Палітвязні

Любоў, жонка праваслаўнага святара, была затрымана 1 снежня 2020 года разам з мужам і сынам у межах крымінальнай "справы Аўтуховіча". Мікалая Аўтуховіча ўлады назвалі "арганізатарам і кіраўніком тэрарыстычнай групоўкі". Паводле следства, яна дапамагала Аўтуховічу збіраць інфармацыю пра супрацоўнікаў праваахоўных органаў і давала жыллё, дзе ўдзельнікі “справы” захоўвалі зброю. Любоў асудзілі за "ўдзел у злачыннай арганізацыі", "акт тэрарызму", "замах на захоп улады" і "незаконныя дзеянні ў адносінах да агнястрэльнай зброі".

Праваслаўны святар, настаяцель храма святога Архангела Міхаіла ў аграгарадку Сцяпанкі Жабінкаўскага раёна Брэсцкай вобласці, быў затрыманы 1 снежня 2020 года разам з жонкай і сынам у межах крымінальнай "справы Аўтуховіча". Мікалая Аўтуховіча ўлады назвалі "арганізатарам і кіраўніком тэрарыстычнай групоўкі". Сяргея асудзілі за "ўдзел у злачыннай арганізацыі", "акт тэрарызму" і "замах на захоп улады".

Павел быў затрыманы 1 снежня 2020 года разам з Мікалаем Аўтуховічам, якога ўлады адразу аб'явілі "арганізатарам і кіраўніком тэрарыстычнай групоўкі". Яго асудзілі за "ўдзел у злачыннай арганізацыі" і "акт тэрарызму".

У лютым 2024 года адбыўся суд па пытанні змены ўмоваў рэжыму, але вынік пакуль невядомы. Увесну таго ж года з Паўла і двух іншых фігурантаў "справы" спагналі больш за 40 тысяч рублёў кампенсацыі за пашкоджанне маёмасці міліцыянтаў.

Мікалай, ветэран Афганскай кампаніі, прадпрымальнік і грамадскі дзеяч, раней неаднаразова падвяргаўся пераследу за сваю грамадзянскую пазіцыю. Ён быў затрыманы 1 снежня 2020 года і асуджаны па некалькіх артыкулах, у тым ліку "стварэнне злачыннай арганізацыі" і "замах на захоп улады", атрымаўшы вялікі тэрмін зняволення і штраф, пры гэтым першыя пяць гадоў ён правядзе на турэмным рэжыме.

Увесну 2024 года з Мікалая і двух іншых фігурантаў "справы" спагналі кампенсацыю за пашкоджанне маёмасці міліцыянтаў на суму больш за 40 тысяч рублёў.

Актывіст анархічнага руху быў затрыманы пры перасячэнні мяжы Беларусі ў ноч з 28 на 29 кастрычніка 2020 года і абвінавачаны ў "падпалах" і "тэрарызме". Раней ён адбываў пакаранне ў выглядзе 5 гадоў пазбаўлення волі паводле артыкула 295-3 КК РБ і быў вызвалены ў 2019 годзе.

29 кастрычніка 2021 года ў Гомелі Сяргея прыгаварылі да 1 года пазбаўлення волі за «парушэнне ўмоў нагляду» па папярэднім палітычным артыкуле. У сакавіку 2023 года і верасні 2024 года ён двойчы быў асуджаны за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі калоніі». Па дадзеным артыкуле судзяць зняволеных, якія адмаўляюцца ад супрацоўніцтва з адміністрацыяй, за выдуманыя парушэнні. У выніку ягоны агульны тэрмін пазбаўлення волі склаў 22 гады і 11 месяцаў.

Увосень 2025 года стала вядома , што нядаўна Сяргей Раманаў патрапіў у лякарню, дзе яму зрабілі аперацыю. Аперацыя была планавай і прайшла без ускладненняў. Неўзабаве яго ізноў павінны перавесці ў калонію.

Актывіст анархічнага руху быў затрыманы ў ноч з 28 на 29 кастрычніка 2020 года пры пераходзе мяжы Беларусі разам з партызанскай групай "Чорны Сцяг". Яго абвінавацілі ў падпалах аўтамабіляў службоўцаў, а таксама аддзялення ДАІ і дзяржаўнага камітэта судовай экспертызы.

У красавіку 2024 года Зміцер быў паўторна асуджаны за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі калоніі". Па дадзеным артыкуле судзяць зняволеных, якія адмаўляюцца ад супрацоўніцтва з адміністрацыяй, за выдуманыя парушэнні. У выніку да ягонага 19-гадовага тэрміну дадалі яшчэ 9 месяцаў зняволення.

Актывіст анархічнага руху быў затрыманы пры перасячэнні мяжы Беларусі ў ноч з 28 на 29 кастрычніка 2020 года і абвінавачаны ў "падпалах" і "тэрарызме".

У верасні 2022 года супраць Дзмітрыя распачалі новую крымінальную справу і прыгаварылі да пяці гадоў пазбаўлення волі. З улікам папярэдняга прысуду яго канчаткова асудзілі на 20 гадоў у калоніі ўзмоцненага рэжыму.

У жніўні 2023 года Дзмітрыя перавялі на турэмны рэжым за "парушэнне правілаў распарадку".

Ігар - актывіст анархічнага руху і былы палітычны зняволены па "справе анархістаў" у 2010 годзе. Ён быў затрыманы пры пераходзе мяжы Беларусі ў ноч з 28 на 29 кастрычніка 2020 года і абвінавачаны ў "падпалах" і "тэрарызме".

У жніўні 2022 года рашэннем суда Ігар быў пераведзены на турэмны рэжым.

У пачатку ліпеня 2024 года Ігара перавезлі ў бальніцу ў Калядзічах. Ён патрапіў туды з падазрэннем на язву страўніка, якая абвастрылася пасля галадоўкі, праведзенай ім з 13 па 26 чэрвеня ў "ШІЗА" Жодзінскай турмы № 8, дзе ён адбывае пакаранне.

Адзін з кіраўнікоў ініцыятывы "Сумленныя людзі" Ілля актыўна ўдзельнічаў у выбарчай кампаніі Віктара Бабарыка, узначальваючы аддзел верыфікацыі подпісаў. Ён быў затрыманы 4 жніўня 2020 года па абвінавачанні ў эканамічных злачынствах, аднак пазней быў асуджаны за "размяшчэнне медыя, накіраваных на дыскрэдытацыю ўлады і падзел грамадства па палітычных поглядах".

Эдуард, які скончыў БДЭУ па спецыяльнасці «Эканоміка і кіраванне прадпрыемствамі» і кіраваў краўдфандынгавымі платформамі Ulej і MolaMola, а таксама ініцыятыўнай групай свайго бацькі Віктара Бабарыка, быў затрыманы 18 чэрвеня 2020 года па шляху ў ЦВК для здачы подпісаў. Ён правёў больш за тры гады ў зняволенні без суда і быў асуджаны за "арганізацыю масавых беспарадкаў" і "ухіленне ад выплаты падаткаў".

У ліпені 2024 года яго паўторна прыгаварылі да двух гадоў пазбаўлення волі за «непадпарадкаванне адміністрацыі калоніі».

Віктар — беларускі бізнэсмэн і грамадскі дзеяч. Ён заснаваў міжнародны фонд "Шанц", ініцыяваў праекты "Тэарт" і "Арт-Беларусь", дзякуючы якім у краіну былі вернуты творы мастацтва. Пад яго кіраўніцтвам Белгазпрамбанк увайшоў у лік найбуйнейшых банкаў Беларусі. У 2020 годзе вылучыў сваю кандыдатуру на прэзідэнцкіх выбарах, што прыцягнула шырокую падтрымку, у выніку чаго ў чэрвені 2020 года быў затрыманы і пазней асуджаны па эканамічных артыкулах.

Іван, які мае дзве вышэйшыя адукацыі, раней працаваў мастаком-дызайнерам, а затым стаў мультыплікатарам, рэжысёрам і мантажорам відэа. Ён таксама з'яўляецца мастаком і аўтарам апавяданняў. 21 кастрычніка 2020 года яго затрымалі і асудзілі па версіі абвінавачання за размяшчэнне ў Telegram-канале заклікаў да дэстабілізацыі грамадскага парадку, уключаючы падпал будынкаў КДБ і пракуратуры Ашмянскага раёна.

У снежні 2022 года яго паўторна судзілі за "непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі". У траўні 2024 года Іван зноў быў асуджаны за "злоснае непадпарадкаванне" і дадаткова пазбаўлены волі на 2 гады.

Андрэй быў арыштаваны 27 верасня 2020 года падчас акцыі пратэсту ў Гродне пасля таго, як паспрабаваў закрыць сабой і дапамагчы чалавеку, які ляжаў на зямлі. У выніку ён быў асуджаны за "гвалт у дачыненні да супрацоўніка міліцыі".

У канцы снежня 2021 года Андрэй быў пераведзены на турэмны рэжым.

Уладзімір, былы сілавік і валанцёр каманды кандыдата ў прэзідэнты Святланы Ціханоўскай, быў арыштаваны 4 чэрвеня 2020 года і асуджаны ў чэрвені 2021 года па "справе Ціханоўскага". Крымінальная справа была ўзбуджана пасля пікету, які адбыўся 29 траўня 2020 года ў Гродне, дзе былі затрыманы Сяргей Ціханоўскі і яго прыхільнікі.

У 2022 годзе Ўладзімір быў пераведзены на турэмны рэжым.

У ліпені 2023 года ён быў паўторна асуджаны — за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі калоніі".

З верасня 2023 года Уладзіміра ўтрымліваюць у рэжыме інкамунікада, яго змясцілі ў памяшканне камернага тыпу (ПКТ), яму рэгулярна выпісваюць новыя дысцыплінарныя парушэнні. Яго таксама пазбавілі перадач, спатканняў і тэлефонных званкоў.

У лютым 2025 года адбыўся трэці суд па артыкуле "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі калоніі". Па дадзеным артыкуле судзяць зняволеных, якія адмаўляюцца ад супрацоўніцтва з адміністрацыяй, на падставе меркаваных парушэнняў. У выніку ягоны агульны тэрмін пазбаўлення волі склаў 6 гадоў.

Сяргей быў затрыманы 17 лістапада 2020 года і асуджаны за ўдзел у акцыях пратэсту, якія праходзілі 9-10 жніўня 2020 года ў Менску. Па версіі следства, ён «кінуў не менш за адзін камень у бок транспарту МУС», знаходзіўся на месцы будаўніцтва барыкад, перакрываў рух і выкрыкваў лозунгі.