Andrey Mikhailovich Cedric

Aleksander został zatrzymany wczesnym rankiem 29 lipca 2021 roku, gdy wychodził z domu. Podczas zatrzymania został pobity, jego dom został przeszukany, a następnie przewieziony do Głównego Zarządu Zwalczania Przestępczości Zorganizowanej, gdzie był torturowany i bity.

Początkowo oskarżono go o aktywny udział w proteście 23 sierpnia 2020 r., chociaż do tego czasu odbył już karę aresztu administracyjnego za to zdarzenie.

W styczniu 2022 roku ujawniono, że Saszy i innym oskarżonym w sprawie karnej postawiono dodatkowe zarzuty z części 3 artykułu 361-1 Kodeksu karnego – udział w grupie ekstremistycznej za subskrypcję kanału Pramen Telegram. Wiadomo, że w momencie aresztowania Biełowa Pramen nie znajdował się na liście grup ekstremistycznych; stało się to dopiero w listopadzie 2021 roku.

Najpierw ukończył studia na kierunku budowlanym, a następnie na BNTU, gdzie uzyskał dyplom z geodezji inżynierskiej.

Od młodości jest fanem MTZ-RIPO. Grał w drużynie piłkarskiej DIY League, uprawiał tajski boks i alpinizm.

Dmitrij został aresztowany w lipcu 2021 roku w związku ze sprawą karną dotyczącą próby zabójstwa propagandysty Grigorija Azarienoka na podstawie artykułu „Akt terrorystyczny”. Według prokuratury, dopuścił się on „umyślnych działań mających na celu przygotowanie aktu terrorystycznego przeciwko Azarenkowi”. Rozważano różne opcje, w tym przymusowe zmuszenie go do nagrania wiadomości wideo.

Dmitrij był jedynym oskarżonym w tej sprawie, który nie przyznał się do winy. Podczas rozprawy zeznał, że został wciągnięty w przestępstwo podczas eksperymentu śledczego. Twierdził, że po aresztowaniu był poddawany przemocy i torturom, zmuszony do podpisania zeznań. Podczas przesłuchania doznał poważnych obrażeń rąk, które uniemożliwiają mu obecnie pracę w pełnym wymiarze godzin. Na pierwszej rozprawie oświadczył również, że chce zrzec się obywatelstwa białoruskiego, ponieważ „nie ma żadnych powiązań z terroryzmem”.

W grudniu 2022 r. Dmitrij został uznany za winnego i skazany na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze oraz wysoką grzywnę.

Aleksiej został zatrzymany 1 lipca 2021 roku w Mińsku przez funkcjonariuszy Głównego Zarządu ds. Zwalczania Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji (GUBOPiK). Następnego dnia sąd skazał go na 15 dni aresztu administracyjnego, ale zamiast zwolnienia, został przeniesiony do aresztu śledczego. Został oskarżony w sprawie karnej o zbiorowe działania rażąco naruszające porządek publiczny.

Sprawa została rozpatrzona na podstawie czterech artykułów Kodeksu karnego: „organizowanie masowych zamieszek”, „utworzenie grupy ekstremistycznej”, „podżeganie do nienawiści społecznej” i „znieważenie funkcjonariusza państwowego”. Rozprawa odbyła się za zamkniętymi drzwiami, a szczegóły zarzutów nie są znane.

W kwietniu 2022 roku sąd skazał Aleksieja na 11 lat więzienia. Po procesie, prorządowe kanały opublikowały film, w którym twierdzono, że Aleksiej jest administratorem czatu Telegram „Kaskada”. Film o nim został wcześniej nagrany na TUT.BY.

W lipcu 2023 r. okazało się, że przebywa w areszcie tymczasowym, a 11 sierpnia 2023 r. ponownie uznano go winnym w nowej sprawie „tworzenia grupy ekstremistycznej”, co wydłużyło jego wyrok o kolejne 6 miesięcy.

Wadim odbywał kary aresztu administracyjnego w sierpniu i październiku 2020 r. Ostatnie aresztowanie miało miejsce 28 czerwca 2021 r. w ramach postępowania karnego dotyczącego incydentu w ośrodku łączności rosyjskiej marynarki wojennej w pobliżu Wilejki.

Według zeznań prokuratury przedstawionych w sądzie, Wadim i Aleksiej Głotowowie, „ubrani w kamuflaż i uzbrojeni w broń palną, weszli na teren obiektu wojskowego i podłożyli ładunki wybuchowe o promieniu rażenia do 11 metrów”. Jeden z nich nie eksplodował i został rozbrojony. Ekspertyza wykazała, że ładunki zostały odpalone za pomocą mechanizmu o opóźnionym działaniu.

Straty oszacowano na ponad 26 000 rubli. Doniesiono również, że Wadim „planował udać się na Ukrainę na szkolenie wojskowe”.

W grudniu 2022 r. uznano go za winnego i skazano na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze oraz wysoką grzywnę.

W 2025 roku odbyła się rozprawa sądowa w sprawie zmiany reżimu więziennego, w wyniku której Vadim został przeniesiony do więzienia.

Igor jest dziennikarzem telewizji Biełsat. Wcześniej pracował dla gazety „Biełorusy i Rynek” (Białorusini i Rynek) oraz białoruskiej redakcji Radia Swaboda. Publikował również w prasie rosyjskiej i ukraińskiej. Wraz z żoną, dziennikarką Jekateriną Andriejewą, napisał książkę „Białoruski Donbas”, studium roli Białorusinów w wojnie na wschodzie Ukrainy.

Został po raz pierwszy zatrzymany 16 lipca 2021 roku podczas masowych przeszukań niezależnych dziennikarzy pod zarzutem „organizowania i przygotowywania działań rażąco naruszających porządek publiczny lub aktywnego w nich udziału”. Przeszukano jego mieszkanie, skonfiskowano sprzęt i książki, a następnie umieszczono go w areszcie tymczasowym. Został zwolniony 26 lipca.

W październiku 2024 roku pojawiła się wiadomość o jego drugim aresztowaniu . Prorządowe kanały Telegram opublikowały zdjęcie Igora w kajdankach oraz nagranie wideo, na którym twierdził, że jest prześladowany za wywiad z mediami uznanymi na Białorusi za „ekstremistyczne”. Krótko przed aresztowaniem, w komentarzu dla kanału telewizyjnego Dożd, zauważył, że „Putin obrał kurs ostrej eskalacji i prowadzi kraj ku wojnie totalnej”, a Łukaszenka, jego zdaniem, „najprawdopodobniej nie chce w niej bezpośrednio uczestniczyć, ale jest zmuszony stawić czoła rosnącej presji ze strony Kremla”.

W lutym 2025 roku Igorowi postawiono zarzuty „dyskredytowania Białorusi” i „wspierania działalności ekstremistycznej”. Proces rozpoczął się 21 lutego w Mińsku. Sąd odrzucił wniosek o przeprowadzenie niezależnej ekspertyzy, a 5 września tego samego roku dziennikarz został uznany za winnego i skazany na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej.

Tatiana jest współzałożycielką szkoły Sympa dla młodych menedżerów administracji publicznej, ekspertką w projekcie badawczym Bipart oraz magistrem nauk politycznych.

Została zatrzymana w Mińsku w nocy z 28 na 29 czerwca 2021 roku na lotnisku podczas kontroli paszportowej przed wyjazdem z kraju. Wiadomo, że Tatiana miała lecieć nocnym lotem do Tbilisi. Później okazało się, że została zatrzymana w związku z wszczętym postępowaniem karnym. Tatianę przewieziono do aresztu tymczasowego w Okrestinie, a kilka dni później przeniesiono do aresztu śledczego.

6 lutego 2023 roku sąd rozpoczął rozpatrywanie jej sprawy pod zarzutem „współudziału w działaniach mających na celu przejęcie władzy”, „nawoływania do działań zagrażających bezpieczeństwu narodowemu” oraz „podżegania do nienawiści społecznej”. 17 marca tego samego roku sąd skazał Tatianę na posiedzeniu niejawnym na karę 10 lat pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze.

Siergiej, emerytowany podpułkownik, który wziął udział w przekazie wideo oficerów rezerwy do białoruskiego wojska, został zatrzymany 16 lipca 2021 r. po przeszukaniu jego domu.

Zgodnie z dekretem Łukaszenki, został on pozbawiony stopnia wojskowego po 28 latach nienagannej służby w Siłach Zbrojnych. Siergiej jest ojcem czwórki dzieci, z których dwoje jest nieletnich.

W grudniu 2021 roku postawiono mu zarzuty organizacji, przygotowywania lub aktywnego udziału w działaniach rażąco naruszających porządek publiczny. Siergiej został skazany na karę ograniczenia wolności bez skierowania do zakładu karnego i zwolniony na rozprawie.

Jegor został aresztowany w lutym 2021 roku, a następnie skazany za podpalenie czołgu T-72 w pociągu wojskowym na stacji kolejowej Stepianka. Według akt sprawy, w nocy 31 stycznia 2021 roku rzucił w czołg koktajlem Mołotowa z napisem „OGSB”. Jego działania zostały zakwalifikowane jako „akt terroryzmu”. Według prokuratury, Jegor dopuścił się podpalenia z powodu swoich poglądów politycznych.

Na początku października 2023 roku ogłoszono, że Jegor został przeniesiony do Aresztu Śledczego nr 1 w związku z nową sprawą karną wszczętą na podstawie artykułu „organizacja i przygotowywanie działań rażąco naruszających porządek publiczny lub czynny udział w takich działaniach”. W tej sprawie został skazany na dodatkowe sześć miesięcy więzienia.

Alieś jest prezesem i założycielem Centrum Praw Człowieka „Wiasna” oraz byłym wiceprezesem Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka. Jest laureatem Nagrody Wolności im. Andrieja Sacharowa i innych międzynarodowych nagród w dziedzinie praw człowieka. Był pięciokrotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla, którą otrzymał w 2022 roku.

Alieś był już wcześniej ścigany. 4 sierpnia 2011 roku został aresztowany po tym, jak Litwa i Polska przekazały dane jego konta bankowego władzom białoruskim. Oskarżono go o ukrywanie dochodów na wyjątkowo dużą skalę. 24 listopada 2011 roku sąd skazał go na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze z konfiskatą mienia. Alieś nie przyznał się do winy, twierdząc, że środki zostały przeznaczone wyłącznie na działalność na rzecz praw człowieka. Kraje UE, Stany Zjednoczone i międzynarodowe organizacje praw człowieka uznały go za więźnia politycznego, a jego wyrok był motywowany politycznie. Został zwolniony latem 2014 roku w ramach amnestii.

14 lipca 2021 roku Alieś został ponownie aresztowany po przeszukaniu jego mieszkania i biura w związku ze sprawą o unikanie płacenia podatków. We wrześniu 2022 roku sprawa została umorzona, ale postawiono mu nowe zarzuty przemytu i finansowania grupowej działalności rażąco naruszającej porządek publiczny.

W marcu 2023 roku został skazany na karę pozbawienia wolności i zobowiązany do zapłaty znacznego odszkodowania. W sądzie nie przyznał się do winy.

Na początku listopada 2023 roku Alieś został umieszczony w PKT z sfingowanych powodów. W kwietniu-maju 2024 roku powrócił do swojej jednostki, ale nadal jest pod wzmożoną obserwacją. Pracuje w stolarstwie, otrzymuje kary i jest pozbawiony dostępu do paczek, rozmów wideo i korespondencji. Wiadomo, że jego poprzedni pobyt w kolonii karnej w Bobrujsku spowodował, że nadal ma problemy zdrowotne.

Walentyn, członek Rady Wiasna i wiceprzewodniczący Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka (FIDH), jest jednym z najbardziej uznanych ekspertów i analityków praw człowieka. Aktywnie działa na rzecz niedyskryminacji i sprzeciwu wobec kary śmierci, a także brał udział w konferencjach międzynarodowych, misjach praw człowieka i misjach obserwacji wyborów w krajach OBWE.

14 lipca 2021 r., po przeszukaniu jego mieszkania, został zabrany na przesłuchanie, a następnie tymczasowo aresztowany w związku ze sprawą karną wszczętą na podstawie artykułów o „uchylaniu się od płacenia podatków” i „organizowaniu działań rażąco naruszających porządek publiczny”.

We wrześniu 2022 r. sprawa o unikanie płacenia podatków została umorzona, ale Valentinowi postawiono nowe zarzuty: przemytu i finansowania działań grupy, które rażąco naruszają porządek publiczny.

27 października 2022 r., podczas 41. Kongresu Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka (FIDH), Valentin Stefanovic został ponownie wybrany na wiceprezesa organizacji.

W marcu 2023 roku został skazany na karę pozbawienia wolności i zobowiązany do zapłaty znacznego odszkodowania. Valentin nie przyznał się do winy w sądzie.

Z dostępnych informacji wynika, że zaostrzono warunki jego zatrzymania i przeniesiono go do więzienia.

Władimir, prawnik z centrum praw człowieka „Wiasna” i koordynator kampanii Obrońcy Praw Człowieka na rzecz Wolnych Wyborów, został zatrzymany wraz z żoną 14 lipca 2021 roku po przeszukaniu ich mieszkania. Został przewieziony do Wydziału Śledczego, a następnie do Komitetu Śledczego na przesłuchanie, po czym trafił do aresztu za unikanie płacenia podatków.

We wrześniu 2022 r. sprawa na podstawie tego artykułu została umorzona, ale Władimirowi postawiono nowe zarzuty: przemytu i finansowania grupowych działań rażąco naruszających porządek publiczny.

Władimir jest finalistą Nagrody Białoruskiego Stowarzyszenia Praw Człowieka 2022 w kategorii Obrońca Praw Człowieka Roku.

W marcu 2023 roku został skazany na karę pozbawienia wolności i zobowiązany do zapłaty znacznego odszkodowania. W sądzie nie przyznał się do winy.

Z dostępnych informacji wynika, że warunki przetrzymywania zaostrzono, a Władimira przeniesiono do więzienia o charakterze izolacyjnym.

Anton, wolontariusz fundacji Country for Life i grupy poszukiwawczej Angel, został zatrzymany 9 lipca 2021 r. w ramach „operacji KGB mającej na celu oczyszczenie społeczeństwa z radykałów” i umieszczony w areszcie tymczasowym pod zarzutem finansowania działalności grupy ekstremistycznej.

W październiku 2022 roku oskarżono go o „spisek mający na celu przejęcie władzy państwowej przy użyciu środków sprzecznych z konstytucją”, a w listopadzie tego samego roku Anton został skazany na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze.

Siergiej, wiceprezes zarządu Belgazprombanku, został zatrzymany w związku ze sprawą Babaryki i skazany w lipcu 2021 r. na podstawie artykułu „przyjęcie łapówki”.

Igor został po raz pierwszy skazany za rozwinięcie transparentu z napisem: „Dopóki w kraju panuje bezprawie, opór jest naszym obowiązkiem”, blokując ruch uliczny. Został ukarany wysoką grzywną.

Później został ponownie skazany za znieważenie władz za pośrednictwem komentarza na czacie „Mołodeczno za Życie” i otrzymał środek zapobiegawczy w postaci „aresztu domowego”. Igor jest niepełnosprawny, ponieważ brakuje mu jednej nogi.

Pod koniec 2024 roku okazało się, że Igor został ponownie zatrzymany i osadzony w areszcie. W lipcu 2025 roku został skazany na podstawie artykułu „Wspieranie działalności ekstremistycznej” i skazany na karę pozbawienia wolności oraz wysoką grzywnę.

Waleria jest politologiem, założycielką i redaktorką strony internetowej społeczności ekspertów „Nasza Opinia”, autorką i redaktorką „Rocznika Białoruskiego”, przewodniczącą grupy ekspertów monitorujących „Białoruś w obiektywie”.

30 czerwca 2021 roku, po przeszukaniu domu przez funkcjonariuszy KGB, Waleria została zatrzymana i umieszczona w izolatce, a następnie przeniesiona do aresztu śledczego.

6 lutego 2023 roku sąd rozpoczął rozpatrywanie jej sprawy pod zarzutem „współudziału w działaniach mających na celu przejęcie władzy”, „nawoływania do działań zagrażających bezpieczeństwu narodowemu” oraz „podżegania do nienawiści społecznej”. 17 marca 2023 roku sąd skazał Walerię na posiedzeniu niejawnym na karę 10 lat pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze.