунгам "Я выходжу". Гэта былі апошнія словы забітага сілавікамі Рамана Бандарэнкі, і прысутныя прыйшлі ўшанаваць яго памяць. Кацярына была затрыманая разам са сваёй калегай Дар'яй Чульцовай падчас жорсткага разгону акцыі і пазней асуджаная за «ўдзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак».

У красавіку 2022 года супраць Кацярыны распачалі новую крымінальную справу, і ўжо ў ліпені таго ж года яе паўторна асудзілі, абвінаваціўшы ў "здрада дзяржаве" і прыгаварыўшы да васьмі гадоў пазбаўлення волі за тры месяцы да заканчэння тэрміну па першым прыгаворы.