Dmitry Rudolfovich Shinvize

Były mechanik warsztatu „Amoniak-3”.

9 listopada 2022 roku Sąd Obwodowy w Homelu rozpoczął rozprawę w sprawie „Raboczag Ruch”, w której oskarżonych jest dziesięciu więźniów politycznych. Drugiego dnia procesu wszyscy oskarżeni nie przyznali się do zdrady stanu i utworzenia grupy ekstremistycznej . Andriej Pogeriło przyznał się jedynie do zarzutu zniesławienia. Wszyscy oskarżeni w sprawie „Raboczag Ruch” odmówili składania zeznań. 27 grudnia rozprawa została zamknięta do czasu wydania wyroku, mimo że wcześniej była jawna.

Były doradca prawny OJSC Naftan, zakład Polymir Został zatrzymany na terytorium Federacji Rosyjskiej bez podstawy prawnej. Nikt nie wyjaśnił powodów zatrzymań, a Aleksander został w trybie pilnym przekazany KGB Białorusi, które potajemnie zabrało go do Mińska z przejścia granicznego Rosja-Ukraina „Troebortnoe”. W pierwszych dniach po aresztowaniu złamał nogę i doznał urazu ręki.

W dniu 10 kwietnia 2024 r. w Bobrujsku odbył się proces w sprawie zmiany reżimu aresztu na więźnia politycznego. Decyzją sędziego Pawła Kartinina Aleksander został przeniesiony do więzienia.

Aresztowany w marcu 2021 za rozklejanie naklejek w mieście . Według prokuratury od 1 października do 22 marca prowadził działania mające na celu „systematyczne niszczenie mienia”. Za pomocą farby w aerozolu naniósł napisy na posesji UE Vitebskvodokanal: „Niech żyje Białoruś!”, „3%”, „Czerwony partyzant”, „Precz” itp. Siergiejowi grozi do 15 lat więzienia. Siergiej zostawił dwójkę nieletnich dzieci na wolności.

Andriej, budowlaniec i dekorator, został aresztowany w lipcu 2021 r. w związku ze sprawą karną związaną z inicjatywą „Zapracowany Lyatsyats”. Część zarzutów dotyczyła uszkodzenia samochodu sędziego rejonowego w Borysowie. W rezultacie został skazany na długoletnie więzienie i grzywnę.

We wrześniu 2024 r. Andriej został ponownie skazany na podstawie artykułu o „złośliwym nieposłuszeństwie wobec żądań administracji zakładu karnego”. Artykuł ten jest często stosowany w przypadku więźniów, którzy odmawiają współpracy z administracją, i przewiduje karę za urojone naruszenia. W rezultacie jego wyrok zwiększono do 17 lat.

Andrieja przeżyła trójka dzieci i żona, która ma poważne problemy zdrowotne.

Anarchista. Zatrzymany 29 lipca 2021 r. Jego mieszkanie zostało przeszukane, a podczas zatrzymania został pobity. Żądając dostępu do telefonu i komputera, facet naciągnął torbę na głowę. Podczas transportu do aresztu śledczego wszystkie książki zostały odebrane Jewgienijowi Rubaszko i umieszczone w rejestrze prewencyjnym jako skłonny do ekstremizmu, co oznacza wpis do akt osobowych, specjalne traktowanie i dodatkową pracę z psychologiem.

W lutym 2023 r. Jewgienij Rubaszko został przeniesiony na miesiąc do celi w IK nr 2. Wcześniej był trzykrotnie umieszczany w ShIZO na 10, 7 i 7 dni za naciągane naruszenia regulaminów wewnętrznych . Po przetrzymywaniu w PKT Jewgienij został ponownie umieszczony w ShIZO na łącznie 17 dni.

W Bobrujsku 19 kwietnia 2023 roku sąd skierował więźnia politycznego do reżimu więziennego .

Na początku maja 2023 roku okazało się, że Evgeniy został przeniesiony do Zakładu Karnego nr 8 w Żodzinie.

Alieś jest prezesem i założycielem Centrum Praw Człowieka „Wiasna” oraz byłym wiceprezesem Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka. Jest laureatem Nagrody Wolności im. Andrieja Sacharowa i innych międzynarodowych nagród w dziedzinie praw człowieka. Był pięciokrotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla, którą otrzymał w 2022 roku.

Alieś był już wcześniej ścigany. 4 sierpnia 2011 roku został aresztowany po tym, jak Litwa i Polska przekazały dane jego konta bankowego władzom białoruskim. Oskarżono go o ukrywanie dochodów na wyjątkowo dużą skalę. 24 listopada 2011 roku sąd skazał go na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze z konfiskatą mienia. Alieś nie przyznał się do winy, twierdząc, że środki zostały przeznaczone wyłącznie na działalność na rzecz praw człowieka. Kraje UE, Stany Zjednoczone i międzynarodowe organizacje praw człowieka uznały go za więźnia politycznego, a jego wyrok był motywowany politycznie. Został zwolniony latem 2014 roku w ramach amnestii.

14 lipca 2021 roku Alieś został ponownie aresztowany po przeszukaniu jego mieszkania i biura w związku ze sprawą o unikanie płacenia podatków. We wrześniu 2022 roku sprawa została umorzona, ale postawiono mu nowe zarzuty przemytu i finansowania grupowej działalności rażąco naruszającej porządek publiczny.

W marcu 2023 roku został skazany na karę pozbawienia wolności i zobowiązany do zapłaty znacznego odszkodowania. W sądzie nie przyznał się do winy.

Na początku listopada 2023 roku Alieś został umieszczony w PKT z sfingowanych powodów. W kwietniu-maju 2024 roku powrócił do swojej jednostki, ale nadal jest pod wzmożoną obserwacją. Pracuje w stolarstwie, otrzymuje kary i jest pozbawiony dostępu do paczek, rozmów wideo i korespondencji. Wiadomo, że jego poprzedni pobyt w kolonii karnej w Bobrujsku spowodował, że nadal ma problemy zdrowotne.

Jegor, obywatel Rosji, został zatrzymany 4 maja 2021 r. przez funkcjonariuszy GUBOPiK w wynajętym mieszkaniu po przeszukaniu i brutalnie pobity. Przez siedem miesięcy przebywał w areszcie tymczasowym pod zarzutem „organizowania działań rażąco naruszających porządek publiczny” - za nagrywanie filmów i wiadomości audio na kanale Telegram „OGSB”. Jednak w grudniu tego samego roku został skazany na podstawie artykułów „podżeganie do nienawiści lub niezgody” i „wezwania do działań mających na celu zaszkodzenie bezpieczeństwu narodowemu Białorusi” i skazany na najwyższy możliwy wyrok więzienia.

W czerwcu 2022 roku zaostrzono warunki przetrzymywania, a Jegora przeniesiono do więzienia.

Andrey, chirurg szczękowo-twarzowy w szpitalu dziecięcym, został zatrzymany w maju 2021 r. po przeszukaniu w ramach postępowania karnego wszczętego na podstawie artykułu o „obrazie prezydenta”. Jego żona i dzieci zostali zmuszeni do opuszczenia kraju. Później Andrieja oskarżono o „udział w działaniach grupowych rażąco naruszających porządek publiczny” i „udział w masowych zamieszkach”.

W kwietniu 2022 r. Andriej został skazany na podstawie czterech zarzutów karnych za udział w protestach, które odbyły się w Mińsku w 2020 r., oraz za publikacje w mediach społecznościowych, które zostały zakwalifikowane jako znieważające i podżegające do nienawiści.

W czerwcu 2024 r. zwiększono mu karę i przeniesiono go do więzienia do końca odbywania kary.

Paweł, aktywista ruchu anarchistycznego, został zatrzymany w marcu 2021 r. w ramach postępowania karnego przeciwko anarchistom z obwodu brzeskiego. Został skazany za „udział w działaniach grupowych, które rażąco naruszają porządek publiczny” i „udział w organizacji przestępczej”. Wiadomo, że zarzuty opierają się na epizodzie związanym z „Marszem Nie-Pasożytów”, który miał miejsce 5 marca 2017 r., a także z wydarzeniami, które miały miejsce w pobliżu budynku Brzeskiego GUBOPiK w 2016 r.

Paweł został zatrzymany we wrześniu 2020 r. po opublikowaniu nowego filmu. Planował kandydować na prezydenta, ale Centralna Komisja Wyborcza odmówiła jego rejestracji. Paweł został powiernikiem Swietłany Tichanowskiej. Został oskarżony o „podżeganie do niezgody społecznej” w związku z filmem, w którym krytykowano urzędników państwowych, w tym prokuratorów, sędziów i policję.

W listopadzie 2024 r. odbył się kolejny proces więźnia politycznego. Według obrońców praw człowieka Paweł miał zostać zwolniony w grudniu po odbyciu kadencji, jednak z inicjatywy administracji kolonii Bobrujsk nr 2 wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymagań administracji zakładu poprawczego.”

Nikitę zatrzymano w październiku 2019 r. i skazano za ataki na budynki Aresztu Śledczego nr 1 i Sądu Miejskiego w Mińsku w ramach solidarności z więźniami politycznymi. Początkowo skazano go na 7 lat więzienia, ale po apelacji karę zmniejszono do 4 lat. W maju 2020 r. Nikitę przeniesiono do więzienia.

W marcu 2022 r. został ponownie skazany za „umyślne nieposłuszeństwo wobec poleceń funkcjonariuszy służby więziennej”, co jest zarzutem często stawianym więźniom odmawiającym współpracy z funkcjonariuszami więziennymi. W marcu 2023 r. został ponownie przeniesiony do więzienia.

Przez cały okres pobytu w więzieniu Nikita jest pod ciągłą presją. Często trafia do izolatki, gdzie przetrzymuje się go w izolacji przez dziesiątki dni. Nie wolno mu odwiedzać rodziny, ogranicza się jego korespondencję i konfiskuje jego rzeczy osobiste. W odpowiedzi na trudne warunki przetrzymywania Nikita protestuje głodówkami i odmawia spełnienia żądań władz. Regularnie grożą mu także kary za drobne wykroczenia, na przykład niesprzątanie dziedzińca lub niekomunikację międzykomórkową.

Trzy miesiące przed zwolnieniem, w lutym 2025 r., Nikita odbył kolejną rozprawę sądową pod zarzutem „złośliwego nieposłuszeństwa wobec żądań administracji zakładu karnego”, w wyniku której został skazany na kolejny rok więzienia.

Do grudnia 2024 r. Nikita spędziła łącznie 568 dni w izolacji, w tym 2 miesiące ciągłej izolacji.

Igor, działacz ruchu Za Wolność, został zatrzymany w ramach śledztwa karnego wszczętego w związku z protestami i starciami mieszkańców Pińska z siłami bezpieczeństwa, które miały miejsce w nocy z 9 na 10 sierpnia 2020 r. Został skazany za udział w „masowych zamieszkach”. Ofiarami w sprawie było 109 funkcjonariuszy policji i funkcjonariuszy, którzy oprócz kary w postaci pozbawienia wolności zażądali od oskarżonego około 530 tysięcy rubli odszkodowania.

W styczniu 2022 roku został przeniesiony do reżimu więziennego.

Daniił, kibic FC Volna, został zatrzymany 10 sierpnia 2020 r. w ramach postępowania karnego wszczętego w związku z protestami i starciami mieszkańców Pińska z siłami bezpieczeństwa, które miały miejsce w nocy z 9 na 10 sierpnia 2020 r. Został skazany za udział w „masowych zamieszkach”. Ofiarami w sprawie było 109 funkcjonariuszy policji i funkcjonariuszy, którzy oprócz kary w postaci pozbawienia wolności zażądali od oskarżonego około 530 tysięcy rubli odszkodowania.

W 2020 roku Władimir koordynował grupę regionalną Wiktora Babariko. Po ukończeniu Politechniki Mohylewskiej w 2001 roku pracował w Komitecie Wykonawczym Miasta Mohylew, a w 2018 roku został jego zastępcą odpowiedzialnym za budownictwo oraz mieszkalnictwo i usługi komunalne. W październiku 2019 odszedł ze stanowiska.

W dniu 11 czerwca 2020 r. pracownicy Departamentu Dochodzeń Finansowych przeszukali biuro Biełgazprombanku oraz osób powiązanych z Babariko, po czym Władimir został zatrzymany. We wrześniu 2021 roku sąd uznał go za winnego nadużycia władzy i oszustwa, jednak nie przyznał się do winy.

Władimir został zatrzymany 30 grudnia 2020 r. w ramach kryminalnej „sprawy Autuchowicza” pod zarzutem „przygotowania ataku terrorystycznego”, jednak zarzut ten został później wycofany. W maju 2021 r. został skazany za „przemoc wobec urzędnika”. W toku śledztwa stwierdzono, że podczas zatrzymania groził śledczym i rozbijał telefon komórkowy.

Rozpatrywanie „sprawy Autuchowicza” rozpoczęło się w maju 2022 r. Podczas procesu Władimir był kilkakrotnie usuwany z przesłuchań i osadzany w celi karnej. Na jednym z czerwcowych spotkań umieszczono go w klatce w samej bieliźnie, z rękami przykutymi do krat. W odpowiedzi Władimir rozpoczął strajk głodowy, który prowadził przez 11 dni. W tej sprawie został skazany za „tworzenie organizacji przestępczej” i „próbę przejęcia władzy”.

W grudniu 2022 roku Władimirowi postawiono nowy zarzut znieważenia prokurator Ludmiły Gerasimenko, która reprezentowała prokuraturę w „sprawie Autuchowicza”, za co dodano dodatkowy wyrok. W rezultacie został skazany na 20 lat kolonii o zaostrzonym rygorze.

W październiku 2023 roku został przeniesiony do reżimu więziennego.