Vladimir Aleksandrovich Davydov

został zatrzymany w ramach śledztwa karnego wszczętego przez KGB w związku z faktem „usiłowania popełnienia aktu terrorystycznego” w Machulishchi.

Główna osoba zamieszana w sprawę oraz – jak twierdzą urzędnicy i propagandyści – sprawca sabotażu, Nikołaj Szwec, został w czerwcu zwolniony w ramach wymiany z Ukrainą. Mimo to sprawa trafi do sądu, a jego wspólnikom na Białorusi grożą długie wyroki więzienia. Sam Shvets jest sądzony zaocznie.

Prawdopodobnie jest to były prokurator rejonu Woronowskiego. Prokurator Savko ma 33 lata. Pochodzi z miasta Diatłowo obwodu grodzieńskiego. Następnie wyjechał na studia do Grodna i pracował w prokuraturze. W latach 2022-2023 mężczyzna piastował stanowisko prokuratora obwodu woronowskiego, następnie pracował na stanowisku starszego prokuratora w jednym z wydziałów prokuratury obwodu grodzieńskiego. Nasha Niva nie znalazła żadnych dowodów na to, że Savko na swoim stanowisku stosował represje. Witalij aktywnie udzielał wywiadów mediom państwowym. Ostatnie ukazały się w lipcu 2023 r., choć wcześniej ukazywały się regularnie, raz na miesiąc lub dwa miesiące. Sieci społecznościowe mężczyzny zostały usunięte.

Alinę skazano w lipcu 2024 r. na podstawie artykułów „udziału w grupie zbrojnej lub konflikcie zbrojnym na terytorium państwa obcego” i „finansowania działalności grupy ekstremistycznej”.

Aktywiści praw człowieka nie znają wyroku ani charakteru zarzutów, ale na Białorusi pierwszy artykuł jest zazwyczaj stosowany w przypadku oskarżeń o wspieranie Ukrainy w wojnie. Za taką darowiznę groziła jej kara od pięciu do dziesięciu lat kolonii karnej.

Została zatrzymana w wyniku masowego nalotu sił bezpieczeństwa w dniach 23–24 stycznia 2024 r. na krewnych więźniów politycznych oraz osoby wysyłające paczki i listy do więźniów politycznych.

Alesya Sergeenko od końca stycznia przebywa w areszcie śledczym w ramach sprawy karnej (prawdopodobnie jest oskarżona o „promowanie ekstremizmu”). Została zatrzymana w wyniku masowego nalotu sił bezpieczeństwa w dniach 23–24 stycznia 2024 r. na krewnych więźniów politycznych oraz osoby wysyłające paczki i listy do więźniów politycznych.

Wiadomo również, że 21 lutego Oktiabrski Sąd Rejonowy w Mohylewie rozpatrzył sprawę na podstawie dekretu nr 7 „W sprawie nieodpłatnej pomocy zagranicznej” przeciwko Alesi. „Dekret nr 7” służy na Białorusi do osądzania osób, przeciwko którym pod koniec stycznia 2024 r. przeprowadzono masowy obław. Następnie funkcjonariusze KGB próbowali dowiedzieć się, kto w ramach działalności organizacji INeedHelp, zaliczanej do tzw. „formacji ekstremistycznej”, otrzymywał pomoc żywnościową z zagranicy.
Alesya Sergeenko ma dwójkę dzieci - 3 i 16 lat. Jej mąż, Maxim Sergeenko, jest więźniem politycznym, który w kwietniu 2021 roku otrzymał wyrok 3 lat więzienia od Sądu Rejonowego w Kruglyansky.

Igor został skazany za przekazywanie datków na rzecz inicjatyw uznawanych za ekstremistyczne.

W dniu 29 września 2023 roku odbyła się rozprawa apelacyjna.

Żannę zatrzymano 11 maja 2023 r. tuż przy Szkole nr 63, dokąd przyszła spotkać się z nauczycielką swojego dziecka. W październiku tego roku została skazana za kilka przestępstw, w tym za „podżeganie do nienawiści”.

Według doniesień medialnych, podczas protestów w 2020 roku policja zatrzymała ją pod zarzutem popełnienia przestępstw administracyjnych.

Andriej Stepurko ma 33 lata. Mężczyzna ukończył Radio Engineering College, a następnie Międzynarodowy Uniwersytet MITSO. Pracował jako inżynier oprogramowania w poliklinice, monter komputerów, operator komputera, sprzedawca. Wiadomo, że lubi praktyczne strzelanie, był zaangażowany w laser tag i inne rodzaje gier strzeleckich.

O ile nam wiadomo , mężczyzna został zatrzymany w sprawie wybuchu samolotu w Maczuliszczach, gdzie rzekomo znalazł mieszkanie dla domniemanego sabotażysty w Maczuliszczach Nikołaja Szweca.

Zatrzymani zostali także rodzice Stepurko i jego brat.

47-letni Oleg urodził się w Krasnojarsku, ale w 2000 roku przeniósł się na Białoruś i już otrzymał obywatelstwo. 

W prorządowym filmie pokazano, jak „ukraiński terrorysta” Mykoła Szwec został zatrzymany 4 marca w domu Olega w spółce ogrodniczej „Brzozowy Gaj” we wsi Czertiaż (sejmik wsi Borowlański).

Sychev wraz z żoną Nastią Pilko zostali zatrzymani przez służby bezpieczeństwa 3 marca właśnie w tym domu.

Według obrońców praw człowieka obaj przebywają obecnie w areszcie śledczym KGB.

Zatrzymana para ma dwójkę małoletnich dzieci, które są teraz z babcią .

Zatrzymany wraz z żoną w sprawie sabotażu w Machulishchi.

Obrońcy praw człowieka otrzymali informację, że 3 marca funkcjonariusze KGB zatrzymali Maksyma Łopatina w sprawie sabotażu w Maczuliszczach. Mężczyzna przebywa w areszcie śledczym KGB.

Lopatin został dotkliwie pobity podczas aresztowania. Na ONT ukazał się film, który opowiada o niektórych głośnych zatrzymaniach, w tym wzmiance o Maximie. Podobno mieszkająca w Polsce przyjaciółka psychoterapeutka Evgenia Tochinskaya poprosiła o sprowadzenie „ukraińskiego agenta” Shvetsa ze Stolina na autostradę Logoisk 27 lutego.

Na filmie widać, że ma protezy na szczęce, co może oznaczać, że była złamana. Po unieruchomieniu powinien nastąpić poważny etap rehabilitacji z przyjmowaniem pokarmu i wody przez słomkę.

23 marca zatrzymano także żonę Maxima, Ludmiłę Łopatinę. 

Warto dodać, że para ma dwójkę małoletnich dzieci.

Lider niezależnego związku zawodowego „Naftan”. Olga pracowała w firmie przez 16 lat i została zwolniona z powodu zajmowanego stanowiska. W maju 2022 r. została zwolniona po 75 dniach aresztu za wypowiadanie się przeciwko wojnie. 1 listopada została ponownie zatrzymana na podstawie zarzutów administracyjnych.

Dwa dni później sąd uznał ją za winną rozpowszechniania „materiałów ekstremistycznych” i skazał ją na 15 dni aresztu. 11 listopada została ponownie skazana na 15 dni za „nieuprawnione pikiety”. Powodem wszczęcia śledztwa był rysunek z napisem „Nie dla wojny”, który Olga opublikowała w sieciach społecznościowych.
21 listopada 2022 roku dowiedziała się, że Olga została przekazana do Aresztu Śledczego w Witebsku.

W niecały 2022 rok Britikova spędziła za kratami 105 dni, w tym 75 dni z rzędu wiosną.

Została ponownie zatrzymana na podstawie art. 361 ust. 2 Kodeksu karnego Republiki Białorusi w sierpniu 2023 r. Jednak wiosną 2024 r. Olga stanęła przed sądem z art. 130 Kodeksu karnego Republiki Białorusi.

W dniu 11 czerwca 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

20 sierpnia 2024 roku w sprawie Olgi odbył się kolejny zamknięty proces. Do rozpatrzenia jej sprawy przed Sądem Okręgowym w Witebsku wyznaczony został Evgeniy Burunov. Więzień polityczny jest oskarżony o trzy zarzuty. Wiadomo, że Olga dostała kolejne trzy lata więzienia.

W dniu 20 grudnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona przez Sąd Najwyższy. Przewodniczący Kolegium Sądowniczego Władimir Davydov. Decyzją zarządu drugi wyrok Olgi został skrócony o 1 rok. Zatem łączna kara więźnia politycznego wynosi 5 lat pozbawienia wolności w kolonii o ogólnym reżimie. Według stanu na początek stycznia 2025 r. Olga przebywała w Areszcie Śledczym, jednak pod koniec miesiąca została przeniesiona do kolonii poprawczej nr 4.

Pierwszy proces Leonida odbył się jesienią 2022 roku, został oskarżony z art. 369 i skazany na ograniczenie wolności bez kierunku.

O drugim procesie wyszło na jaw w sierpniu 2024 r. Leonidowi zarzuca się „finansowanie działalności formacji ekstremistycznej” (art. 361-2 kodeksu karnego) oraz „rekrutację, szkolenie lub przygotowanie do udziału w wojnie, a także wsparcie materialne takiej działalności” (art. 361 część 2 art. -3 Kodeksu karnego). Okazało się, że mężczyzna miał darowiznę na rzecz Sił Zbrojnych Ukrainy. Prawdopodobnie grozi mu kara pozbawienia wolności.

Leonid posiada wykształcenie wyższe , jego ostatnim miejscem pracy jest prywatne przedsiębiorstwo Gomelstalstandart .

Zastępca brygadzisty w zakładach Chimwołokno (część Grodna Azotu), wiceprzewodniczący Białoruskiego Niezależnego Związku Zawodowego Grodno Azot. Według wstępnych informacji był zatrzymany na podstawie art. 356 i 357 Kodeksu karnego Republiki Białorusi („zdrada państwa” oraz „spisek lub inne działania mające na celu przejęcie władzy państwowej”).

9 listopada 2022 r. Sąd Okręgowy w Homlu rozpoczął rozpatrywanie „sprawy Rabochaga Ruhu”, w którą zamieszanych jest dziesięciu więźniów politycznych. W drugim dniu rozprawy wszyscy oskarżeni w tej sprawie złożyli przed sądem oświadczenie, że nie przyznają się do winy za zdradę stanu i utworzenie grupy ekstremistycznej . Wszyscy oskarżeni w „sprawie Rabochaga Ruhu” odmówili składania zeznań na rozprawie. 27 grudnia proces zamknięto do czasu ogłoszenia wyroku, choć wcześniej toczył się on jawnie.

17 lutego 2023 r. Homelski Sąd Okręgowy wydał wyrok w „sprawie Rabochaga Rukh”. Sędzia Aleksander Piskunow uznał Walentina za winnego.

9 października 2024 r. w sądzie w Nowopołocku Walentin będzie rozpatrywał sprawę „w sprawie przeniesienia do innego rodzaju zakładu karnego i zmiany warunków pozbawienia wolności”. Sędzia Alla Gatikh przeniosła więźnia politycznego do reżimu więziennego , termin nie jest jeszcze znany .

Były mechanik warsztatu „Amoniak-3”.

9 listopada 2022 roku Sąd Obwodowy w Homelu rozpoczął rozprawę w sprawie „Raboczag Ruch”, w której oskarżonych jest dziesięciu więźniów politycznych. Drugiego dnia procesu wszyscy oskarżeni nie przyznali się do zdrady stanu i utworzenia grupy ekstremistycznej . Andriej Pogeriło przyznał się jedynie do zarzutu zniesławienia. Wszyscy oskarżeni w sprawie „Raboczag Ruch” odmówili składania zeznań. 27 grudnia rozprawa została zamknięta do czasu wydania wyroku, mimo że wcześniej była jawna.

Były operator warsztatu amoniaku-3. Według wstępnych informacji był zatrzymany na podstawie art. 356 i 357 Kodeksu karnego Republiki Białorusi („zdrada państwa” oraz „spisek lub inne działania mające na celu przejęcie władzy państwowej”).

Jesienią 2024 r. toczył się proces więźnia politycznego o zastąpienie reżimu aresztu więziennym .