Alexander Vladimirovich Kornienko

Artiom został zatrzymany 4 sierpnia przez funkcjonariuszy GUBOP. Po zatrzymaniu funkcjonariusze GUBOP powitali Artioma słowami „Witamy w Gestapo!”, po czym pobili go, ułożyli w pozycji „jaskółki” i zagrozili gwałtem, aby podał im hasło do swojego telefonu. Sąd Rejonowy Zawodski w Mińsku skazał go na 15 dni aresztu, po czym nie został zwolniony. Został oskarżony z artykułu 342.1 za udział w protestach i przeniesiony do Aresztu Śledczego nr 1.

Jak się okazało , Jewgienijowi Rubaszce, Aleksandrowi Biełowowi i Artemowi Sołowiejowi postawiono nowe zarzuty z części 3 artykułu 361-1 Kodeksu karnego – udział w grupie ekstremistycznej. Aktywiści poinformowali o tym w listach do swoich krewnych i przyjaciół. Rozprawa sądowa została zamknięta.

Jegor został aresztowany w lutym 2021 roku, a następnie skazany za podpalenie czołgu T-72 w pociągu wojskowym na stacji kolejowej Stepianka. Według akt sprawy, w nocy 31 stycznia 2021 roku rzucił w czołg koktajlem Mołotowa z napisem „OGSB”. Jego działania zostały zakwalifikowane jako „akt terroryzmu”. Według prokuratury, Jegor dopuścił się podpalenia z powodu swoich poglądów politycznych.

Na początku października 2023 roku ogłoszono, że Jegor został przeniesiony do Aresztu Śledczego nr 1 w związku z nową sprawą karną wszczętą na podstawie artykułu „organizacja i przygotowywanie działań rażąco naruszających porządek publiczny lub czynny udział w takich działaniach”. W tej sprawie został skazany na dodatkowe sześć miesięcy więzienia.

Władimir, prawnik z centrum praw człowieka „Wiasna” i koordynator kampanii Obrońcy Praw Człowieka na rzecz Wolnych Wyborów, został zatrzymany wraz z żoną 14 lipca 2021 roku po przeszukaniu ich mieszkania. Został przewieziony do Wydziału Śledczego, a następnie do Komitetu Śledczego na przesłuchanie, po czym trafił do aresztu za unikanie płacenia podatków.

We wrześniu 2022 r. sprawa na podstawie tego artykułu została umorzona, ale Władimirowi postawiono nowe zarzuty: przemytu i finansowania grupowych działań rażąco naruszających porządek publiczny.

Władimir jest finalistą Nagrody Białoruskiego Stowarzyszenia Praw Człowieka 2022 w kategorii Obrońca Praw Człowieka Roku.

W marcu 2023 roku został skazany na karę pozbawienia wolności i zobowiązany do zapłaty znacznego odszkodowania. W sądzie nie przyznał się do winy.

Z dostępnych informacji wynika, że warunki przetrzymywania zaostrzono, a Władimira przeniesiono do więzienia o charakterze izolacyjnym.

Jurij został aresztowany i skazany na podstawie kilku zarzutów, w tym nielegalnego posiadania broni białej. Wszystko zaczęło się od nagrania, na którym kierowca BMW bije mężczyznę z biało-czerwono-białą flagą. Wideo udostępniono w mediach społecznościowych i opublikowano adres kierowcy, Dmitrija Dawydiuka. Według śledczych, trzech mieszkańców Mińska postanowiło „dać nauczkę kierowcy”, przebijając opony jego samochodu.

Nikita, aktywista ruchu anarchistycznego, został zatrzymany w marcu 2021 r. w związku ze sprawą karną wszczętą przeciwko anarchistom z obwodu brzeskiego. Został skazany za „udział w działaniach grupowych, które rażąco naruszają porządek publiczny” i „udział w organizacji przestępczej”. Wiadomo, że zarzuty oparto na zdarzeniu związanym z „Marszem Nie-Pasożytów”, który miał miejsce 5 marca 2017 r.

Władimir został zatrzymany 18 sierpnia 2020 r. w ramach tzw. „sprawy Korelicza” związanej z rzekomymi zamieszkami w Korelichi i Nowogródku po wyborach prezydenckich. Został skazany pod zarzutem „organizowania masowych zamieszek” i znieważenia Łukaszenki.

W kolonii poprawczej nr 17 Władimir był ofiarą systematycznego bicia i uprzedzonego traktowania, w tym częstego przenoszenia do celi karnej i pomieszczeń o charakterze celi.

W kwietniu 2023 roku zaostrzono mu karę i przeniesiono go do więzienia.

Nikita został aresztowany za spryskanie gazem twarzy funkcjonariusza policji prewencyjnej, gdy ten próbował chronić osobę na proteście. Został pobity, obcięto mu włosy nożem i spryskano mu twarz gazem. W grudniu 2020 r. został skazany na cztery lata ograniczenia wolności, ale prokuratorowi udało się później zwiększyć karę do dwóch i pół roku więzienia. Nikita nie stawił się w sądzie, przekazując przez znajomego, że na sali sądowej zaplanowano arbitralne zatrzymania, grożąc jemu i innym.

Przebywał na przymusowym wygnaniu.

Pod koniec marca 2025 roku okazało się, że Nikita, który ukrywał się przed wyrokiem przez cztery lata, został zatrzymany w Grodnie. Jak poinformowało MSW, mężczyzna został zatrzymany, nie miał przy sobie dokumentów, dlatego został poproszony o udanie się na posterunek. Nikita stawiał opór policjantom i rzekomo złamał rękę jednemu z nich. Podaje się, że mężczyzna był poszukiwany za rzekome „rozpylenie kanistra z gazem w twarz funkcjonariuszom organów ścigania” w sierpniu 2020 roku. Za to wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne. Opuścił kraj, ale następnie nielegalnie wrócił na Białoruś.

Od 13 maja 2025 r. nie ma żadnych informacji o więźniu politycznym. Zakaz korespondencji i przesyłek do niego. Brak również informacji o sprawie Nikity i terminie rozprawy. Ponadto informuje się , że śledczy w sprawie więźnia politycznego ma zakaz informowania krewnych i przyjaciół Nikity o stanie i postępach w sprawie.

Nikołaj jest liderem niezarejestrowanej Białoruskiej Partii Socjaldemokratycznej (Narodnaja Hramada), byłym kandydatem na prezydenta, podpułkownikiem w stanie spoczynku i doktorem inżynierii. Był jednym z założycieli Białoruskiego Stowarzyszenia Wojskowego. Był wielokrotnie więziony z powodów politycznych.

W latach 90. organizował protesty, m.in. Mińską Wiosnę i marsz w 1999 roku.

W 2004 roku przewodził ulicznym protestom przeciwko fałszerstwom referendalnym, po czym w 2005 roku został skazany na trzy lata ograniczenia wolności. W wyniku amnestii ogłoszonej z okazji 60. rocznicy Dnia Zwycięstwa, jego wyrok został skrócony o rok. W 2010 roku brał udział w kampanii prezydenckiej i protestach w Mińsku, po czym został aresztowany i skazany w 2011 roku na sześć lat kolonii karnej o zaostrzonym rygorze. W styczniu 2012 roku i maju 2015 roku jego wyrok został podwyższony, co doprowadziło do uwięzienia. Został zwolniony w sierpniu 2015 roku w ramach ułaskawienia.

Po zwolnieniu kontynuował działalność polityczną i udział w protestach ulicznych. W 2016 roku z jego inicjatywy powstał Białoruski Kongres Narodowy. W 2020 roku poparł Swietłanę Cichanouską , żonę innego niezarejestrowanego kandydata, blogera Siergieja Cichanowskiego . Nikołaj został ponownie zatrzymany 31 maja 2020 roku, w drodze na jej pikietę wyborczą. Początkowo został skazany na 15 dni aresztu administracyjnego, ale nigdy nie został zwolniony. Następnie, w grudniu 2021 roku, został skazany za „organizowanie masowych zamieszek”.

Według obrońców praw człowieka oskarżeni w tej sprawie muszą zapłacić odszkodowanie w wysokości 29 milionów rubli.

11 września 2025 roku poinformowano o przymusowym przewiezieniu na Litwę 52 więźniów białoruskiego reżimu. Wśród zwolnionych był Mikołaj Statkiewicz. Mikołaj odmówił jednak opuszczenia Białorusi i musiał wyważyć drzwi autobusu, aby to zrobić. Po kilku godzinach oczekiwania w strefie neutralnej powrócił na Białoruś. Dopiero dwa miesiące później został ponownie aresztowany. Jego dokładne miejsce pobytu nie jest znane.

Aleksander został zatrzymany w ramach śledztwa karnego wszczętego w związku z protestami i starciami mieszkańców Pińska z siłami bezpieczeństwa, które miały miejsce w nocy z 9 na 10 sierpnia 2020 r. Został skazany za udział w „masowych zamieszkach”. Ofiarami w sprawie było 109 funkcjonariuszy policji i funkcjonariuszy, którzy oprócz kary w postaci pozbawienia wolności zażądali od oskarżonego około 530 tysięcy rubli odszkodowania.

Paweł, syn prawosławnego księdza i pracownik wydziału egzekucji przymusowej obwodu leninskiego miasta Brześć, został zatrzymany 1 grudnia 2020 r. wraz z rodzicami w ramach karnej „sprawy Autuchowicza”. Władze nazwały Mikałaja Autuchowicza „organizatorem i przywódcą grupy terrorystycznej”. Paweł został skazany za „udział w organizacji przestępczej”, „akt terroryzmu”, „próbę przejęcia władzy” i „nielegalne działania dotyczące broni palnej”.

W październiku 2023 roku został przeniesiony do reżimu więziennego.

Jeden z liderów inicjatywy Honest People, Ilya, aktywnie uczestniczył w kampanii wyborczej Wiktora Babariko, kierującego wydziałem weryfikacji podpisów. Został zatrzymany 4 sierpnia 2020 r. pod zarzutem przestępstw gospodarczych, ale później został skazany za „publikowanie informacji medialnych mających na celu dyskredytację władzy i dzielenie społeczeństwa ze względu na poglądy polityczne”.

Siergiej, administrator systemu w zakresie sieci lokalnych i monitoringu wideo, został zatrzymany 2 października 2020 r. w związku z masowymi zamieszkami i oskarżony o udział w „radykalnych” kanałach Telegramu, a także zamiar uszkodzenia lub zniszczenia trzech kiosków Tabakerka.

12 sierpnia 2020 roku Aleksander został zatrzymany, gdy jego samochód zatrzymali uzbrojeni ludzie. Nie zgodził się na opuszczenie obiektu, a po otrzymaniu groźby strzelaniny próbował odjechać. W trakcie aresztowania został pobity i przewieziony do szpitala z urazem mózgu, następnie przeniesiony do aresztu śledczego. Według śledczych przejechał policjantowi nogę. Sąd uznał go za winnego usiłowania zabójstwa.

Aleksiej został zatrzymany 4 grudnia 2020 r. w ramach sprawy karnej dotyczącej masowych niepokojów i skazany za udział w proteście, który odbył się w sierpniu 2020 r. w pobliżu centrum handlowego w Rydze w Mińsku.

Artem, pracownik Beltelecom, został zatrzymany 22 października 2020 r. i skazany za przekazywanie do Telegramu danych funkcjonariuszy organów ścigania.