Аляксандр Уладзіміравіч Карніенка

Арцёма затрымалі 4 жніўня супрацоўнікі ГУБАЗ. Пры затрыманні губапаўцы віталі Арцёма фразай "Сардэчна запрашаем у Гестапа!", пасля чаго білі, ставілі ў "ластаўку" і пагражалі згвалтаваннем, каб ён сказаў пароль ад свайго тэлефона. Суд Завадскога раёна г. Мінска прызначыў яму 15-сутачны арышт, пасля якога на волю ён так і не выйшаў. Яму прад'явілі абвінавачанне па арт. 342.1 за ўдзел у пратэстах і перавялі ў СІЗА-1.

Як стала вядома , Яўгену Рубашку, Аляксандру Бялову і Арцёму Салаўю прад'яўлены новыя абвінавачанні па ч. 3 ст. 361-1 Крымінальнага кодэкса - удзел у экстрэмісцкім фарміраванні. Аб гэтым актывісты паведамілі ў лістах блізкім і родным. Судовае паседжанне было закрытым.

Ягор быў затрыманы ў лютым 2021 года і пазней асуджаны па справе аб падпале танка Т-72 у складзе ваеннага эшалона на чыгуначнай станцыі ў Сцяпянцы. Па матэрыялах справы, уначы 31 студзеня 2021 года ён кінуў у танк «кактэйль Молатава» з надпісам «АГСБ». Яго дзеянні кваліфікавалі як «акт тэрарызму». Па версіі абвінавачання, Ягор здзейсніў падпал, зыходзячы са сваіх палітычных поглядаў.

У пачатку кастрычніка 2023 года стала вядома, што Ягора перавялі ў СІЗА-1 у сувязі з новай крымінальнай справай, узбуджанай па артыкуле «арганізацыя і падрыхтоўка дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак, альбо актыўны ўдзел у іх». Па гэтай справе яго прыгаварылі яшчэ да шасці месяцаў зняволення.

Уладзімір, юрыст праваабарончага цэнтру “Вясна” і каардынатар кампаніі “Праваабаронцы за свабодныя выбары”, быў затрыманы 14 ліпеня 2021 года разам з жонкай пасля ператрусу ў іх кватэры. Яго павезлі ў ДФР, а затым на допыт у Следчы камітэт, пасля чаго пакінулі пад арыштам у межах крымінальнай справы па артыкуле "нявыплата падаткаў".

У верасні 2022 года справа па гэтым артыкуле была спынена, аднак супраць Уладзіміра вылучылі новыя абвінавачанні — у кантрабандзе і ў фінансаванні групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак.

Уладзімір з'яўляецца фіналістам Прэміі праваабарончай супольнасці Беларусі за 2022 год у намінацыі "Праваабаронца года".

У сакавіку 2023 года ён быў асуджаны і прыгавораны да пазбаўлення волі, а таксама да выплаты буйной кампенсацыі. У судзе сваёй віны не прызнаў.

Паводле наяўнай інфармацыі, умовы ўтрымання былі ўцяжараныя, і Уладзіміра перавялі на турэмны рэжым.

Юры быў затрыманы і асуджаны па некалькіх артыкулах, у тым ліку незаконнае захоўванне халоднай зброі. Усё пачалося з відэа, дзе кіроўца BMW збівае мужчыну з бел-чырвона-белым сцягам. Відэа разышлося ў сацсетках, і быў апублікаваны адрас кіроўцы Дзмітрыя Давыдзюка. Па версіі следства, трое мінчан вырашылі "правучыць" вадзіцеля, пракалоўшы шыны яго аўтамабіля.

Мікіта, актывіст анархісцкага руху, быў затрыманы ў сакавіку 2021 года ў межах крымінальнай справы, узбуджанай супраць анархістаў з Брэсцкай вобласці. Ён быў асуджаны за "ўдзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак", і за "ўдзел у злачыннай арганізацыі". Вядома, што ў аснову абвінавачання лёг эпізод, звязаны з "Маршам недармаедаў", які адбыўся 5 сакавіка 2017 года.

Уладзімір быў затрыманы 18 жніўня 2020 года ў рамках так званай «Карэліцкай справы», звязанай з меркаванымі беспарадкамі ў Карэлічах і Навагрудку пасля прэзідэнцкіх выбараў. Яго асудзілі паводле абвінавачання ў «арганізацыі масавых беспарадкаў» і за абразу Лукашэнкі.

У папраўчай калоніі №17 Уладзімір падвяргаўся сістэматычным збіццям і прадузятым адносінам, у тым ліку частае адпраўленне ў штрафны ізалятар і памяшканне камернага тыпу.

У красавіку 2023 года яму ўзмацнілі жорсткасць пакарання, перавёўшы на турэмны рэжым.

Мікіту затрымалі за распыленне газу ў твар супрацоўніку АМАПа, калі ён спрабаваў абараніць чалавека на пратэсце. Яго збілі, абрэзалі валасы нажом і распылілі газ у твар. У снежні 2020 года яго прыгаварылі да чатырох гадоў абмежавання волі, але пазней пракурор дабіўся ўзмацнення жорсткасці пакарання да двух з паловай гадоў пазбаўлення волі. Мікіта не з'явіўся на суд, перадаўшы праз сябра, што ў зале суда планаваліся адвольныя затрыманні, якія пагражалі яму і іншым.

Быў у вымушанай эміграцыі.

У канцы сакавіка 2025 года стала вядома , што ў Гродне затрымалі Мікіту, які на той момант ужо чатыры гады хаваўся ад прысуду. Як паведаміла Міністэрства ўнутраных справаў, мужчыну спынілі, дакументаў пры ім не было, таму яму прапанавалі прайсці ва ўчастак. Мікіта аказаў супраціўленне міліцыянерам і, як сцвярджаецца, зламаў аднаму з іх руку. Паведамляецца, што мужчына быў у вышуку за тое, што ў жніўні 20-га года нібыта "распыліў у твар праваахоўнікам газавы балончык". За гэта супраць яго распачалі крымінальную справу. Ён з'ехаў з краіны, але потым нелегальна вярнуўся ў Беларусь.

З 13 траўня 2025 г. няма звестак аб палітвязні. Перапіска і перадачы яму забаронены. Таксама няма ніякай інфармацыі аб справе Мікіты і даце суда. Акрамя гэтага, паведамляецца, што следчаму па справе палітвязня забаронена інфармаваць аб стане і руху справы родных і блізкіх Мікіты.

Мікалай - лідэр незарэгістраванай Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Народная Грамада), былы кандыдат у прэзідэнты, падпалкоўнік запасу, кандыдат тэхнічных навук. Адзін з заснавальнікаў Беларускага аб'яднання вайскоўцаў. Неаднаразова быў у зняволенні па палітычных матывах.

У 1990-х арганізаваў пратэсты, у тым ліку «Менскую вясну» і марш 1999 года.

У 2004 годзе ўзначаліў вулічныя пратэсты супраць фальсіфікацыі рэферэндуму, пасля чаго ў 2005 годзе быў асуджаны на 3 гады абмежавання волі. У сувязі з аб'яўленай у гонар 60-годдзя Перамогі амністыяй тэрмін пакарання быў скарочаны на год. У 2010 годзе ўдзельнічаў у прэзідэнцкай кампаніі і пратэстах у Мінску, пасля чаго быў затрыманы і ў 2011 годзе асуджаны на 6 гадоў калоніі ўзмоцненага рэжыму. У студзені 2012 года і ў маі 2015 года ўмовы пакарання былі больш жорсткімі, у выніку чаго ён знаходзіўся на турэмным рэжыме. Вызвалены ў жніўні 2015 года ў рамках памілавання.

Пасля выхаду працягнуў палітычную дзейнасць і ўдзел у вулічных акцыях. У 2016 годзе з яго ініцыятывы быў створаны Беларускі нацыянальны кангрэс. У 2020 годзе выступіў у падтрымку жонкі іншага незарэгістраванага кандыдата - сацыяльнага блогера Сяргея Ціханоўскага - Святланы Ціханоўскай . Чарговы раз Мікола быў затрыманы 31 траўня 2020 года па дарозе на яе перадвыбарчы пікет. Першапачаткова ён атрымаў 15 сутак адміністратыўнага арышту, але так і не выйшаў на волю. Пасля, у снежні 2021 года, яго асудзілі па крымінальнай справе за "арганізацыю масавых беспарадкаў".

Па дадзеных праваабаронцаў, фігуранты "справы" абавязаныя выплаціць кампенсацыю ў памеры 29 мільёнаў рублёў.

11 верасня 2025 года стала вядома, што 52 вязні беларускага рэжыму прымусова перамясцілі на тэрыторыю Літвы. У ліку вызваленых Мікола Статкевіч. Пры гэтым Мікалай адмовіўся пакідаць тэрыторыю Беларусі, для гэтага яму давялося выбіць нагой дзверы ў аўтобусе. Пасля некалькіх гадзінаў чакання на нейтральнай паласе, ён вярнуўся на тэрыторыю РБ. Як стала вядома толькі праз два месяцы, яго зноў узялі пад варту. Дакладнае месцазнаходжанне невядома.

Аляксандр быў затрыманы ў межах крымінальнай справы, узбуджанай з-за пратэстаў і сутыкненняў паміж жыхарамі Пінска і сілавікамі ў ноч з 9 на 10 жніўня 2020 года. Яго асудзілі за ўдзел у "масавых беспарадках". Пацярпелымі па справе выступілі 109 супрацоўнікаў міліцыі і чыноўнікаў, якія, акрамя пакарання ў выглядзе пазбаўлення волі, запатрабавалі ад абвінавачаных каля 530 тысяч рублёў кампенсацыі.

Павал, сын праваслаўнага святара і супрацоўнік аддзела прымусовага выканання Ленінскага раёна горада Брэста, быў затрыманы 1 снежня 2020 года разам з бацькамі ў межах крымінальнай "справы Аўтуховіча". Мікалая Аўтуховіча ўлады назвалі "арганізатарам і кіраўніком тэрарыстычнай групоўкі". Павел быў асуджаны за "ўдзел у злачыннай арганізацыі", "акт тэрарызму", "замах на захоп улады" і "незаконныя дзеянні ў адносінах да агнястрэльнай зброі".

У кастрычніку 2023 году яго перавялі на турэмны рэжым.

Адзін з кіраўнікоў ініцыятывы "Сумленныя людзі" Ілля актыўна ўдзельнічаў у выбарчай кампаніі Віктара Бабарыка, узначальваючы аддзел верыфікацыі подпісаў. Ён быў затрыманы 4 жніўня 2020 года па абвінавачанні ў эканамічных злачынствах, аднак пазней быў асуджаны за "размяшчэнне медыя, накіраваных на дыскрэдытацыю ўлады і падзел грамадства па палітычных поглядах".

Сяргей, сістэмны адміністратар у сферы лакальных сетак і відэаназірання, быў затрыманы 2 кастрычніка 2020 года па справе аб масавых беспарадках і абвінавачаны ва ўдзеле ў тэлеграм-каналах "радыкальнага кірунку", а таксама ў намеры пашкодзіць або знішчыць тры кіёскі "Табакерка".

12 жніўня 2020 года Аляксандра затрымалі, калі ягоную машыну спынілі ўзброеныя людзі. Ён адмовіўся выйсці, і пасля пагроз страляніны паспрабаваў з'ехаць. Пры затрыманні яго збілі і даставілі ў бальніцу з чэрапна-мазгавой траўмай, пасля перавялі ў СІЗА. Па версіі следства, ён наехаў на нагу міліцыянера. Суд прызнаў яго вінаватым у замаху на забойства.

Аляксей быў затрыманы 4 снежня 2020 года ў межах крымінальнай справы аб масавых беспарадках і асуджаны за ўдзел у акцыі пратэсту, якая праходзіла ў жніўні 2020 года каля ГЦ "Рыга" ў Менску.

Артём, супрацоўнік "Белтелекома", быў затрыманы 22 кастрычніка 2020 года і асуджаны за перадачу дадзеных супрацоўнікаў сілавых структур у Telegram.