Alexey Olegovich Zyuzin

Prawdopodobnie zatrzymany za udzielanie wywiadów zagranicznym mediom.

Wiadomo, że Ekaterina została zatrzymana na początku lata w jednej koszuli nocnej, w której przebywała w areszcie śledczym do czasu pierwszego przekazania jej krewnym.

Na początku kwietnia 2024 r. źródła Biełsatu przekazały redakcji list od Ekateriny. Na kartce papieru toaletowego opisała swoje straszliwe zatrzymanie i późniejsze uwięzienie:

„Spadłem z drugiego piętra łóżka z głową na drewnianej ławce. Zrobili zdjęcie, ale od ponad miesiąca nie zgłosili wyniku”.

„Umieścili to na fladze, pobili całe biuro. Powiedzieli, że to z powodu moich wywiadów, kanału i moich ognistych apeli”.

W dniu 16 lipca 2024 roku odwołanie zostało rozpatrzone.

Programista w SamSolutions.

W dniu 15 września 2023 roku odwołanie zostało rozpatrzone.

Były księgowy Mińskich Zakładów Elektrotechnicznych im. Wawiłowa . Proces rozpoczął się 19 maja i odbywał się za zamkniętymi drzwiami, więc niewiele wiadomo o charakterze zarzutów . Wiadomo, że Anna została zwolniona z pracy po „Ludowym ultimatum” w 2020 roku, po czym pozwała firmę o bezprawne zwolnienie.

Żannę zatrzymano 11 maja 2023 r. tuż przy Szkole nr 63, dokąd przyszła spotkać się z nauczycielką swojego dziecka. W październiku tego roku została skazana za kilka przestępstw, w tym za „podżeganie do nienawiści”.

Według doniesień medialnych, podczas protestów w 2020 roku policja zatrzymała ją pod zarzutem popełnienia przestępstw administracyjnych.

Sąd Rejonowy w Rogaczowie ustalił , że Julia zamieszczała na swojej publicznie dostępnej stronie w serwisie społecznościowym Instagram wiadomości i filmy, które „zawierały obelgi pod adresem prezydenta”.

02.12.2023 zwolniony po odbyciu całości kary wymierzonej przez sąd.

W styczniu, podczas nalotów przedwyborczych, Julia Kostiuczenko została ponownie zatrzymana, a 22 stycznia została osądzona na podstawie części 2 artykułu 19.11 Kodeksu wykroczeń administracyjnych za rzekome rozpowszechnianie „materiałów ekstremistycznych”. 5 lutego odbył się drugi proces Julii Kostiuczenko na podstawie części 2 artykułu 19.11 kop. Najprawdopodobniej Julia była cały czas przetrzymywana w areszcie, a jej areszt administracyjny został po prostu przedłużony, za pierwszym razem wyznaczono jej 15 dni, a następnie 5 lutego przedłużono areszt ponownie. Łącznie Julia spędziła 90 dni w areszcie tymczasowym, po czym została przeniesiona do Aresztu Śledczego nr 3.

3 kwietnia 2025 roku KGB Białorusi rozpoznało stronę na portalu społecznościowym X o tytule „Co się dzieje?” jako „formację ekstremistyczną”. Co więcej, sprawcy kary wymienili jako osobę zaangażowaną w tę „formację” Julię Wiktorownę Kostiuczenko, urodzoną 5 sierpnia 1995 r.

Aleksandra została zatrzymana w lutym 2023 r. po powrocie na Białoruś, a następnego dnia skazana na podstawie artykułu administracyjnego za „rozpowszechnianie materiałów ekstremistycznych” na 10 dni. Jednakże po odbyciu aresztu nigdy nie została zwolniona, ponieważ wszczęto przeciwko niej postępowanie karne za udzielenie dwóch wywiadów przedstawicielowi źródła informacji uznawanego za „grupę ekstremistyczną”.

Oskarżono ją o wspieranie „grup ekstremistycznych”, administrowanie kanałami Telegram, podżeganie do nienawiści, znieważanie władz, rozpowszechnianie danych osobowych i zniesławianie Łukaszenki. Została skazana na podstawie ośmiu artykułów karnych.

W marcu 2024 r. sąd rozpatrzył apelację i skrócił jej wyrok o rok, bez prawa do dalszego odwołania.

W maju 2024 roku okazało się, że została ponownie skazana za „obrażenie urzędnika państwowego i sędziego”.

Wiosną 2025 roku pojawiła się informacja, że przeciwko Aleksandrze wszczęto kolejną sprawę karną i przeniesiono ją do aresztu śledczego.

Jelena była wielokrotnie skazywana na podstawie zarzutów o charakterze kryminalnym o charakterze politycznym, m.in. za „obrażanie urzędnika państwowego” i „obrażanie Łukaszenki” poprzez komentarze na kanałach Telegram.

Pierwszy proces odbył się w grudniu 2022 r. w związku z artykułem „znieważenie urzędnika państwowego”, a jego wynik nie jest znany. W marcu 2023 r. skazano ją na karę ograniczenia wolności bez konieczności umieszczania w zakładzie karnym o otwartym charakterze oraz na wysoką grzywnę za komentarz zawierający emoji skierowany do kapitana policji Rusłana Kutsko.

W kwietniu 2024 r. rozpatrywano nową sprawę karną przeciwko Elenie na podstawie artykułów „znieważenie urzędnika państwowego” i „znieważenie Łukaszenki”, której wyrok również nie jest znany.

W październiku 2024 r. została skazana za „podżeganie do nienawiści lub niezgody” za komentarze na temat Łukaszenki, sił bezpieczeństwa i uczestników wojny na Ukrainie i skazana na karę więzienia.

Nasta Loiko jest znaną białoruską obrończynią praw człowieka. Nasta jest prześladowana za swoją działalność na rzecz praw człowieka; od sierpnia 2021 roku jest podejrzaną w sprawie karnej związanej z działalnością organizacji praw człowieka „Wiasna”.

6 września 2022 roku, po rozprawie sądowej w sprawie „Akcji Rewolucyjnej”, Nasta została dwukrotnie skazana za „drobne chuligaństwo” i spędziła 30 dni w więzieniu. Trzy tygodnie po zwolnieniu, 28 października 2022 roku, Nasta została ponownie zatrzymana. Podczas rozprawy Nasta zgłosiła tortury (funkcjonariusze GUBOPiK uderzyli ją paralizatorem i, podobnie jak Centralny Inspektorat Kodeksu Karnego, pozostawili ją na mrozie przez 8 godzin bez odzieży wierzchniej, przez co zachorowała). W areszcie w Okrestinie Nasta była bez ciepłej odzieży i środków higieny osobistej.

28.11.2022 roku okazało się, że Nastia została ponownie skazana na 15 dni więzienia z artykułu 19.1 „drobne chuligaństwo”. Po raz piąty tej jesieni.

W połowie grudnia została zatrzymana po raz szósty na podstawie tego samego artykułu, a pod koniec miesiąca postawiono jej zarzuty z artykułów karnych i przeniesiono do aresztu śledczego nr 1. Według prokuratury, jeden z jej raportów dotyczących praw człowieka, dotyczących prześladowań społeczności anarchistycznej na Białorusi w 2018 roku, zawiera negatywną ocenę bezprawnych działań funkcjonariuszy policji, co stało się podstawą do wszczęcia przeciwko niej postępowania karnego. Grupą, wobec której rzekomo podżegano do nienawiści społecznej, jest profesjonalna grupa społeczna funkcjonariuszy organów ścigania. Jak zauważają obrońcy praw człowieka, taka interpretacja artykułu jest niezgodna z międzynarodowymi standardami praw człowieka, o czym świadczy praktyka międzynarodowych organów sądowych.

Już na samym początku rozprawy sądowej nastąpiło zamknięcie rozprawy.

W dniu 03.10.2023 r. odwołanie zostało rozpatrzone.

W lipcu 2025 roku okazało się, że Nastya Loiko została umieszczona w ośrodku penitencjarnym (PKT) na okres 6 miesięcy.

Lider niezależnego związku zawodowego „Naftan”. Olga pracowała w firmie przez 16 lat i została zwolniona z powodu zajmowanego stanowiska. W maju 2022 r. została zwolniona po 75 dniach aresztu za wypowiadanie się przeciwko wojnie. 1 listopada została ponownie zatrzymana na podstawie zarzutów administracyjnych.

Dwa dni później sąd uznał ją za winną rozpowszechniania „materiałów ekstremistycznych” i skazał ją na 15 dni aresztu. 11 listopada została ponownie skazana na 15 dni za „nieuprawnione pikiety”. Powodem wszczęcia śledztwa był rysunek z napisem „Nie dla wojny”, który Olga opublikowała w sieciach społecznościowych.
21 listopada 2022 roku dowiedziała się, że Olga została przekazana do Aresztu Śledczego w Witebsku.

W niecały 2022 rok Britikova spędziła za kratami 105 dni, w tym 75 dni z rzędu wiosną.

Została ponownie zatrzymana na podstawie art. 361 ust. 2 Kodeksu karnego Republiki Białorusi w sierpniu 2023 r. Jednak wiosną 2024 r. Olga stanęła przed sądem z art. 130 Kodeksu karnego Republiki Białorusi.

W dniu 11 czerwca 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

20 sierpnia 2024 roku w sprawie Olgi odbył się kolejny zamknięty proces. Do rozpatrzenia jej sprawy przed Sądem Okręgowym w Witebsku wyznaczony został Evgeniy Burunov. Więzień polityczny jest oskarżony o trzy zarzuty. Wiadomo, że Olga dostała kolejne trzy lata więzienia.

W dniu 20 grudnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona przez Sąd Najwyższy. Przewodniczący Kolegium Sądowniczego Władimir Davydov. Decyzją zarządu drugi wyrok Olgi został skrócony o 1 rok. Zatem łączna kara więźnia politycznego wynosi 5 lat pozbawienia wolności w kolonii o ogólnym reżimie. Według stanu na początek stycznia 2025 r. Olga przebywała w Areszcie Śledczym, jednak pod koniec miesiąca została przeniesiona do kolonii poprawczej nr 4.

Zatrzymany w sprawie A. Chrałowicza . Szczegóły sprawy nie są znane, ponieważ proces odbywał się za zamkniętymi drzwiami, aw rzeczywistości sprawa karna jest utajniona.

Szczegóły zatrzymania skazanego znane są z propagandowego filmu „Operacja KGB „Mankurt””, który ONT pokazał w 2021 roku.

Wiadomo, że Olga przez rok była przetrzymywana w areszcie śledczym KGB, gdzie prowadziła strajk głodowy. Następnie została przeniesiona do SIZO-1.

„Była całkowicie siwa. Długo prowadziła strajk głodowy - karmiono ją nawet przez żyły w ramionach, więc były nabrzmiałe jak drzazgi.

Zaczęła odsiadywać wyrok.

Przez prawie 18 lat pracowała jako prawnik.

Broniła więźniów politycznych Alesia Puszkina, Artema Bojarskiego, Igora Bancera, Andrieja Awsijewicza, Andrieja Sokołowskiego w sądzie.

23 lutego 2022 roku została wydalona z Grodzieńskiej Okręgowej Izby Adwokackiej za „systematyczne łamanie prawa”. Julia opuściła Białoruś, ale wróciła do kraju pod koniec sierpnia 2022 roku.

Została zatrzymana tego samego dnia co Pavel Mozheiko.

Paweł i Julia nie przyznali się do winy. Yurgilewicz zeznała na rozprawie, że jest przetrzymywana w „bestialskich warunkach” i nie pozwolono jej zapoznać się ze sprawą.

Rzecznik. Została zatrzymana na początku czerwca 2022 roku, dwa dni po swoich 40. urodzinach, za wyciek danych do kanałów Telegramu. Siły bezpieczeństwa przyjechały zatrzymać kobietę z karabinami maszynowymi i kamizelkami kuloodpornymi - wspięły się przez okna i wyłamały drzwi.

W marcu 2023 roku okazało się, że usłyszała również zarzut z art. 203-1 Kodeksu karnego (Nielegalne działania dotyczące informacji o życiu prywatnym) oraz część 1 art. 342 Kodeksu karnego. Według śledczych rzekomo zorganizowała „nieautoryzowaną imprezę masową”, kiedy prowadziła konsultacje w pobliżu Akrestsina w sierpniu 2020 r.

Na wolności zostawiła starszego ojca i 19-letniego syna, który od 16 roku życia cierpi na chorobę Leśniowskiego-Crohna.

Adwokat II stopnia, były pracownik prokuratury rejonu Frunzeńskiego w Mińsku, przez pewien czas pracował jako specjalista ds. HR w firmie informatycznej. Natalia jest oskarżona o przekazanie informacji do Czarnej Księgi Białorusi.

Olga, która pracowała jako dyrektor artystyczny w hotelu Europa w Mińsku, została zatrzymana w sierpniu 2021 r. w ramach postępowania karnego wszczętego na podstawie artykułu „akt terroryzmu” i skazana w czerwcu 2023 r. na podstawie kilku artykułów karnych.

Zgodnie z aktem oskarżenia, od lipca 2020 r. do stycznia 2022 r. na terenie Białorusi, Turcji, Polski, Ukrainy i innych krajów działała „zorganizowana grupa przestępcza”, która rzekomo przygotowywała przestępstwa o charakterze ekstremistycznym. Należeli do niej radykalni wojskowi, funkcjonariusze służb bezpieczeństwa, sportowcy i biznesmeni, którzy próbowali nielegalnie przejąć władzę. Sprawa ta jest związana z próbą podpalenia domu posła Olega Gajdukiewicza w czerwcu 2021 r. i „organizacją masowych zamieszek”.