Igor Grigorievich Kenyukh

Został zatrzymany na początku września 2024 r. i otrzymał dwa wyroki na podstawie artykułu 19.1 aresztu administracyjnego. Około miesiąca spędził w areszcie tymczasowym Okrestina, po czym wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne za znieważenie Łukaszenki A. i przeniesiono go do aresztu śledczego nr 1.

Kiriłł został zatrzymany w styczniu 2024 roku. Początkowo został aresztowany na kilka dni za „drobne chuligaństwo”, jednak nie został zwolniony i wszczęto postępowanie karne.

Kirill pracował w różnych fabrykach i przedsiębiorstwach sprzedających sprzęt przemysłowy. Również w 2015 roku założył małą firmę Grifkom-Vector, która sprzedawała komponenty do przenośników (zamknięta w 2021 roku). Kirill pisze muzykę i scenariusze do filmów. Jego nazwisko znajduje się również w rejestrze krajowych podmiotów posiadających prawa autorskie.

Proces więźnia politycznego rozpocznie się 14 lutego 2025 r. w Sądzie Miejskim w Mińsku. Vevelowi postawiono obecnie zarzuty udziału w pewnej „formacji ekstremistycznej” (część 3 artykułu 361-1 Kodeksu karnego), a także „podżegania do nienawiści” (część 1 artykułu (artykuł 130 Kodeksu karnego)

Taksówkarz. Jak podają prorządowe telegramy, został zatrzymany za komentarze na portalach społecznościowych. W „wideo pokutnym” Białorusin opowiada, że w 2020 r. brał udział w protestach, a od 2020 r. do połowy 2023 r. w rozmowach na temat Łukaszenki, prokuratorów i funkcjonariuszy policji pozostawił ponad 2 tys. „obraźliwych komentarzy”. Podczas aresztowania Siergiejowi złamano rękę. Ze złamaną ręką był przetrzymywany w celi karnej na Okrestinie przez 35 dni. Kierownik Aresztu Śledczego wyraził wobec niego stronniczy stosunek, szczególnie poprzez artykuł „komentarzowy”.

W dniu 2 sierpnia 2024 r. zostanie rozpatrzona apelacja od wyroku.

Jeden z najsłynniejszych blogerów białoruskojęzycznych w latach 2000. i były aktywista. Zatrzymany za udział w protestach w 2020 r.

Iwana zatrzymano 5 stycznia 2023 r., zastosowano wobec niego 13 dni aresztu administracyjnego, a 18 stycznia postawiono mu zarzuty karne.

17.04.2024 zwolniony, po całkowitym odbyciu kary nałożonej przez sąd.

W czerwcu 2025 roku okazało się, że Iwan został ponownie zatrzymany, tym razem za komentarz na podstawie artykułu 368 Kodeksu karnego Republiki Białorusi.

Nasta Loiko jest znaną białoruską obrończynią praw człowieka. Nasta jest prześladowana za swoją działalność na rzecz praw człowieka; od sierpnia 2021 roku jest podejrzaną w sprawie karnej związanej z działalnością organizacji praw człowieka „Wiasna”.

6 września 2022 roku, po rozprawie sądowej w sprawie „Akcji Rewolucyjnej”, Nasta została dwukrotnie skazana za „drobne chuligaństwo” i spędziła 30 dni w więzieniu. Trzy tygodnie po zwolnieniu, 28 października 2022 roku, Nasta została ponownie zatrzymana. Podczas rozprawy Nasta zgłosiła tortury (funkcjonariusze GUBOPiK uderzyli ją paralizatorem i, podobnie jak Centralny Inspektorat Kodeksu Karnego, pozostawili ją na mrozie przez 8 godzin bez odzieży wierzchniej, przez co zachorowała). W areszcie w Okrestinie Nasta była bez ciepłej odzieży i środków higieny osobistej.

28.11.2022 roku okazało się, że Nastia została ponownie skazana na 15 dni więzienia z artykułu 19.1 „drobne chuligaństwo”. Po raz piąty tej jesieni.

W połowie grudnia została zatrzymana po raz szósty na podstawie tego samego artykułu, a pod koniec miesiąca postawiono jej zarzuty z artykułów karnych i przeniesiono do aresztu śledczego nr 1. Według prokuratury, jeden z jej raportów dotyczących praw człowieka, dotyczących prześladowań społeczności anarchistycznej na Białorusi w 2018 roku, zawiera negatywną ocenę bezprawnych działań funkcjonariuszy policji, co stało się podstawą do wszczęcia przeciwko niej postępowania karnego. Grupą, wobec której rzekomo podżegano do nienawiści społecznej, jest profesjonalna grupa społeczna funkcjonariuszy organów ścigania. Jak zauważają obrońcy praw człowieka, taka interpretacja artykułu jest niezgodna z międzynarodowymi standardami praw człowieka, o czym świadczy praktyka międzynarodowych organów sądowych.

Już na samym początku rozprawy sądowej nastąpiło zamknięcie rozprawy.

W dniu 03.10.2023 r. odwołanie zostało rozpatrzone.

W lipcu 2025 roku okazało się, że Nastya Loiko została umieszczona w ośrodku penitencjarnym (PKT) na okres 6 miesięcy.

Działacz Wilejki. Od 9 sierpnia 2021 r. przebywał „24 godziny” na izolatkach Smolewicz i Wilejka. W dniu 20.10.2021 dowiedziała się , że został umieszczony w Areszcie Tymczasowym w Akrestsinie i wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne.

W dniu 18 lipca 2023 r. został zwolniony po odbyciu w całości kary orzeczonej przez sąd.

15 lutego 2024 roku działaczka przestała się komunikować. Później okazało się , że Kudik przebywa w miejscowym areszcie tymczasowym, gdzie odbywa 15 dni aresztu administracyjnego. Nie został on jednak zwolniony po odbyciu kary; przebywał w areszcie w ramach sprawy karnej.

Paweł został aresztowany 29 września 2021 roku w związku ze sprawą karną wszczętą w związku z komentarzami internetowymi po śmierci oficera KGB Dmitrija Fedosiuka i informatyka Andrieja Zeltsera w Mińsku. Latem 2022 roku został skazany na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej oraz wysoką grzywnę.

Według obrońców praw człowieka, wyszedł na wolność latem 2023 roku, po odbyciu całej kary.

W lutym 2024 roku Paweł stanął przed sądem pod zarzutem „rozpowszechniania materiałów ekstremistycznych”. Długo pozostawał bez kontaktu, a po procesie ogłoszono, że wszczęto przeciwko niemu nowe postępowanie karne.

W czerwcu 2024 r. Paweł został ponownie skazany za „zniesławienie Łukaszenki” i ponownie skazany na karę więzienia.

Aleksiej został zatrzymany 1 lipca 2021 roku w Mińsku przez funkcjonariuszy Głównego Zarządu ds. Zwalczania Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji (GUBOPiK). Następnego dnia sąd skazał go na 15 dni aresztu administracyjnego, ale zamiast zwolnienia, został przeniesiony do aresztu śledczego. Został oskarżony w sprawie karnej o zbiorowe działania rażąco naruszające porządek publiczny.

Sprawa została rozpatrzona na podstawie czterech artykułów Kodeksu karnego: „organizowanie masowych zamieszek”, „utworzenie grupy ekstremistycznej”, „podżeganie do nienawiści społecznej” i „znieważenie funkcjonariusza państwowego”. Rozprawa odbyła się za zamkniętymi drzwiami, a szczegóły zarzutów nie są znane.

W kwietniu 2022 roku sąd skazał Aleksieja na 11 lat więzienia. Po procesie, prorządowe kanały opublikowały film, w którym twierdzono, że Aleksiej jest administratorem czatu Telegram „Kaskada”. Film o nim został wcześniej nagrany na TUT.BY.

W lipcu 2023 r. okazało się, że przebywa w areszcie tymczasowym, a 11 sierpnia 2023 r. ponownie uznano go winnym w nowej sprawie „tworzenia grupy ekstremistycznej”, co wydłużyło jego wyrok o kolejne 6 miesięcy.

Igor jest dziennikarzem telewizji Biełsat. Wcześniej pracował dla gazety „Biełorusy i Rynek” (Białorusini i Rynek) oraz białoruskiej redakcji Radia Swaboda. Publikował również w prasie rosyjskiej i ukraińskiej. Wraz z żoną, dziennikarką Jekateriną Andriejewą, napisał książkę „Białoruski Donbas”, studium roli Białorusinów w wojnie na wschodzie Ukrainy.

Został po raz pierwszy zatrzymany 16 lipca 2021 roku podczas masowych przeszukań niezależnych dziennikarzy pod zarzutem „organizowania i przygotowywania działań rażąco naruszających porządek publiczny lub aktywnego w nich udziału”. Przeszukano jego mieszkanie, skonfiskowano sprzęt i książki, a następnie umieszczono go w areszcie tymczasowym. Został zwolniony 26 lipca.

W październiku 2024 roku pojawiła się wiadomość o jego drugim aresztowaniu . Prorządowe kanały Telegram opublikowały zdjęcie Igora w kajdankach oraz nagranie wideo, na którym twierdził, że jest prześladowany za wywiad z mediami uznanymi na Białorusi za „ekstremistyczne”. Krótko przed aresztowaniem, w komentarzu dla kanału telewizyjnego Dożd, zauważył, że „Putin obrał kurs ostrej eskalacji i prowadzi kraj ku wojnie totalnej”, a Łukaszenka, jego zdaniem, „najprawdopodobniej nie chce w niej bezpośrednio uczestniczyć, ale jest zmuszony stawić czoła rosnącej presji ze strony Kremla”.

W lutym 2025 roku Igorowi postawiono zarzuty „dyskredytowania Białorusi” i „wspierania działalności ekstremistycznej”. Proces rozpoczął się 21 lutego w Mińsku. Sąd odrzucił wniosek o przeprowadzenie niezależnej ekspertyzy, a 5 września tego samego roku dziennikarz został uznany za winnego i skazany na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej.

Tatiana jest współzałożycielką szkoły Sympa dla młodych menedżerów administracji publicznej, ekspertką w projekcie badawczym Bipart oraz magistrem nauk politycznych.

Została zatrzymana w Mińsku w nocy z 28 na 29 czerwca 2021 roku na lotnisku podczas kontroli paszportowej przed wyjazdem z kraju. Wiadomo, że Tatiana miała lecieć nocnym lotem do Tbilisi. Później okazało się, że została zatrzymana w związku z wszczętym postępowaniem karnym. Tatianę przewieziono do aresztu tymczasowego w Okrestinie, a kilka dni później przeniesiono do aresztu śledczego.

6 lutego 2023 roku sąd rozpoczął rozpatrywanie jej sprawy pod zarzutem „współudziału w działaniach mających na celu przejęcie władzy”, „nawoływania do działań zagrażających bezpieczeństwu narodowemu” oraz „podżegania do nienawiści społecznej”. 17 marca tego samego roku sąd skazał Tatianę na posiedzeniu niejawnym na karę 10 lat pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze.

Alieś jest prezesem i założycielem Centrum Praw Człowieka „Wiasna” oraz byłym wiceprezesem Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka. Jest laureatem Nagrody Wolności im. Andrieja Sacharowa i innych międzynarodowych nagród w dziedzinie praw człowieka. Był pięciokrotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla, którą otrzymał w 2022 roku.

Alieś był już wcześniej ścigany. 4 sierpnia 2011 roku został aresztowany po tym, jak Litwa i Polska przekazały dane jego konta bankowego władzom białoruskim. Oskarżono go o ukrywanie dochodów na wyjątkowo dużą skalę. 24 listopada 2011 roku sąd skazał go na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze z konfiskatą mienia. Alieś nie przyznał się do winy, twierdząc, że środki zostały przeznaczone wyłącznie na działalność na rzecz praw człowieka. Kraje UE, Stany Zjednoczone i międzynarodowe organizacje praw człowieka uznały go za więźnia politycznego, a jego wyrok był motywowany politycznie. Został zwolniony latem 2014 roku w ramach amnestii.

14 lipca 2021 roku Alieś został ponownie aresztowany po przeszukaniu jego mieszkania i biura w związku ze sprawą o unikanie płacenia podatków. We wrześniu 2022 roku sprawa została umorzona, ale postawiono mu nowe zarzuty przemytu i finansowania grupowej działalności rażąco naruszającej porządek publiczny.

W marcu 2023 roku został skazany na karę pozbawienia wolności i zobowiązany do zapłaty znacznego odszkodowania. W sądzie nie przyznał się do winy.

Na początku listopada 2023 roku Alieś został umieszczony w PKT z sfingowanych powodów. W kwietniu-maju 2024 roku powrócił do swojej jednostki, ale nadal jest pod wzmożoną obserwacją. Pracuje w stolarstwie, otrzymuje kary i jest pozbawiony dostępu do paczek, rozmów wideo i korespondencji. Wiadomo, że jego poprzedni pobyt w kolonii karnej w Bobrujsku spowodował, że nadal ma problemy zdrowotne.

Walentyn, członek Rady Wiasna i wiceprzewodniczący Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka (FIDH), jest jednym z najbardziej uznanych ekspertów i analityków praw człowieka. Aktywnie działa na rzecz niedyskryminacji i sprzeciwu wobec kary śmierci, a także brał udział w konferencjach międzynarodowych, misjach praw człowieka i misjach obserwacji wyborów w krajach OBWE.

14 lipca 2021 r., po przeszukaniu jego mieszkania, został zabrany na przesłuchanie, a następnie tymczasowo aresztowany w związku ze sprawą karną wszczętą na podstawie artykułów o „uchylaniu się od płacenia podatków” i „organizowaniu działań rażąco naruszających porządek publiczny”.

We wrześniu 2022 r. sprawa o unikanie płacenia podatków została umorzona, ale Valentinowi postawiono nowe zarzuty: przemytu i finansowania działań grupy, które rażąco naruszają porządek publiczny.

27 października 2022 r., podczas 41. Kongresu Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka (FIDH), Valentin Stefanovic został ponownie wybrany na wiceprezesa organizacji.

W marcu 2023 roku został skazany na karę pozbawienia wolności i zobowiązany do zapłaty znacznego odszkodowania. Valentin nie przyznał się do winy w sądzie.

Z dostępnych informacji wynika, że zaostrzono warunki jego zatrzymania i przeniesiono go do więzienia.