Victor Anatolyevich Rupeka

Alenajest oskarżona o finansowanie działalności ekstremistycznej w wyniku masowych aresztowań w czasie prześladowań przez władze za wspieranie więźniów politycznych i ich rodzin w ramach projektu społecznej pomocy żywnościowej INeedHelpBy.

Matka byłej więźniarki politycznej Mariny Glazowej.

W dniu 27 sierpnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Oddział sił specjalnych wtargnął do domu Aleksieja, powalił mężczyznę na podłogę, a jeden z funkcjonariuszy ochrony usiadł, opierając kolana na ciele Samoiluka (jednym kolanem na szyi Samoiluka).

Kanał prorządowy twierdzi , że Samoiluk „w czasie zamieszek rzucał kamieniami w policję”. W tej publikacji na tym samym kanale zamieścili także zdjęcia: na jednym zdjęciu dwie osoby w kapturach i maskach, jedna trzyma ukraińską flagę, druga kartkę papieru z napisem „Mieszkańcy Brześcia z Ukrainą”.

Została zatrzymana 23 stycznia 2024 r. podczas masowego nalotu sił bezpieczeństwa na krewnych więźniów politycznych i osoby, które im pomagały.

Z materiałów sprawy wynika, że 27 lutego 2022 roku mężczyzna filmował loty wojskowych samolotów i przesłał nagranie do tzw. „formacja ekstremistyczna”. Nie podano, gdzie dokładnie wideo zostało wysłane.

15 września 2023 r. 57-letni Giennadij Wasiliuk został ukarany grzywną za „rozpowszechnianie materiałów ekstremistycznych”. Na stronie Odnoklassniki Giennadija znaleziono subskrypcje materiałów „ekstremistycznych”. Ponadto Wasiliuk został wyrzucony z lokomotyw „za zgodą stron”.

W dniu 7 grudnia 2023 r. Giennadij został zatrzymany w ramach sprawy karnej za „zniesławienie Łukaszenki” (art. 367 część 1 kk) i osadzony w areszcie śledczym. Sprawa została rozpatrzona w dniach 22 i 26 lutego 2024 roku.

Mężczyzna został oskarżony o umieszczenie reakcji „klasowej” w serwisie społecznościowym Odnoklassniki pod trzema filmami z udziałem ekonomisty Jarosława Romanczuka w dniach 8, 9 i 17 czerwca 2022 r.

Giennadij przyznał się do winy i powiedział, że we wskazane dni czerwca udał się do wsi w powiecie Żabinkowskim, co potwierdza wyciąg od operatora komórkowego. Mężczyzna korzysta z telefonu z przyciskiem, więc we wsi nie mógł dostać się do Odnoklassnik.

Prokurator Jegor Kronda uznał winę Giennadija za w pełni udowodnioną i zażądał dla niego roku i sześciu miesięcy więzienia.

Giennadij został po raz drugi skazany 16 września 2024 r. za udział w protestach. Razem z nim skazano także jego żonę i trzy inne osoby. Zdaniem sądu istota oskarżenia przeciwko wszystkim polegała na tym, że 10 sierpnia 2020 r. mieszkańcy Brześcia „wykrzykiwali hasła, gwizdali, klaskali w dłonie, demonstrowali biało-czerwono-białe płótna i wyszli na jezdnię”. W ten sposób rzekomo rażąco naruszyli porządek publiczny.

Sąd skazał Giennadija na półtora roku więzienia, ale biorąc pod uwagę nieprzebytą wcześniej (polityczną) karę, ostateczny wyrok wynosił zaledwie 2 lata w kolonii ogólnoreżimowej.

Sysoev pochodzi z Bronnej Góry, w ostatnich latach mieszkał w Berezie (obwód brzeski). Według danych z usuniętego już profilu na Vkontakte, w 2008 roku ukończył BSUIR, uzyskując dyplom ze sztucznej inteligencji. W chwili aresztowania tworzył grę komputerową. Mężczyzna został zatrzymany 5 lipca 2023 roku i od tego czasu przebywa w areszcie.

Mężczyzna został oskarżony o przekazywanie pieniędzy pułkowi Kalinowskiego za pośrednictwem portalu społecznościowego Facebook przy użyciu systemu płatności PayPal. Przelew na kwotę 12,91 dolarów był wykonany z karty białoruskiej.
12 lutego prokurator Bogusz zażądał dla Sysojewa 5 lat kolonii o zaostrzonym rygorze. Wyrok ogłoszono 14 lutego. Dokładny wyrok nie jest obecnie znany, ale w zdecydowanej większości spraw politycznych sędziowie brzescy przyznają dokładnie to, czego żądają prokuratorzy.

2 lutego 2024 r. kanał telegramowy zbliżony do Brześcia GUBOPiK opublikował wideo wyrażające skruchę z Timurem Łozką.

Na nagraniu siły bezpieczeństwa pokazały, jak do domu wpadli mężczyźni z tarczami i bronią, w pełnym mundurze. Następnie pojawia się materiał, na którym Timur Aleksandrowicz z rękami założonymi za plecami mówi, że znaleziono go z subskrypcjami Nechty i że przekazał także datki temu kanałowi telegramowemu. Mężczyzna twierdzi też, że pracuje w Lode jako anestezjolog i resuscytator.

W Internecie można znaleźć informację, że Łozko został zatrzymany już w październiku 2020 r. (w ramach solidarności z nim inni lekarze w Brześciu wyszli protestować z napisem „Ja/my jesteśmy Timur”). Z kolei podczas referendum w lutym 2022 roku został ponownie zatrzymany i zgodnie z art. 24.23 Kodeksu wykroczeń administracyjnych „Nielegalne pikiety” odbył najpierw karę w schronisku, a następnie otrzymał karę grzywny w wysokości 50 b.v.

Dokładna data zatrzymania Aleksandra nie jest znana, ale aktywnie prowadzona przez niego strona w Odnoklassnikach przestała być aktualizowana w październiku 2021 r. Być może właśnie wtedy został zatrzymany. Nie wiadomo, czym jeszcze Skorochod się zajmował, ale od czerwca 2018 r. do początków 2020 r. podróżował na Ukrainę 500 razy i wkrótce wracał, często dwa, trzy razy dziennie. Oczywiście przewoził coś przez granicę, ale nie wiadomo, czy była to praca służbowa i jaka była jej istota.

Proces Aleksandra zakończył się 1 lutego 2024 r. A 19 kwietnia odbył się apel. Skorochod był sądzony za „zdradę państwa” (część 1 art. 356 Kodeksu karnego Republiki Białorusi). Sankcja artykułu przewiduje karę od siedmiu do piętnastu lat więzienia. Wyrok nie jest znany, podobnie jak istota zarzutu.

O ile wiadomo, mężczyzna ten służył kiedyś w 38. Samodzielnej Gwardyjskiej Brygadzie Powietrzno-Desantowej. Następnie Dmitrij pracował jako komisarz wojskowy w komendanturze wojskowej w Brześciu, a także wykładał na wydziale wojskowym Uniwersytetu Państwowego w Brześciu. Istnieje nawet podręcznik, którego był współautorem dla Uniwersytetu Państwowego w Brześciu w 2020 roku.

Data aresztowania Pozdniakowa jest nieznana. Dmitrij został skazany 20 listopada 2023 roku przez Sąd Obwodowy w Brześciu. Postawiono mu zarzuty z części 2 artykułu 356 Kodeksu karnego – „Zdrada stanu dokonana przez funkcjonariusza”. Przewiduje on karę od 10 do 20 lat więzienia. Nie wiadomo, jaką karę otrzymał spadochroniarz.

16 stycznia 2024 roku odbyła się apelacja w sprawie Pozdniakowa. Wyrok uprawomocnił się.

Wiadomo , że latem 2024 roku Dmitrij został przeniesiony do PKT, gdzie był torturowany : łamano mu ręce, stosowano paralizator, zmuszano do podpisywania dokumentów i pustych arkuszy .

Żona Dmitrija i dwójka dzieci czekają na niego w domu.

Z materiałów prokuratury wynika, że w grudniu 2020 roku Krasko „opublikował w Internecie komentarze należące do domeny publicznej, których celem było wspieranie działań ekstremistycznych, propaganda i agitowanie niezgody społecznej i wrogości wobec pracowników państwowych organów ścigania Republiki Białorusi, przedstawicieli władz wymiar sprawiedliwości, personel wojskowy służący w Siłach Zbrojnych Republiki Białoruś opublikował w Internecie publicznie dostępne komentarze, których celem było wspieranie działalności ekstremistycznej, propagowanie i agitowanie niezgody społecznej i wrogości wobec tej kategorii osób.”

Jarmoszuk został po raz pierwszy zatrzymany w tej sprawie 23 marca 2023 r. i przebywał w areszcie przez trzy dni. Następnie go wypuścili, jednak 11 czerwca 2023 roku ponownie go zatrzymali i przewieźli do aresztu.

Z aktu oskarżenia wynika, że 1 marca 2022 r. Jarmoszuk pobrał ze strony internetowej ItArmy of Ukraine kilka plików umożliwiających ataki DDoS. Następnie uruchomił program na swoim komputerze „co najmniej 8 razy”, co „naruszyło system ochrony przed atakami DDoS” i „zakłóciło działanie niezidentyfikowanych zasobów Internetu Federacji Rosyjskiej”. Tym samym, zdaniem prokuratury, Jarmoszuk „używał szkodliwych, potencjalnie niebezpiecznych programów”. Również 19 sierpnia 2020 r. Jarmoszuk przekazał za pośrednictwem Facebooka na rzecz inicjatywy BySOL około 60 dolarów. 7 miesięcy później (12 marca 2021 r.) władze białoruskie uznały Fundację BySOL za „formację ekstremistyczną”. Fakt, że w momencie przekazu pieniędzy BySOL nie był „formacją ekstremistyczną”, nie przeszkadza prokuraturze.

W dniu 12 stycznia 2024 roku w Sądzie odbyła się rozprawa apelacyjna. Wyrok wszedł w życie.

Igor Niemirowicz został zatrzymany po raz pierwszy na początku maja 2022 r. i natychmiast objęty aresztem domowym, jednak udało mu się uciec i odejść. Jesienią tego roku odwołał się do komisji rozpatrującej odwołania Białorusinów za granicą i wrócił do kraju, ale fakt ten nie został uznany za „bezwarunkową podstawę do stwierdzenia, że wyraził skruchę”. 27 września 2023 roku został ponownie aresztowany i osadzony w areszcie.

Według prokuratury , 10 sierpnia 2020 r. Igor Niemirowicz opublikował na Instagramie zdjęcie z tekstem w „nieprzyzwoitej formie, poniżającym honor i godność Aleksandra Łukaszenki, zawierającym negatywną ocenę i obraźliwym wobec niego”.

Podczas rozprawy Igor przyznał się do winy i oświadczył, że od maja do sierpnia 2020 r. nie mieszkał na Białorusi. Mieszkaniec Brześcia o wydarzeniach, które miały miejsce w jego ojczyźnie, dowiedział się z mediów. „Ulegając negatywnym emocjom w związku z relacjonowanymi wydarzeniami” zamieścił na portalu społecznościowym Instagram zdjęcie o „obraźliwym charakterze” odnoszące się do Aleksandra Łukaszenki.

16.08.2024 zwolniony po odbyciu całości kary nałożonej przez sąd.

W październiku 2024 r. został ponownie zatrzymany pod zarzutem „wspierania działalności ekstremistycznej”.

Mieszkaniec Brześcia, wideofilmowiec. Ma małoletnie dzieci. 7 czerwca 2023 roku został zatrzymany pod zarzutem popełnienia przestępstwa administracyjnego (art. 19.11 ust. 2 Kodeksu wykroczeń administracyjnych) i skazany na 10 dni aresztu za subskrypcję profilu „Zerkalo” na Instagramie. Został zwolniony, ale dwa tygodnie później został zatrzymany pod zarzutem popełnienia przestępstwa.

Według prokuratury , 17 maja 2022 roku Leonid Raichonok przekazał białoruskim ochotnikom walczącym po stronie Ukrainy 400 dolarów na kamizelki kuloodporne. Drugą darowiznę w wysokości 150 dolarów przekazał na rzecz „Praskiego Zespołu Wsparcia” (stowarzyszenia Białorusinów w Pradze, które zbiera datki i za nie kupuje umundurowanie, czasem na wyposażenie do broni, dla białoruskich ochotników walczących po stronie Ukraina). Działania mieszkańca Brześcia zakwalifikowano jako „finansowanie obywateli Republiki Białorusi do udziału na terytorium obcego państwa w formacji zbrojnej jednej ze stron walczących, w konfliktach zbrojnych, operacjach wojskowych”.

W dniu 12 grudnia 2023 roku odbyła się rozprawa apelacyjna. Wyrok wszedł w życie.

W dniu 8 grudnia 2023 roku odbyła się rozprawa Sądu Apelacyjnego. Wyrok wszedł w życie.